Definitie en voorbeelden van tekst in taalstudies

In de taalkunde, de term tekst verwijst naar:

1. De originele woorden van iets dat is geschreven, gedrukt of gesproken, in tegenstelling tot een samenvatting of parafrase.
2. Een samenhangend stuk taal dat kan worden beschouwd als een object van kritische analyse.

Tekstlinguïstiek verwijst naar een vorm van discoursanalyse - een methode voor het bestuderen van geschreven of gesproken taal - die zich bezighoudt met de beschrijving en analyse van uitgebreide teksten (die verder gaan dan het niveau van de enkele zin). Een tekst kan elk voorbeeld zijn van geschreven of gesproken taal, van iets dat zo complex is als een boek of juridisch document tot iets eenvoudigs als de tekst van een e-mail of de woorden op de achterkant van een doos met granen.

In de geesteswetenschappen houden verschillende vakgebieden zich bezig met verschillende vormen van teksten. Literaire theoretici richten zich bijvoorbeeld primair op literaire teksten - romans, essays, verhalen en gedichten. Juridische wetenschappers richten zich op juridische teksten zoals wetten, contracten, besluiten en voorschriften. Culturele theoretici werken met een grote verscheidenheid aan teksten, waaronder teksten die meestal niet het onderwerp van studies zijn, zoals advertenties, bewegwijzering, instructiehandleidingen en andere efemere verschijnselen..

Tekst definitie

Traditioneel is een tekst wordt beschouwd als een stuk geschreven of gesproken materiaal in zijn primaire vorm (in tegenstelling tot een parafrase of samenvatting). Een tekst is elk stuk taal dat in context kan worden begrepen. Het kan zo simpel zijn als 1-2 woorden (zoals een stopteken) of zo complex als een roman. Elke reeks zinnen die bij elkaar horen, kan als een tekst worden beschouwd.

Tekst verwijst naar inhoud in plaats van vorm; als u bijvoorbeeld over de tekst van "Don Quichot" zou spreken, zou u verwijzen naar de woorden in het boek, niet naar het fysieke boek zelf. Informatie met betrekking tot een tekst, en vaak ernaast afgedrukt - zoals de naam van een auteur, de uitgever, de publicatiedatum, enz. - staat bekend als paratext.

Het idee van wat een tekst is, is in de loop van de tijd geëvolueerd. In de afgelopen jaren heeft de dynamiek van technologie, met name sociale media, het begrip van de tekst uitgebreid met symbolen zoals emoticons en emoji's. Een socioloog die tienercommunicatie bestudeert, kan bijvoorbeeld verwijzen naar teksten die traditionele taal en grafische symbolen combineren.

Teksten en nieuwe technologieën

Het concept van de tekst is niet stabiel. Het verandert voortdurend naarmate de technologieën voor het publiceren en verspreiden van teksten evolueren. In het verleden werden teksten meestal gepresenteerd als drukwerk in gebonden delen zoals pamfletten of boeken. Tegenwoordig komen mensen echter meer in aanraking met teksten in de digitale ruimte, waar het materiaal 'vloeibaarder' wordt, volgens taalkundigen David Barton en Carmen Lee:

" teksten kan niet langer als relatief vast en stabiel worden beschouwd. Ze zijn vloeiender met de veranderende betaalbaarheid van nieuwe media. Bovendien worden ze in toenemende mate multimodaal en interactief. Links tussen teksten zijn complex online, en intertekstualiteit komt veel voor in online teksten omdat mensen gebruik maken van en spelen met andere teksten die op internet beschikbaar zijn. "

Een voorbeeld van dergelijke intertekstualiteit is te vinden in elk populair nieuwsverhaal. Een artikel in The New York Times, kan bijvoorbeeld ingesloten tweets van Twitter bevatten, links naar externe artikelen of links naar primaire bronnen zoals persberichten of andere documenten. Met een tekst als deze is het soms moeilijk om te beschrijven wat precies deel uitmaakt van de tekst en wat niet. Een ingesloten tweet kan bijvoorbeeld essentieel zijn om de tekst eromheen te begrijpen - en daarom een ​​deel van de tekst zelf - maar het is ook zijn eigen onafhankelijke tekst. Op sociale mediasites zoals Facebook en Twitter, evenals blogs en Wikipedia, is het gebruikelijk om dergelijke relaties tussen teksten te vinden.

Teksttaalkunde

Tekstlinguïstiek is een vakgebied waar teksten worden behandeld als communicatiesystemen. De analyse gaat over stukken taal voorbij de enkele zin en richt zich met name op de context, d.w.z. informatie die samengaat met wat er wordt gezegd en geschreven. Context omvat zaken als de sociale relatie tussen twee sprekers of correspondenten, de plaats waar communicatie plaatsvindt en non-verbale informatie zoals lichaamstaal. Taalkundigen gebruiken deze contextuele informatie om de "sociaal-culturele omgeving" te beschrijven waarin een tekst bestaat.

bronnen

• Barton, David en Carmen Lee. "Online taal: onderzoek naar digitale teksten en praktijken." Routledge, 2013.
• Carter, Ronald en Michael McCarthy. "Cambridge Grammatica van het Engels." Cambridge University Press, 2006.
• Ching, Marvin K. L., et al. "Taalkundige perspectieven op literatuur." Routledge, 2015.