Het staat ter discussie of Stanford White (geboren op 9 november 1853 in New York City) bekend staat als een belangrijke partner in het productieve 19e-eeuwse architectenbureau McKim, Mead & White OF meer bekend om het verleiden van tienermeisjes en uiteindelijk wordt neergeschoten en gedood door een jaloerse en woedende Harry Kendall Thaw. White stierf op 25 juni 1906 in het avondmaalclubtheater op het dak van de oude Madison Square Garden, een gebouw dat hij had ontworpen.
De vader van Stanford White was de bekende Shakespeare-geleerde en essayist Richard Grant White. Gevestigd in New York City hadden de Whites kant-en-klare connecties met invloedrijke mensen. De jonge Stanford sloot de universiteit af en ging als tiener in 1870 naar het kantoor van architect Henry Hobson Richardson, net toen Richardson het Trinity Church-project in Boston begon. In 1879, na het leren van de pracht van metselwerkstructuren, werd Stanford White een partner met Charles Follen McKim en William Rutherford Mead in New York City en vormde het architectenbureau McKim, Mead & White..
Net als zijn gebouwen was het persoonlijke leven van Stanford White overvloedig. Een rood fluwelen schommel hing aan het bladgoudplafond in zijn appartement in Madison Square Garden, een weelderige hol waar hij veel mooie jonge vrouwen vermaakte. Sommige mensen staan erop dat zijn motieven wulps en pervers waren. Tegenwoordig worden de zaken van White vaak beschouwd als daden van verkrachting, zo niet kindermisbruik. De moordenaar van White was de miljonair-echtgenoot van Evelyn Nesbit, een populaire actrice die als tiener ten prooi was gevallen aan de charmes van een architect in zijn veertiger jaren.
Het schandalige leven en de schokkende moord van Stanford White haalden nieuwskoppen en overschaduwden vaak de schittering van zijn werk. Desondanks verliet hij Amerika enkele van zijn meest opmerkelijke gebouwen, waaronder weelderige zomerhuizen voor de Astors en de Vanderbilts. White werd een van de meest prominente architecten van de Amerikaanse Gilded Age en de Amerikaanse Renaissance.
De architectuur van Stanford White wordt overal en overal in Amerika herinnerd, waar grote, weelderige structuren aanwezig zijn - niemand meer zichtbaar of toegankelijk dan de boog op Washington Square, de centrale ontmoetingsplaats van Greenwich Village in New York City.
White's persoonlijke verhaal is legendarisch - de kraak voor films en ontelbare boeken. De fascinatie van Amerika voor architecten als persoonlijkheden, als 'starchitects', blijft tot op de dag van vandaag een vreemd fenomeen. Toch staat White's architectuur met zowel Richardson als McKim op zichzelf, misschien net zo overdadig en flamboyant als zijn eigen persoonlijkheid.
Het architectenbureau McKim, Mead en White ontwierpen ontspannen zomerhuizen, veelal in de Shingle Style, en grote openbare gebouwen in de meer sierlijke Renaissance Revival- en Beaux Arts-stijlen. De stijl van McKim was vaak meer traditioneel in vergelijking met de kansen die Stanford White had. Veel van de gebouwen van het bedrijf zijn met de grond gelijk gemaakt, waardoor nieuwe ruimtes zijn gecreëerd voor de modernistische beweging. Voorbeelden van Landmark McKim, Mead en White zijn: