Biografie van Humphry Davy, prominente Engelse scheikundige
Share
Sir Humphry Davy (17 december 1778 - 29 mei 1829) was een Britse chemicus en uitvinder die vooral bekendstond vanwege zijn bijdragen aan de ontdekkingen van chloor, jodium en vele andere chemische stoffen. Hij vond ook de Davy-lamp uit, een verlichtingsapparaat dat de veiligheid voor mijnwerkers aanzienlijk verbeterde, en de koolstofboog, een vroege versie van het elektrische licht.
Snelle feiten: Sir Humphry Davy
- Bekend om: Wetenschappelijke ontdekkingen en uitvindingen
- Geboren: 17 december 1778 in Penzance, Cornwall, Engeland
- Ouders: Robert Davy, Grace Millet Davy
- Ging dood: 29 mei 1829 in Genève, Zwitserland
- Gepubliceerde werken: Onderzoek, chemische en filosofische, elementen van chemische filosofie
- Awards en onderscheidingen: Ridder en baronet
- Echtgenoot: Jane Apreece
- Opmerkelijk citaat: "Niets is zo gevaarlijk voor de vooruitgang van de menselijke geest dan te veronderstellen dat onze opvattingen over wetenschap ultiem zijn, dat er geen mysteries in de natuur zijn, dat onze triomfen compleet zijn en dat er geen nieuwe werelden zijn om te veroveren."
Vroege leven
Humphry Davy werd geboren op 17 december 1778 in Penzance, Cornwall, Engeland. Hij was de oudste van vijf kinderen van ouders die een kleine, minder dan welvarende boerderij bezaten. Zijn vader Robert Davy was ook houtsnijder. Young Davy werd lokaal opgeleid en werd beschreven als een uitbundige, aanhankelijke, populaire jongen, intelligent en met een levendige fantasie.
Hij was dol op gedichten schrijven, schetsen, vuurwerk maken, vissen, schieten en mineralen verzamelen; er werd gezegd dat hij dwaalde met een van zijn zakken gevuld met visgerei en de andere vol met minerale exemplaren.
Zijn vader stierf in 1794 en liet zijn vrouw, Grace Millet Davy, en de rest van het gezin zwaar in de schulden vanwege zijn mislukte mijnbouwinvesteringen. De dood van zijn vader veranderde Davy's leven, waardoor hij vastbesloten was om zijn moeder te helpen door snel iets van zichzelf te maken. Davy ging een jaar later in de leer bij een chirurg en apotheker, en hij hoopte uiteindelijk in aanmerking te komen voor een medische carrière, maar hij studeerde ook in andere vakken, waaronder theologie, filosofie, talen en wetenschappen, waaronder scheikunde.
Rond deze tijd ontmoette hij ook Gregory Watt, zoon van de beroemde Schotse uitvinder James Watt, en Davies Gilbert, die Davy toestemming gaven om een bibliotheek en chemisch laboratorium te gebruiken. Davy begon zijn eigen experimenten, voornamelijk met gassen.
Vroege carriere
Davy begon met het bereiden (en inhaleren) van stikstofoxide, bekend als lachgas, en voerde een reeks experimenten uit die hem bijna doodden en mogelijk zijn gezondheid op lange termijn hebben beschadigd. Hij adviseerde het gas te gebruiken als anesthesie voor chirurgische procedures, hoewel het een halve eeuw later zou duren voordat stikstofoxide zou worden gebruikt om levens te redden.
Een artikel dat Davy schreef over warmte en licht maakte indruk op Dr. Thomas Beddoes, een eminente Engelse arts en wetenschappelijk schrijver die het pneumatische instituut in Bristol had opgericht, waar hij experimenteerde met het gebruik van gassen bij medische behandelingen. Davy trad in 1798 toe tot het instituut van Beddoes en op 19-jarige leeftijd werd hij de chemische superintendent.
Terwijl hij daar was, verkende hij oxiden, stikstof en ammoniak. Hij publiceerde zijn bevindingen in het 1800 boek 'Researches, Chemical and Philosophical', dat erkenning in het veld trok. In 1801 werd Davy benoemd tot lid van het Royal Institute in Londen, eerst als docent en vervolgens als hoogleraar scheikunde. Zijn lezingen werden zo populair dat bewonderaars in de rij stonden voor blokken om hen bij te wonen. Vijf jaar na het lezen van zijn eerste chemieboek had hij een hoogleraarschap verdiend.
Later carrière
Davy's aandacht ging uit naar elektrochemie, die mogelijk werd in 1800 met de uitvinding van Alessandro Volta van de voltaïsche stapel, de eerste elektrische batterij. Hij concludeerde dat de productie van elektriciteit in eenvoudige elektrolytische cellen het gevolg was van chemische actie tussen stoffen met tegengestelde ladingen. Hij redeneerde dat elektrolyse, of de interactie van elektrische stromen met chemische verbindingen, een manier bood om stoffen af te breken in hun elementen voor verder onderzoek.
Naast het gebruik van elektrische energie om experimenten uit te voeren en elementen te isoleren, vond Davy de koolstofboog uit, een vroege versie van het elektrische licht dat licht produceerde in de boog tussen twee koolstofstaven. Het werd pas economisch praktisch nadat de kosten voor het produceren van de stroomvoorziening jaren later redelijk werden.
Zijn werk leidde tot ontdekkingen met betrekking tot natrium en kalium en de ontdekking van boor. Hij ontdekte ook waarom chloor als bleekmiddel dient. Davy deed onderzoek voor de Society for Preventing Accidents in Coal Mines, wat leidde tot zijn uitvinding in 1815 van een lamp die veilig in mijnen kon worden gebruikt. Ter ere van hem de Davy-lamp genoemd, deze bestond uit een lontlamp waarvan de vlam werd omsloten door een gaasscherm. Het scherm liet de winning van diepe kolenlagen toe ondanks de aanwezigheid van methaan en andere ontvlambare gassen door de hitte van de vlam af te voeren en ontsteking van de gassen te remmen.
Later leven en dood
Davy werd tot ridder in 1812 en werd in 1818 baronet voor bijdragen aan zijn land en aan de mensheid; vooral de Davy-lamp. Tussendoor trouwde hij met de rijke weduwe en socialite Jane Apreece. Hij werd president van de Royal Society of London in 1820 en was een mede-oprichter van de Zoological Society of London in 1826.
Vanaf 1827 begon zijn gezondheid achteruit te gaan. Davy stierf in Genève, Zwitserland, op 29 mei 1829, op 50-jarige leeftijd.
nalatenschap
Ter ere van Davy heeft de Royal Society de Davy-medaille sinds 1877 jaarlijks toegekend "voor een buitengewoon belangrijke recente ontdekking in elke tak van chemie." Davy's werk diende als een gids en inspiratie die velen aanmoedigde om chemie, natuurkunde en andere wetenschapsgebieden te studeren, inclusief Michael Faraday, zijn lab-assistent. Faraday werd op zichzelf beroemd vanwege zijn bijdragen aan de studie van elektromagnetisme en elektrochemie. Er is gezegd dat Faraday Davy's grootste ontdekking was.
Hij stond ook bekend als een van de grootste exponenten van de wetenschappelijke methode, een wiskundige en experimentele techniek die in de wetenschappen wordt toegepast, met name bij het opstellen en testen van een wetenschappelijke hypothese.
bronnen
- "Sir Humphrey Davy: British Chemist." Encyclopedia Britannica.
- "Sir Humphry Davy Biography." Enotes.com.
- "Biografie Humphry Davy." Biography.com.
- "Humphry Davy." Sciencehistory.org.
- "Humphry Davy." Famousscientists.org.
