Personages uit 'Dood van een verkoper'

De karakters van Dood van een verkoper bestaan ​​uit de familie Loman, bestaande uit Willy, Linda, Biff en Happy; hun buurman Charley en zijn succesvolle zoon Bernard; Willy's werkgever Howard Wagner; en de 'Vrouw in Boston', met wie Willy een affaire had. Het zijn allemaal stadsbewoners behalve Ben, Willy's broer, die in 'de jungle' woont.

Willy Loman

De hoofdrolspeler van het stuk, Willy Loman is een 62-jarige verkoper die in Brooklyn woont, maar is toegewezen aan de regio New England, dus hij is vijf dagen per week onderweg. Hij legt grote nadruk op zijn werk en de bijbehorende waarden. Hij relateert vrienden en mensen die hij bewondert met professionele en persoonlijke ambities. Hij wil net zo succesvol zijn als Ben en net zo geliefd als David Singleman - wat zijn wellustige humor verklaart.

Een mislukte verkoper, hij vreest het heden, maar romantiseert het verleden, waar zijn geest constant dwaalt in de tijdschakelingen van het stuk. Hij is vervreemd van Biff, zijn oudste zoon, en dit weerspiegelt de vervreemding die hij voelt ten opzichte van de hele wereld.

Willy Loman is vatbaar voor tegenstrijdige verklaringen. Hij berispt bijvoorbeeld Biff omdat hij twee keer lui was, maar dan zegt hij bewonderend dat zijn zoon niet lui is. Evenzo zegt hij bij een gelegenheid dat een man maar weinig woorden zou moeten hebben, alleen dan om de koers te corrigeren door te zeggen dat, aangezien het leven kort is, grappen in orde zijn, en concludeert dan dat hij te veel grapt. Dit spraak- en denkpatroon weerspiegelt zijn tegenstrijdige waarden en gebrek aan controle. Het is een hectiek die terug te voeren is op het feit dat hij de idealen waaraan hij is toegewijd niet kan vervullen.

sterke slag

De oudste zoon van de Lomans, Biff, is een veelbelovende middelbare schoolatleet die de school verliet en met tussenpozen leefde als een zwerver, een boer en een incidentele dief.

Biff verwerpt zijn vader en zijn waarden vanwege hun ontmoeting in Boston, waar hij zijn affaire met 'de vrouw' ontdekt. Alsof hij de waardeloosheid van de echte waarden van zijn vader wil aantonen, voert hij sommige lessen die zijn vader hem tot het uiterste heeft geleerd, als jongen aan, hij werd aangemoedigd om hout te stelen en als volwassene blijft hij stelen. En hoewel hij weigert het pad te volgen dat zijn vader hoopte dat hij zou nastreven, namelijk een universitaire opleiding volgen en een bedrijf hebben, zoekt hij nog steeds goedkeuring van de ouders.

De acties van Biff, hoewel off-kilter, parodiëren het avontuurlijke karakter van zakelijke ondernemingen.

Gelukkig

Hij is de jongere, minder begunstigde zoon die uiteindelijk genoeg geld verdient om het huis van zijn ouders te verlaten en een vrijgezellenkussen te krijgen. Hij probeert harder dan Biff te zijn zoals zijn vader, in de hoop dat hij van hem houdt. Hij beweert een meisje te willen, net als dat van zijn lieve oude vader, en overdrijft zijn professionele prestaties zoals zijn vader dat altijd deed. Hij bootst ook de spraakpatronen van zijn vader na, zoals in zijn regel "Probeer geen honing, probeer hard." 

Op één niveau begrijpt Happy zijn vader (een arme verkoper, hij is 'soms ... een lieve persoonlijkheid'); op een ander faalt hij om te leren van de verkeerde waarden van zijn vader.

Gelukkig vervangt het huwelijk door one night stands. Net als zijn vader ervaart hij een gevoel van vervreemding. Ondanks een overvloed aan vrouwen, waarover het publiek zowel hoort als getuige is in een scène, beweert hij eenzaam te zijn en zegt hij zelfs dat hij "hen omver gooit en het niets betekent". Deze uitspraak weerspiegelt de latere bewering van zijn vader dat de Vrouw in Boston niets betekent, maar terwijl Willy een echte emotionele toewijding heeft aan zijn vrouw Linda, heeft Happy zelfs geen familie om hem te onderhouden. In de reeks waarden die in het stuk worden afgebeeld, maakt dit hem een ​​achteruitgang van zijn vader. 

Linda 

De vrouw van Willy Loman, Linda, is zijn stichting en steun. Ze probeert hun twee zonen hun vader fatsoenlijk te laten behandelen en geeft hem aanmoediging en geruststelling. Haar houding duidt echter niet op passiviteit of domheid en ze is verre van een deurmat wanneer haar zonen hun plichten jegens hun vader niet nakomen. Ze is niet zo misleid over de realiteit als Willy en vraagt ​​zich af of Bill Oliver Biff zich zal herinneren. Als ze Willy zou zeuren om de realiteit onder ogen te zien, zou dat ertoe kunnen leiden dat hij zijn vader nastreeft en het gezin verlaat.

Linda's persoonlijkheid komt drie keer naar voren wanneer Willy afwezig is. In de eerste plaats beweert ze dat hij, ondanks zijn middelmatigheid als zakenman en als man, een mens in crisis is die aandacht verdient. Ze merkt op dat zijn zakenpartners hem geen erkenning verlenen en zijn zonen ook niet, voor wiens voordeel hij werkte. Dan pleit ze voor zijn zaak als vader en bestraft haar zonen omdat ze hem in de steek hebben gelaten omdat ze geen vreemde zouden hebben. Ten slotte ezlogiseert ze een echtgenoot van wie ze houdt, en haar onbegrip over waarom hij zijn leven beëindigde, impliceert niet haar domheid. Ze was zich bewust van iets waar het publiek niet binnenkwam: de laatste keer dat ze Willy zag, was hij blij omdat Biff van hem hield. 

Charley

Charley, Willy's buurman, is een aardige en succesvolle zakenman die het zich kon veroorloven om Willy lange tijd $ 50 per week te geven en hem een ​​baan aan te bieden. Anders dan Willy is hij geen idealist en raadt hij hem pragmatisch aan om Biff te vergeten en zijn mislukkingen en wrok niet te hard te nemen. "Dat is gemakkelijk genoeg voor u om te zeggen," antwoordt Willy. De barmhartige Charley antwoordt: 'Dat kan ik niet gemakkelijk zeggen.' Charley heeft ook een succesvolle zoon, Bernard, een voormalige nerd die Willy plaagde, in schril contrast met de mislukte zonen van Willy. 

Howard Wagner

Willy's werkgever, hij is een liefhebbende vader van twee kinderen en, net als Willy, een product van de huidige samenleving. Als zakenman is hij niet zo aardig. Voordat het spel begon, degradeerde hij Willy van een betaalde positie naar alleen werken in opdracht.

Ben

Ben is een symbool van de meedogenloze, zelfgemaakte miljonair die zijn fortuin verdiende in 'de jungle'. Hij herhaalt graag de zin 'toen ik de jungle in liep, was ik zeventien. Toen ik wegliep was ik eenentwintig. En bij God was ik rijk! 'Hij wordt alleen gezien vanuit Willy's gezichtspunt.

De vrouw in Boston

Net als Ben wordt de Vrouw in Boston alleen gezien vanuit Willy's gezichtspunt, maar we leren dat ze net zo eenzaam is als Willy. Wanneer hij haar uit de kamer probeert te dwingen, drukt ze gevoelens van woede en vernedering uit.