Biografie van Jorge Luis Borges, de grote verhalenverteller van Argentinië
Share
Jorge Luís Borges was een Argentijnse schrijver die zich specialiseerde in korte verhalen, gedichten en essays. Hoewel hij nooit een roman heeft geschreven, wordt hij beschouwd als een van de belangrijkste schrijvers van zijn generatie, niet alleen in zijn geboorteland Argentinië maar over de hele wereld. Vaak geïmiteerd maar nooit gedupliceerd, maakte zijn innovatieve stijl en verbluffende concepten hem tot een 'writer's writer', een favoriete inspiratie voor verhalenvertellers overal.
Vroege leven
Jorge Francisco Isidoro Luís Borges werd op 24 augustus 1899 in Buenos Aires geboren uit ouders uit de middenklasse uit een gezin met een voorname militaire achtergrond. Zijn grootmoeder van vaders kant was Engels en de jonge Jorge beheerste Engels op jonge leeftijd. Ze woonden in het Palermo-district van Buenos Aires, dat destijds een beetje ruw was. Het gezin verhuisde in 1914 naar Genève, Zwitserland en bleef daar voor de duur van de Eerste Wereldoorlog. Jorge studeerde in 1918 af van de middelbare school en nam Duits en Frans op toen hij in Europa was.
Ultra en Ultraism
Het gezin reisde na de oorlog door Spanje en bezocht verschillende steden voordat het terugkeerde naar Buenos Aires in Argentinië. Tijdens zijn tijd in Europa werd Borges blootgesteld aan verschillende baanbrekende schrijvers en literaire bewegingen. In Madrid nam Borges deel aan de oprichting van 'Ultraism', een literaire beweging die op zoek was naar een nieuw soort poëzie, vrij van vorm en maudlin-beeldtaal. Samen met een handvol andere jonge schrijvers publiceerde hij het literaire tijdschrift "Ultra". Borges keerde in 1921 terug naar Buenos Aires en bracht zijn avant-gardistische ideeën met zich mee.
Vroeg werk in Argentinië:
Terug in Buenos Aires verspilde Borges geen tijd aan het opzetten van nieuwe literaire tijdschriften. Hij hielp het tijdschrift "Proa" te vinden en publiceerde verschillende gedichten met het tijdschrift Martín Fierro, genoemd naar het beroemde Argentijnse epische gedicht. In 1923 publiceerde hij zijn eerste gedichtenboek, "Fervor de Buenos Aires." Hij volgde dit met andere delen, waaronder Luna de Enfrente in 1925 en de bekroonde Cuaderno de San Martín in 1929. Borges zou later uitgroeien tot minachting voor zijn vroege werken, in wezen ze afkeurend als te zwaar op de lokale kleur. Hij ging zelfs zover dat hij kopieën van oude tijdschriften en boeken kocht om ze te verbranden.
Korte verhalen van Jorge Luis Borges:
In de jaren dertig en veertig begon Borges korte fictie te schrijven, het genre dat hem beroemd zou maken. In de jaren dertig publiceerde hij verschillende verhalen in de verschillende literaire tijdschriften in Buenos Aires. Hij bracht zijn eerste verzameling verhalen uit, "The Garden of Forking Paths", in 1941 en volgde het kort daarna op met "Artifices". De twee werden gecombineerd in "Ficciones" in 1944. In 1949 publiceerde hij El Aleph, zijn tweede grote verzameling korte verhalen. Deze twee collecties vertegenwoordigen het belangrijkste werk van Borges, met verschillende oogverblindende verhalen die de Latijns-Amerikaanse literatuur een nieuwe richting insloegen.
Onder het Perón-regime:
Hoewel hij een literaire radicaal was, was Borges een beetje conservatief in zijn privé- en politieke leven, en hij leed onder de liberale dictatuur van Juan Perón, hoewel hij niet gevangenzat als een aantal prominente dissidenten. Zijn reputatie groeide en in 1950 was hij in trek als docent. Hij was vooral gewild als spreker over Engelse en Amerikaanse literatuur. Het Perón-regime hield hem in de gaten en stuurde een politie-informant naar veel van zijn lezingen. Zijn familie werd ook lastiggevallen. Al met al slaagde hij erin om zijn profiel laag genoeg te houden tijdens de Perón-jaren om problemen met de overheid te voorkomen.
Internationale bekendheid:
In de jaren zestig hadden lezers over de hele wereld Borges ontdekt, wiens werken in verschillende talen werden vertaald. In 1961 werd hij uitgenodigd in de Verenigde Staten en bracht hij verscheidene maanden lezingen op verschillende locaties door. Hij keerde terug naar Europa in 1963 en zag enkele oude jeugdvrienden. In Argentinië ontving hij zijn droombaan: directeur van de Nationale Bibliotheek. Helaas faalde zijn gezichtsvermogen en moest hij anderen hardop boeken laten voorlezen. Hij bleef gedichten, korte verhalen en essays schrijven en publiceren. Hij werkte ook samen aan projecten met zijn goede vriend, de schrijver Adolfo Bioy Casares.
Jorge Luis Borges in de jaren 1970 en 1980:
Borges bleef boeken publiceren tot ver in de jaren zeventig. Hij trad af als directeur van de Nationale Bibliotheek toen Perón in 1973 terugkeerde aan de macht. Aanvankelijk steunde hij de militaire junta die de macht greep in 1976 maar raakte al snel ontgoocheld met hen en tegen 1980 sprak hij zich openlijk uit tegen de verdwijningen. Zijn internationale status en faam zorgden ervoor dat hij niet een doelwit zou zijn zoals zoveel van zijn landgenoten. Sommigen vonden dat hij niet genoeg deed met zijn invloed om de wreedheden van de Dirty War te stoppen. In 1985 verhuisde hij naar Genève, Zwitserland, waar hij stierf in 1986.
Priveleven:
In 1967 trouwde Borges met Elsa Astete Millán, een oude vriend, maar het duurde niet lang. Het grootste deel van zijn volwassen leven bracht hij door met zijn moeder, die in 1975 op 99-jarige leeftijd stierf. In 1986 trouwde hij met zijn oude assistent Maria Kodama. Ze was begin veertig en had een doctoraat in de literatuur behaald, en de twee hadden in voorgaande jaren veel samen gereisd. Het huwelijk duurde slechts enkele maanden voordat Borges stierf. Hij had geen kinderen.
Zijn literatuur:
Borges schreef boekdelen met verhalen, essays en gedichten, hoewel het de korte verhalen zijn die hem de meeste internationale bekendheid hebben gebracht. Hij wordt beschouwd als een baanbrekende schrijver die de weg effent voor de innovatieve Latijns-Amerikaanse literaire 'boom' van het midden van de late 20e eeuw. Grote literaire figuren zoals Carlos Fuentes en Julio Cortázar geven toe dat Borges voor hen een grote inspiratiebron was. Hij was ook een geweldige bron voor interessante citaten.
Degenen die niet bekend zijn met de werken van Borges, vinden ze in het begin misschien een beetje moeilijk, omdat zijn taal vaak dicht is. Zijn verhalen zijn gemakkelijk te vinden in het Engels, in boeken of op internet. Hier is een korte leeslijst van enkele van zijn meer toegankelijke verhalen:
- "Dood en het kompas:" Een briljante detective combineert verstand met een sluwe crimineel in een van de meest geliefde detectiveverhalen van Argentinië.
- "The Secret Miracle:" Een joodse toneelschrijver die ter dood is veroordeeld door de nazi's vraagt en ontvangt een wonder ... of doet hij?
- "De dode man:" Argentijnse gaucho's slaan hun eigen merk van gerechtigheid uit aan een van hen.
