Biografie van James Naismith, uitvinder van basketbal

James Naismith (6 november 1861 - 28 november 1939) was een Canadese sportcoach die in december 1891 een voetbal en een perzikmand meenam naar de sportschool in de Springfield, Massachusetts YMCA en basketbal uitvond. In de loop van het volgende decennium werkte hij om het spel en zijn regels te verfijnen en zijn populariteit op te bouwen. In 1936 was basketbal een officieel evenement geworden op de Olympische Spelen in Berlijn.

Snelle feiten: James Naismith

Bekend om: Uitvinder van het spel basketbal
Geboren: 6 november 1861 in Almonte, Ontario, Canada
Ouders: John Naismith, Margaret Young
Ging dood: 28 november 1939 in Lawrence, Kansas
Onderwijs: McGill University, Presbyterian College, YMCA Training School, Gross Medical College (M.D.)
Gepubliceerde werken: Een modern college in 1911; Essentie van een gezond leven in 1918; Basketbal - zijn oorsprong en ontwikkeling in 1941 (postuum)
Awards en onderscheidingen: Canadian Basketball Hall of Fame, Canadian Olympic Hall of Fame, McGill University Sports Hall of Fame, Basketball Hall of Fame
Partner (s): Maude Evelyn Sherman, Florence B. Kincaid
Kinderen: Margaret Mason (Stanley), Helen Carolyn (Dodd), John Edwin, Maude Ann (Dawe) en James Sherman
Opmerkelijk citaat: "De uitvinding van basketbal was geen ongeluk. Het werd ontwikkeld om aan een behoefte te voldoen. Die jongens wilden gewoon niet 'Drop the Zakkerief' spelen."

Vroege leven

James Naismith werd in 1861 geboren in de gemeente Ramsay in de buurt van Ontario, Canada. In zijn jeugd ontwikkelde hij een voorliefde voor sport en leerde hij een buurtspel genaamd "Duck on a Rock" spelen, dat later de ontwikkeling van basketbal beïnvloedde. Volgens de Naismith Basketball Foundation:

"Duck on a Rock", een spel dat tag combineerde met gooien. Spelers vormden een lijn vanaf een afstand van 15-20 voet van de basissteen. Elke speler gebruikte een steen ter grootte van een vuist. Het doel was om de "bewakers" steen van de bovenkant van de basissteen los te maken door om de beurt te gooien. De bewaker zou in een neutraal gebied van de werper worden geplaatst. Als het zou lukken, zouden ze achter in de rij gaan. Als je de steen van de bewakers zou missen, zou de "achtervolging" aan zijn en als getagd voordat de steen werd teruggevonden, zouden de spelers van plaats wisselen.

Na verloop van tijd ontdekten ze dat als de steen als een honkbal werd geslingerd, deze zich ver weg zou vastbinden en de kans zou vergroten dat hij door de bewaker zou worden gepakt. De spelers ontwikkelden een lobed arcing shot dat beter beheersbaar, nauwkeuriger en minder waarschijnlijk bleek weg te stuiteren, waardoor hun kans op herstel werd vergroot.

Als jonge man volgde Naismith de McGill University in Montreal, Quebec, gevolgd door theologische training aan het Presbyterian College. Na als atletisch directeur van McGill te hebben gewerkt, ging Naismith in 1891 aan de slag bij de YMCA Training School in Springfield, Massachusetts.

Uitvinding van basketbal

Op de YMCA Training School bevonden atleten zich aan losse eindjes tussen het einde van het voetbalseizoen en het begin van het honkbalseizoen. Verschillende trainers werden gevraagd om een sport te ontwikkelen om studenten fysiek actief te houden tijdens het laagseizoen; het nieuwe spel had twee gestelde doelen: "maak het eerlijk voor alle spelers, en vrij van ruw spel."

Na het overwegen van de ballen en spelregels voor verschillende populaire sporten, waaronder rugby, lacrosse, voetbal en voetbal, ontwikkelde Naismith een basisspel waarbij een voetbal in perzikmanden werd gegooid. Hij voelde dat de grotere voetbal het spel zou vertragen om botsingen te voorkomen.

Na een paar experimenten met het spel besefte Naismith dat ruw spelen onvermijdelijk was in de buurt van de doelen en dat spelers die de bal droegen aangepakt zouden worden. Hij plaatste ook de doelen boven het hoofd en opende de onderkant van de netten om de bal eruit te laten vallen; bovendien, herinnerend aan zijn jeugdervaring met "Duck on a Rock", ontwikkelde hij een nieuw soort rondslingerende worp voor het spel. Uiteindelijk stelde hij 13 basisregels vast voor het nieuwe spel dat hij basketbal noemde:

De bal kan met één of beide handen in elke richting worden gegooid.
De bal kan in elke richting worden geslagen met één of beide handen (nooit met de vuist).
Een speler kan niet met de bal rennen. De speler moet het gooien vanaf de plek waar hij het vangt, rekening houdend met de man die de bal vangt tijdens het rennen als hij probeert te stoppen.
De bal moet door de handen worden vastgehouden; de armen of het lichaam mogen niet worden gebruikt om het vast te houden.
Schudden, vasthouden, duwen, struikelen of slaan op welke manier dan ook is de persoon van een tegenstander toegestaan; de eerste overtreding van de regel door een speler telt als een fout, de tweede zal hem diskwalificeren totdat het volgende doelpunt is gemaakt, of als er een duidelijke bedoeling was om de persoon te verwonden, voor de hele wedstrijd, geen vervanger toegestaan.
Een fout is slaan op de bal met de vuist, overtreding van regels 3, 4, en zoals beschreven in regel 5.
Als een van de partijen drie opeenvolgende fouten maakt, telt deze een doelpunt voor de tegenstanders (opeenvolgende middelen zonder dat de tegenstanders ondertussen een fout maken).
Een doelpunt wordt gemaakt wanneer de bal vanaf het terrein in de basket wordt gegooid of geslagen en daar blijft, op voorwaarde dat degenen die het doel verdedigen het doel niet raken of verstoren. Als de bal op de randen rust en de tegenstander de basket beweegt, telt deze als een doelpunt.
Wanneer de bal buiten de grenzen valt, wordt deze in het speelveld gegooid door de persoon die hem het eerst aanraakt. In geval van een geschil zal de scheidsrechter het recht in het veld gooien. De inworpster krijgt vijf seconden; als hij het langer vasthoudt, gaat het naar de tegenstander. Als een partij het spel blijft uitstellen, moet de scheidsrechter een fout op dat team maken.
De scheidsrechter is de rechter van de mannen en zal de fouten noteren en de scheidsrechter op de hoogte brengen wanneer drie opeenvolgende fouten zijn gemaakt. Hij zal de macht hebben om mensen te diskwalificeren volgens regel 5
De scheidsrechter is de scheidsrechter van de bal en beslist wanneer de bal in het spel is, binnen de grenzen, aan welke kant hij behoort, en houdt de tijd vast. Hij beslist wanneer een doelpunt is gemaakt en houdt rekening met de doelen, met eventuele andere taken die gewoonlijk door de scheidsrechter worden uitgevoerd.
De tijd is twee helften van 15 minuten, met een rustperiode van 5 minuten.
De partij die in die tijd de meeste doelpunten maakt, wordt tot winnaar uitgeroepen. In geval van een gelijkspel kan het spel in onderling overleg worden voortgezet totdat een ander doel wordt gemaakt.

Eerste College Basketball Game

Na zijn tijd bij de YMCA ging Naismith aan de Universiteit van Kansas werken, aanvankelijk als kapelaan. Op dat moment werd basketbal gespeeld op het universiteitsniveau, maar de concurrentie was meestal tussen YMCA's. Het waren Naismith en andere coaches in Kansas die hielpen de game naar een grotere bekendheid te brengen, hoewel Naismith zelf niet in de schijnwerpers stond.

De allereerste universiteitsbasketbalwedstrijd werd gespeeld op 18 januari 1896. Op die dag nodigde de Universiteit van Iowa student-atleten van de nieuwe Universiteit van Chicago uit voor een experimenteel spel. De uiteindelijke score was Chicago 15, Iowa 12.

Naismith leefde om te zien dat basketbal werd aangenomen als een Olympische demonstratiesport in 1904 en als een officieel evenement op de Olympische Zomerspelen 1936 in Berlijn, evenals de geboorte van het National Invitation Tournament in 1938 en het NCAA Heren Divisie I Basketbal Kampioenschap in 1939.

Basketbalspellen op universiteiten werden voor het eerst uitgezonden op de nationale tv in 1963, maar pas in de jaren 1980 scoorden sportfans basketbal zo hoog als voetbal en honkbal.

Dood

James Naismith stierf aan een hersenbloeding in 1939 en werd begraven op Memorial Park Cemetery in Lawrence, Kansas.

Geesteswetenschappen