Leiders en zwepen van het meerderheids- en congrescentrum

Terwijl de ondraaglijke veldslagen van partijpolitiek het werk van het Congres vertragen - vaak tot kruipen, zou het wetgevingsproces waarschijnlijk helemaal ophouden te functioneren zonder de inspanningen van de leiders en zwepen van de meerderheid en minderheidspartijen van het Huis en de Senaat. Vaak zijn agenten van stelling, de leiders van de congrespartij, belangrijker nog, agenten van een compromis.

De bedoeling van het scheiden van politiek van overheid, de Founding Fathers, na wat echt een "Groot Compromis" was, vestigde slechts een basiskader van de wetgevende tak in de Grondwet. De enige congresleiderschapsposities die in de grondwet zijn gecreëerd, zijn de voorzitter van het Parlement in artikel I, afdeling 2, en de president van de Senaat (de vice-president van de Verenigde Staten) in artikel I, afdeling 3.

In artikel I machtigt de Grondwet het Huis en de Senaat om hun 'andere officieren' te kiezen. In de loop der jaren zijn die officieren geëvolueerd tot partijleiders en minderheidsleiders, en vloerzwepen.

Meerderheids- en minderheidsleiders ontvangen een iets hoger jaarsalaris dan leden van het Huis en de Senaat.

Meerderheidsleiders

Zoals hun titel impliceert, vertegenwoordigen de meerderheidsleiders de partij met de meerderheid van de zetels in het Huis en de Senaat, terwijl de minderheidsleiders de tegenpartij vertegenwoordigen. In het geval dat elke partij 50 zetels in de senaat heeft, wordt de partij van de vice-president van de Verenigde Staten als de meerderheidspartij beschouwd.

De leden van de meerderheidspartij in zowel het Huis als de Senaat kiezen hun meerderheidsleider aan het begin van elk nieuw congres. De eerste leider van de meerderheid van het huis, Sereno Payne (R-New York), werd gekozen in 1899. De eerste leider van de meerderheid van de Senaat, Charles Curtis (R-Kansas) werd gekozen in 1925.

Huisleider meerderheid

De meerderheidsleider van het huis staat alleen op de tweede plaats van de voorzitter van het huis in de hiërarchie van de meerderheidspartij. De meerderheidsleider, in overleg met de voorzitter van de Tweede Kamer, en de partij zwepen plannen rekeningen ter overweging door de voltallige Kamer en helpen de dagelijkse, wekelijkse en jaarlijkse wetgevingsagenda's van de Kamer vast te stellen.

In de politieke arena werkt de meerderheidsleider aan het bevorderen van de wetgevende doelen van zijn of haar partij. De meerderheidsleider ontmoet vaak collega's van beide partijen om hen aan te sporen rekeningen te ondersteunen of te verslaan. Historisch gezien leidt de meerderheidsleider zelden huisdebatten over belangrijke rekeningen, maar doet hij af en toe dienst als de nationale woordvoerder van zijn of haar partij.

Leider in de meerderheid van de senaat

De meerderheidsleider van de senaat werkt samen met de voorzitters en de leden van de verschillende senaatscommissies om de behandeling van wetsvoorstellen op de vloer van de senaat te plannen en probeert andere senatoren van zijn of haar partij op de hoogte te houden van het komende wetgevingsschema. Overleg met de leider van de minderheid, de leider van de meerderheid helpt bij het maken van speciale regels, "unanieme instemmingsovereenkomsten" genoemd, die de hoeveelheid tijd voor debat over specifieke rekeningen beperken. De meerderheidsleider heeft ook de macht om in te dienen voor de supermajority-stemming die nodig is om het debat tijdens een filibuster te beëindigen.

Als de politieke leider van zijn of haar partij in de Senaat heeft de meerderheidsleider grote macht bij het opstellen van de inhoud van de wetgeving die door de meerderheidspartij wordt gesponsord. Bijvoorbeeld, in maart 2013 besloot de Democratische senaat meerderheidsleider Harry Reid uit Nevada dat een maatregel die de verkoop en het bezit van aanvalswapens verbiedt, niet zou worden opgenomen in een alomvattende wapenbeheersingswet gesponsord door senaatdemocraten namens de Obama-regering.

De meerderheidsleider van de senaat geniet ook het recht op 'eerste erkenning' op de senaat. Wanneer verschillende senatoren tijdens debatten over wetsvoorstellen willen spreken, zal de president de meerderheidsleider erkennen en hem of haar het eerst laten spreken. Hierdoor kan de meerderheidsleider amendementen indienen, vervangende facturen invoeren en vóór elke andere senator moties maken. De beroemde voormalig senaat meerderheidsleider Robert C. Byrd (D-West Virginia) noemde het recht op eerste erkenning inderdaad 'het krachtigste wapen in het arsenaal van de meerderheidsleider'.

Leiders van minderheden in huis en senaat

De minderheidsleiders van het Huis en de Senaat, gekozen door hun collega-partijleden, dienen als woordvoerders en leiders van het vloerdebat van de minderheidspartij, ook wel de 'loyale oppositie' genoemd. Hoewel veel van de politieke leiderschapsrollen van de leiders van de minderheid en de meerderheid vergelijkbaar zijn, vertegenwoordigen de leiders van de minderheid het beleid en de wetgevingsagenda van de minderheidspartij en dienen ze vaak als de nationale woordvoerders van de minderheidspartij.

Meerderheid en minderheid zwepen

De zwepen van meerderheid en minderheid in zowel het Huis als de Senaat spelen een puur politieke rol en zijn de belangrijkste communicatiekanalen tussen de leiders van de meerderheid en andere partijleden. De zwepen en hun plaatsvervangende zwepen zijn verantwoordelijk voor het regelen van steun voor rekeningen die door hun partij worden ondersteund en ervoor te zorgen dat alle leden die "op het hek" zijn stemmen voor de partijpositie. Zwepen tellen constant stemmen tijdens debatten over belangrijke biljetten en houden de meerderheidsleiders op de hoogte van het aantal stemmen.