Definitie Gebonden morfemen

Een gebonden morfeme is een woordelement dat niet op zichzelf kan staan ​​als een woord, inclusief voor- en achtervoegsels. Vrije morfemen kunnen daarentegen op zichzelf staan ​​als een woord en kunnen niet verder worden onderverdeeld in andere woordelementen.

Als u een gebonden morfeme koppelt aan een vrij morfeme, zoals door het voorvoegsel 're' toe te voegen aan het werkwoord 'start', wordt een nieuw woord of in ieder geval een nieuwe vorm van een woord gemaakt, in dit geval 'opnieuw opstarten'. Vertegenwoordigd in geluid en schrijven door woordsegmenten die morfen worden genoemd, kunnen gebonden morfemen verder worden onderverdeeld in twee categorieën, afgeleide en inflectionele morfemen..

Honderden gebonden morfemen bestaan ​​in de Engelse taal, waardoor bijna oneindige mogelijkheden ontstaan ​​voor het uitbreiden van ongebonden morfemen - meestal aangeduid als woorden - door deze elementen aan bestaande woorden te hechten. 

Inflectionele versus afgeleide morfemen

Inflectionele morfemen beïnvloeden de basiswoorden om een ​​verandering in hoeveelheid, persoon, geslacht of tijd aan te geven, terwijl de klasse van het basiswoord ongewijzigd blijft. Inflectionele morfemen worden als voorspelbaarder beschouwd omdat er slechts acht zijn in de gesloten set van geaccepteerde inflectionele morfemen, waaronder de meervoudsvormende "-s," de bezittelijke "-'s," de derde persoon enkelvoud "-s," het reguliere verleden gespannen "-ed", het reguliere deelwoord "-ed," het tegenwoordige deelwoord "-ing," de vergelijkende "-er" en de overtreffende trap "-est." 

Afgeleide morfemen worden daarentegen als lexisch beschouwd omdat ze het basiswoord beïnvloeden volgens de grammaticale en lexicale klasse, wat resulteert in een grotere verandering van de basis. Derivationele morfemen omvatten achtervoegsels zoals "-ish", "-ous" en "-y", evenals voorvoegsels zoals "un-", "im-" en "re".

Vaak veranderen deze toevoegingen het deel van de spraak van het basiswoord dat ze wijzigen - hoewel dat niet noodzakelijk altijd het geval is - daarom worden afgeleide morfemen minder voorspelbaar geacht dan inflectionele morfemen.

Complexe woorden vormen

Gebonden morfemen hechten zich aan vrije morfemen om nieuwe woorden te vormen, vaak met nieuwe betekenissen. In wezen is er geen limiet aan het aantal gebonden morfemen dat u aan een basiswoord kunt koppelen om een ​​complexer woord te maken. Bijvoorbeeld, "misverstand" is al een complex woord gevormd uit de basis "begrijpen", waarin "mis-" en "-ing" gebonden morfemen zijn die worden toegevoegd om zowel de betekenis van begrip te veranderen ("mis-" betekent "niet" ") en de werkwoordsvorm (" -ing "maakt van het werkwoord een zelfstandig naamwoord).

Op dezelfde manier kunt u doorgaan met het toevoegen van meer gebonden morfemen aan het begin van het woord om het nog complexer te maken en de betekenis ervan opnieuw te veranderen, hoewel dit het potentieel heeft om te resulteren in een ingewikkeld woord dat moeilijk te begrijpen is. Dat is het geval met woorden als 'antiestablishmentisme', waarvan de vier gebonden morfemen het oorspronkelijke woord 'vestigen', wat 'vormen' betekent, veranderen in een woord dat nu betekent 'de overtuiging dat systemische machtsstructuren impliciet verkeerd zijn'.