Biografie van Srinivasa Ramanujan, Mathematical Genius

Srinivasa Ramanujan (geboren op 22 december 1887 in Erode, India) was een Indiase wiskundige die substantiële bijdragen leverde aan wiskunde - inclusief resultaten in getaltheorie, analyse en oneindige series - ondanks het feit dat hij weinig formele training in wiskunde had.

Snelle feiten: Srinivasa Ramanujan

• Voor-en achternaam: Srinivasa Aiyangar Ramanujan
• Bekend om: Productieve wiskundige
• Ouders namen: K. Srinivasa Aiyangar, Komalatammal
• Geboren: 22 december 1887 in Erode, India
• Ging dood: 26 april 1920 op 32-jarige leeftijd in Kumbakonam, India
• Echtgenoot: Janakiammal
• Interessant feit: Het leven van Ramanujan wordt afgebeeld in een boek dat in 1991 is gepubliceerd en een biografische film uit 2015, beide getiteld 'The Man Who Knew Infinity'.

Vroege leven en onderwijs

Ramanujan werd geboren op 22 december 1887 in Erode, een stad in het zuiden van India. Zijn vader, K. Srinivasa Aiyangar, was een accountant en zijn moeder Komalatammal was de dochter van een stadsfunctionaris. Hoewel de familie van Ramanujan van de brahmaanse kaste was, de hoogste sociale klasse in India, leefden ze in armoede.

Ramanujan ging op 5-jarige leeftijd naar school. In 1898 stapte hij over naar Town High School in Kumbakonam. Zelfs op jonge leeftijd toonde Ramanujan een buitengewone vaardigheid in wiskunde en maakte hij indruk op zijn leraren en hoger opgeleiden.

Het was echter het boek van G.S. Carr, "A Synopsis of Elementary Results in Pure Mathematics", dat naar verluidt Ramanujan ertoe aanzette geobsedeerd te raken door het onderwerp. Omdat hij geen toegang had tot andere boeken, leerde Ramanujan zichzelf wiskunde met behulp van Carr's boek, wiens onderwerpen integrale calculus en power series-berekeningen omvatten. Dit beknopte boek zou een ongelukkige invloed hebben op de manier waarop Ramanujan later zijn wiskundige resultaten opschreef, omdat zijn geschriften te weinig details bevatten voor veel mensen om te begrijpen hoe hij tot zijn resultaten kwam.

Ramanujan was zo geïnteresseerd in wiskunde studeren dat zijn formele opleiding effectief tot stilstand kwam. Op 16-jarige leeftijd deed Ramanujan aan het Government College in Kumbakonam een ​​studiebeurs, maar verloor zijn studiebeurs het volgende jaar omdat hij zijn andere studies had verwaarloosd. Hij slaagde toen voor het First Arts-examen in 1906, waardoor hij aan de Universiteit van Madras had kunnen studeren, wiskunde had behaald maar zijn andere vakken niet had gehaald.

Carrière

Ramanujan werkte de komende jaren onafhankelijk aan wiskunde en noteerde de resultaten in twee notebooks. In 1909 begon hij met het publiceren van werk in het Journal of the Indian Mathematical Society, dat hem erkenning voor zijn werk verwierf ondanks het ontbreken van een universitaire opleiding. Ramanujan had werk nodig en werd klerk in 1912, maar zette zijn wiskundeonderzoek voort en kreeg nog meer erkenning.

Ramanujan ontving aanmoediging van een aantal mensen, waaronder de wiskundige Seshu Iyer, en stuurde een brief samen met ongeveer 120 wiskundige stellingen naar G. H. Hardy, een docent wiskunde aan de Cambridge University in Engeland. Hardy, denkend dat de schrijver een wiskundige kon zijn die een grap speelde of een eerder onontdekt genie, vroeg een andere wiskundige J.E. Littlewood om hem te helpen naar het werk van Ramanujan te kijken.

De twee concludeerden dat Ramanujan inderdaad een genie was. Hardy schreef terug en merkte op dat de stellingen van Ramanujan in grofweg drie categorieën vielen: resultaten die al bekend waren (of die gemakkelijk konden worden afgeleid met bekende wiskundige stellingen); resultaten die nieuw waren, en die interessant maar niet noodzakelijk belangrijk waren; en resultaten die zowel nieuw als belangrijk waren.

Hardy begon onmiddellijk te regelen dat Ramanujan naar Engeland zou komen, maar Ramanujan weigerde eerst te gaan vanwege religieuze scrupules over het buitenland. Zijn moeder droomde echter dat de godin van Namakkal haar beval om Ramanujan niet te verhinderen zijn doel te bereiken. Ramanujan arriveerde in 1914 in Engeland en begon zijn samenwerking met Hardy.

In 1916 behaalde Ramanujan een Bachelor of Science door onderzoek (later een Ph.D. genoemd) aan de universiteit van Cambridge. Zijn scriptie was gebaseerd op sterk samengestelde getallen, dit zijn gehele getallen met meer delers (of getallen waarmee ze kunnen worden gedeeld) dan getallen met een kleinere waarde.

In 1917 werd Ramanujan echter ernstig ziek, mogelijk door tuberculose, en werd hij opgenomen in een verpleeghuis in Cambridge, verhuisde hij naar verschillende verpleeghuizen terwijl hij probeerde zijn gezondheid terug te krijgen.

In 1919 liet hij wat herstel zien en besloot hij terug te gaan naar India. Daar verslechterde zijn gezondheid opnieuw en stierf hij het jaar daarop.

Priveleven

Op 14 juli 1909 trouwde Ramanujan met Janakiammal, een meisje dat zijn moeder voor hem had uitgekozen. Omdat ze 10 was ten tijde van het huwelijk, woonde Ramanujan niet samen met haar totdat ze op 12-jarige leeftijd de puberteit bereikte, zoals destijds gebruikelijk was.

Onderscheidingen en prijzen

• 1918, fellow van de Royal Society
• 1918, Fellow of Trinity College, Cambridge University