Tegenstrijdige premissen in een argument

Tegenstrijdige premissen bevatten een argument (algemeen beschouwd als een logische denkfout) dat een conclusie trekt uit inconsistente of incompatibele premissen.

In wezen is een voorstel tegenstrijdig wanneer het hetzelfde beweert en ontkent.

Voorbeelden en observaties van tegenstrijdige gebouwen

• "'Hier is een voorbeeld van Tegenstrijdige premissen: Als God iets kan doen, kan Hij dan een steen zo zwaar maken dat hij hem niet kan opheffen? '
  '' Natuurlijk, 'antwoordde ze onmiddellijk.
  '' Maar als Hij iets kan doen, kan Hij de steen optillen, 'merkte ik op.
  "Ja," zei ze nadenkend. "Wel, dan denk ik dat Hij de steen niet kan maken."
  '' Maar hij kan alles doen, 'herinnerde ik haar.
  'Ze krabde aan haar mooie, lege hoofd.' Ik ben helemaal in de war, 'gaf ze toe.
  '' Natuurlijk ben je dat. Omdat wanneer de premissen van een argument elkaar tegenspreken, er geen argument kan zijn. Als er een onweerstaanbare kracht is, kan er geen onbeweeglijk object zijn. Als er een onbeweeglijk object is, kan er geen onweerstaanbaar zijn dwingen.
  "'Vertel me meer over dit scherpe spul,' zei ze gretig."
  (Max Shulman, The Many Loves of Dobie Gillis. Doubleday, 1951)
• "Het is ... soms moeilijk om onderscheid te maken tussen echt en schijnbaar onverenigbare lokalen. Een vader die zijn kind bijvoorbeeld probeert te overtuigen dat niemand te vertrouwen is, maakt duidelijk een uitzondering op zichzelf. Als hij echt onverenigbare beweringen zou doen ('omdat je niemand zou moeten vertrouwen, en je zou me moeten vertrouwen'), zou het kind geen rationele conclusie kunnen trekken. De onverenigbare premissen zijn echter alleen duidelijk; de vader heeft het eerste uitgangspunt achteloos overschat. Als hij had gezegd: 'Vertrouw de meeste mensen niet' of 'Vertrouw maar heel weinig mensen', of 'Vertrouw niemand, behalve ik', zou hij geen moeite hebben gehad de tegenspraak te vermijden. '
  (T. Edward Damer, Valse redeneringen aanvallen: een praktische gids voor foutloze argumenten, 6e ed. Wadsworth, 2008)
• "Om te zeggen dat liegen gerechtvaardigd is, moet volgens het rationele principe dat in de categorische imperatief is vastgelegd, zeggen dat iedereen gerechtvaardigd is in liegen. Maar de implicatie hiervan is dat het onderscheid tussen liegen en de waarheid vertellen niet langer geldig is. Als liegen universeel is (dat wil zeggen, als 'iedereen zou moeten liegen' een universele stelregel wordt), dan verdwijnt de hele reden voor liegen omdat niemand zal overwegen dat een antwoord waarheidsgetrouw kan zijn. Zo'n [stelregel] is tegenstrijdig, omdat het het onderscheid tussen liegen en waarheid vertellen teniet doet. Liegen kan alleen bestaan ​​als we verwachten de waarheid te horen; als we verwachten dat er leugens worden verteld, verdwijnt het motief om te liegen. Het is proberen twee te ondersteunen tegenstrijdige premissen ('iedereen zou moeten liegen' en 'iedereen zou de waarheid moeten vertellen') en is daarom niet rationeel. '
  (Sally E. Talbot, Gedeeltelijke reden: kritische en constructieve transformaties van ethiek en epistemologie. Greenwood, 2000)

Tegenstrijdige premissen in Mental Logic

• "In tegenstelling tot de standaardlogica van studieboeken trekken mensen geen conclusies uit tegenstrijdige pand--dergelijke premisse-sets kunnen niet als aannames worden gekwalificeerd. Gewoonlijk zou niemand een tegenstrijdig stel uitgangspunten aannemen, maar zou dat als absurd zien. "(David P. O'Brien," Mental Logic and Irrationality: We Can a Man on the Moon, So Why Can't We Los deze op Logische redeneerproblemen. " Geestelijke logica, ed. door Martin D. S. Braine en David P. O'Brien. Lawrence Erlbaum, 1998)
• "In de standaardlogica is een argument geldig zolang er geen toewijzing van waarheidswaarden aan zijn atomaire proposities is zodat de premissen die conjunctief worden genomen waar zijn en de conclusie onjuist is; dus elk argument met tegenstrijdige premissen is geldig. In de mentale logica kan niets in een dergelijke situatie worden afgeleid, behalve dat een bepaalde veronderstelling onjuist is en de schema's niet op gebouwen worden toegepast tenzij de premissen worden geaccepteerd. "(David P. O'Brien," Het vinden van logica in menselijk redeneren vereist kijken op de juiste plaatsen. " Perspectieven op denken en redeneren, ed. door Stephen E. Newstead en Jonathan St.B. T. Evans. Lawrence Erlbaum, 1995)

Ook gekend als: Onverenigbare gebouwen