Biografie van Marco Polo, Merchant en Explorer

Marco Polo (c.1254-8 januari 1324) was een Venetiaanse koopman en ontdekkingsreiziger die in de voetsporen trad van zijn vader en oom. Zijn geschriften over China en het Mongoolse rijk in "The Travels of Marco Polo" hadden een belangrijke invloed op de Europese opvattingen over en gedrag ten opzichte van het oosten en inspireerden de reizen van Christopher Columbus.

Snelle feiten: Marco Polo

• Bekend om: Verkenning van het Verre Oosten en schrijven over zijn reizen
• Geboren: c. 1254 in de stadstaat Venetië (modern Italië)
• Ouders: Niccolò Polo, Nicole Anna Defuseh
• Ging dood: 8 januari 1324 in Venetië
• Onderwijs: Onbekend
• Gepubliceerde werken: The Travels of Marco Polo
• Echtgenoot: Donata Badoer
• Kinderen: Bellela Polo, Fantina Polo, Moretta Polo
• Opmerkelijk citaat: "Ik heb niet de helft verteld van wat ik zag."

Vroege jaren

Marco Polo werd geboren in een welvarende koopmansfamilie in 1254 in wat toen de Italiaanse stadstaat Venetië was. Zijn vader Niccolo en oom Maffeo hadden Venetië al verlaten voor een handelsreis voordat Marco werd geboren, en Marco's moeder stierf voordat de expeditie terugkeerde. Als gevolg hiervan werd de jonge Marco opgevoed door familieleden.

Ondertussen reisden de vader en oom van Marco naar Constantinopel (het hedendaagse Istanbul), waar ze onderweg Mongoolse opstanden en de Byzantijnse herovering van Constantinopel tegenkwamen. De broers gingen vervolgens naar het oosten naar Buchara (het huidige Oezbekistan), en van daaruit werden ze aangemoedigd om de grote Mongoolse keizer Kublai Khan (de kleinzoon van Genghis Khan) te ontmoeten aan zijn hof in wat nu Beijing is. Kublai Khan hield van de Italiaanse broers en leerde veel van hen over de Europese cultuur en technologie.

Een paar jaar later stuurde Kublai Khan de gebroeders Polo terug naar Europa op een missie naar de paus, met het verzoek om zendelingen te sturen om de Mongolen te bekeren (er werd nooit een missie gestuurd). Tegen de tijd dat de polo's terugkeerden naar Venetië was het jaar 1269; Niccolo ontdekte dat zijn vrouw in de tussentijd was overleden en hem een ​​15-jarige zoon had achtergelaten. De vader, de oom en de zoon konden het goed met elkaar vinden; twee jaar later, in 1271, verlieten de drie Venetië opnieuw en gingen naar het oosten.

Reist met zijn vader

Marco, zijn vader en zijn oom zeilden over de Middellandse Zee en reisden vervolgens over land, dwars door Armenië, Perzië, Afghanistan en het Pamir-gebergte. Uiteindelijk vertrokken ze over de Gobi-woestijn naar China en Kublai Khan. De hele reis duurde ongeveer vier jaar, inclusief een periode waarin de groep in de bergen van Afghanistan verbleef terwijl Marco herstelde van ziekte. Ondanks de ontberingen ontdekte Marco een liefde voor reizen en een verlangen om zoveel mogelijk te leren over de culturen die hij tegenkwam.

Toen ze Beijing bereikten, werden de polo's verwelkomd in het legendarische zomer- en paleispaleis van Kublai Khan, Xanadu. Alle drie de mannen werden uitgenodigd om lid te worden van het hof van de keizer en alle drie dompelden ze zich onder in de Chinese taal en cultuur. Marco werd aangesteld om een ​​"speciale gezant" voor de keizer te worden, die hem het recht gaf om door Azië te reizen, waarmee hij de eerste Europeaan werd die Tibet, Birma en India zag. Zijn dienst aan de keizer was voorbeeldig; als gevolg hiervan ontving hij de titels van gouverneur van een Chinese stad en verdiende een zetel in de keizerlijke raad.

Keer terug naar Venetië

Na een succesvol verblijf van meer dan 17 jaar in China waren de polo's buitengewoon rijk geworden. Ze vertrokken uiteindelijk als de begeleiders naar een Mongoolse prinses genaamd Cogatin, die de bruid zou worden van een Perzische prins.

Hoewel ze het gebruik hadden van een vloot van Chinese schepen, stierven honderden passagiers en bemanningsleden tijdens de reis naar huis. Toen ze Perzië bereikten, was ook de Perzische prins van de bruid overleden, wat leidde tot een vertraging terwijl de juiste match werd gevonden voor de jonge prinses. Tijdens de meerjarige reis stierf Kublai Khan zelf, waardoor de polo's kwetsbaar werden voor lokale heersers die belastingen van de polo's eisten voordat ze mochten vertrekken.

De polo's keerden als vreemden in hun eigen land terug naar Venetië. Toen ze aankwamen, was Venetië in oorlog met de rivaliserende stadstaat Genua. Zoals gebruikelijk financierde Marco zijn eigen oorlogsschip, maar hij werd gevangen genomen en gevangen gezet in Genua.

Publicatie van 'The Travels of Marco Polo'

Terwijl hij twee jaar in de gevangenis zat, dicteerde Marco Polo een verslag van zijn reizen aan een medegevangene (en auteur) genaamd Rusticello. In 1299 eindigde de oorlog en werd Marco Polo vrijgelaten; hij keerde terug naar Venetië, trouwde met Donata Badoer en had drie dochters terwijl hij zijn succesvolle onderneming nieuw leven inblazen.

Gedurende deze tijd werd "The Travels of Marco Polo" gepubliceerd in het Frans. Gepubliceerd vóór de uitvinding van de drukpers, werd het boek met de hand gekopieerd door geleerden en monniken, en elk van de resterende 130 exemplaren is anders. Na verloop van tijd werd het boek vertaald in veel verschillende talen en wereldwijd verspreid.

Ten tijde van de publicatie geloofden maar weinig lezers dat het boek letterlijk accuraat was en velen vroegen zich af of het geschreven was door Polo of Rusticello. Het lijkt waarschijnlijk dat veel van het boek horen zeggen, omdat het zowel passages uit de eerste persoon als uit de derde persoon bevat. Desalniettemin zijn de meeste van de boekbeschrijvingen van het hof en de gebruiken van Kublai Kahn geverifieerd door historici.

The Strange Worlds of Marco Polo

Naast nauwkeurige beschrijvingen uit de eerste hand van de Aziatische gebruiken, bood het boek van Marco Polo ook een inleiding in Europa over papiergeld, steenkool en andere belangrijke innovaties. Tegelijkertijd bevat het echter verhalen over mensen met staarten, landen die bijna volledig door kannibalen worden bezet en andere onmogelijke of onwaarschijnlijke claims.

Zijn beschrijving van steenkool is nauwkeurig en was op de lange termijn zeer invloedrijk:

Overal in deze provincie wordt een soort zwarte steen gevonden, die ze uit de bergen graven, waar deze in aderen loopt. Wanneer het brandt, brandt het als houtskool en houdt het het vuur veel beter vast dan hout; zodanig dat het 's nachts bewaard kan blijven en' s morgens nog steeds brandend kan worden gevonden. Deze stenen vlammen niet, behalve een beetje wanneer ze voor het eerst worden aangestoken, maar geven tijdens hun ontsteking een aanzienlijke hitte af.

Aan de andere kant is zijn verslag van het koninkrijk Lambri (theoretisch in de buurt van Java) pure fictie:

Nu moet je weten dat er in dit koninkrijk van Lambri mannen met staarten zijn; deze staarten hebben een palmlengte en hebben geen haar. Deze mensen leven in de bergen en zijn een soort wilde mannen. Hun staarten zijn ongeveer de dikte van die van een hond. Er zijn ook veel eenhoorns in dat land en veel wild bij vogels en beesten.

Dood

Marco Polo bracht zijn laatste dagen als zakenman door, werkend vanuit huis. Hij stierf daar op bijna 70-jarige leeftijd, op 8 januari 1324, en werd begraven onder de kerk van San Lorenzo, hoewel zijn graf nu is verdwenen.

nalatenschap

Toen Polo in 1324 de dood naderde, werd hem gevraagd te herroepen wat hij had geschreven en eenvoudig gezegd dat hij niet eens de helft had verteld van wat hij had gezien. Ondanks het feit dat velen beweren dat zijn boek onbetrouwbaar is, was het eeuwenlang een soort regionale geografie van Azië, die als inspiratie diende voor Christopher Columbus - die een geannoteerd exemplaar meenam op zijn eerste reis in 1492. Zelfs vandaag wordt het beschouwd een van de grote werken van reisliteratuur.

bronnen

• BBC. Marco Polo. BBC geschiedenis.
• "The Travels of Marco Polo / Book 3 / Chapter 11." Codex Hammurabi (King Translation) - Wikisource, de gratis online bibliotheek, Wikimedia Foundation, Inc.
• Khan Academie. "Marco Polo." Kahnacademy.org.