Biografie van Amelia Earhart, pionierende vrouwelijke piloot

Amelia Earhart (geboren Amelia Mary Earhart; 24 juli 1897 - 2 juli 1937 [datum van verdwijning]) was de eerste vrouw die over de Atlantische Oceaan vloog en de eerste persoon die een solovlucht maakte over zowel de Atlantische en de Stille Oceaan . Ze vestigde ook verschillende hoogte- en snelheidsrecords in een vliegtuig. Ondanks al deze gegevens wordt Amelia Earhart misschien het best herinnerd vanwege haar mysterieuze verdwijning op 2 juli 1937, die een van de blijvende mysteries van de 20e eeuw is geworden.

Snelle feiten: Amelia Earhart

• Bekend om: De eerste vrouw die over de Atlantische Oceaan vloog, de eerste persoon die een solo-vlucht maakte over zowel de Atlantische als de Stille Oceaan, verdween op mysterieuze wijze over de Stille Oceaan op 2 juli 1937
• Ook gekend als: Amelia Mary Earhart, Lady Lindy
• Geboren: 24 juli 1897 in Atchison, Kansas
• Ouders: Amy en Edwin Earhart
• Ging dood: Datum onbekend; Earhart's vliegtuig verdween op 2 juli 1937
• Onderwijs: Hyde Park High School, Ogontz School
• Gepubliceerde werken: 20 uur, 40 min .: onze vlucht in de vriendschap,Het plezier ervan
• Awards en onderscheidingen: Distinguished Flying Cross, Cross of Knight of the Legion of Honor, Gold Medal of the National Geographic Society
• Echtgenoot: George Putnam
• Opmerkelijk citaat: "De meest effectieve manier om het te doen is om het te doen."

Vroege leven

Amelia Mary Earhart werd geboren op 24 juli 1897 in Atchison, Kansas aan Amy en Edwin Earhart. Haar vader was advocaat voor een spoorwegmaatschappij, een baan die regelmatig moest worden verplaatst, dus Amelia Earhart en haar zus woonden bij hun grootouders totdat Amelia 12 was.

Als tiener verhuisde Amelia een paar jaar met haar ouders, totdat haar vader zijn baan verloor vanwege een drankprobleem. Moe van het alcoholisme van haar man en de toenemende geldproblemen van de familie, verhuisde Amy Earhart zichzelf en haar dochters naar Chicago en liet hun vader achter in Minnesota.

Earhart studeerde af aan de Hyde Park High School in Chicago en ging door naar de Ogontz School in Philadelphia. Ze stopte al snel om verpleegster te worden voor terugkerende soldaten uit de Eerste Wereldoorlog en voor slachtoffers van de griepepidemie van 1918. Ze deed verschillende pogingen om medicijnen te studeren en werkte als maatschappelijk werker, maar toen ze eenmaal ontdekte dat vliegen werd luchtvaart haar enige passie.

Eerste vluchten

In 1920, toen ze 23 jaar oud was, ontwikkelde Earhart een interesse in vliegtuigen. Tijdens een bezoek aan haar vader in Californië woonde ze een vliegshow bij en besloot ze te proberen zelf te vliegen.

Earhart volgde haar eerste vliegles in 1921. Ze ontving haar "Aviator Pilot" -certificering van de Federation Aeronautique Internationale op 16 mei 1921.

Earhart werkte verschillende banen en spaarde het geld om haar eigen vliegtuig te kopen, een kleine Kinner Airster die ze de 'Canarische' noemde. In de 'Kanarie' verbrak ze het hoogterecord van de vrouw in 1922 door de eerste vrouw te worden die 14.000 voet in een vliegtuig bereikte.

De eerste vrouw die over de Atlantische Oceaan vloog

In 1927 schreef vlieger Charles Lindbergh geschiedenis door de eerste persoon te worden die non-stop over de Atlantische Oceaan vloog, van de VS naar Engeland. Een jaar later tikte uitgever George Putnam Amelia Earhart af om als eerste vrouw als passagier over de Atlantische Oceaan te vliegen. De piloot en navigator waren beide mannen.

Op 17 juni 1928 begon de reis toen de 'Friendship', een Fokker F7, vertrok vanuit Newfoundland, Canada, op weg naar Engeland. IJs en mist maakten de reis moeilijk en Earhart bracht veel van de vlucht notities in een dagboek door, terwijl Bill Stultz en Louis Gordon het vliegtuig behandelden.

20 uur, 40 minuten

Op 18 juni 1928 landde het vliegtuig na 20 uur en 40 minuten in Zuid-Wales. Hoewel Earhart zei dat ze niet meer bijdroeg aan de vlucht dan 'een zak aardappelen' zou hebben, zag de pers haar prestatie anders. Ze begonnen Earhart 'Lady Lindy' te noemen, naar Charles Lindbergh.

Amelia Earhart werd meteen een beroemdheid als vrouwelijke vlieger. Kort na haar reis publiceerde Earhart het boek "20 uur, 40 minuten: onze vlucht in de vriendschap", waarin haar ervaringen werden beschreven. Ze begon lezingen te geven en in shows te vliegen, opnieuw records vestigend.

Meer records breken

In augustus 1928 vloog Earhart solo door de Verenigde Staten en terug - de eerste keer dat een vrouwelijke piloot de reis alleen had gemaakt. In 1929 richtte en nam ze deel aan de Woman's Air Derby, een vliegtuigrace van Santa Monica, Californië naar Cleveland, Ohio. Earhart eindigde als derde, achter bekende piloten Louise Thaden en Gladys O'Donnell.

In 1931 trouwde Earhart met George Putnam. Ditzelfde jaar richtte ze mede een professionele internationale organisatie op voor vrouwelijke piloten. Earhart was de eerste president. De Ninety-Niners, genoemd omdat het oorspronkelijk 99 leden had, vertegenwoordigt en ondersteunt vandaag de dag nog steeds vrouwelijke piloten. Earhart publiceerde een tweede boek over haar prestaties, "The Fun of It", in 1932.

Solo over de oceaan

Na meerdere wedstrijden te hebben gewonnen, in luchtshows te hebben gevlogen en nieuwe hoogterecords te hebben neergezet, ging Earhart op zoek naar een grotere uitdaging. In 1932 besloot ze de eerste vrouw te worden die solo over de Atlantische Oceaan vloog. Op 20 mei 1932 vertrok ze opnieuw uit Newfoundland en bestuurde een kleine Lockheed Vega.

Het was een gevaarlijke reis: wolken en mist maakten het moeilijk om te navigeren, de vleugels van haar vliegtuig werden bedekt met ijs en het vliegtuig ontwikkelde een brandstoflek op ongeveer tweederde van de weg over de oceaan. Erger nog, de hoogtemeter stopte met werken, dus Earhart had geen idee hoe ver boven het oceaanoppervlak haar vliegtuig was - een situatie die bijna resulteerde in haar crashen in het water.

Aangeraakt in een schapenweide in Ierland

In ernstig gevaar verloor Earhart haar plannen om te landen in Southampton, Engeland, en zorgde voor het eerste stukje land dat ze zag. Ze landde op 21 mei 1932 in een schapenweide en werd de eerste vrouw die solo over de Atlantische Oceaan vloog en de eerste persoon die twee keer over de Atlantische Oceaan vloog.

De solo Atlantische overtocht werd gevolgd door meer boekdeals, ontmoetingen met staatshoofden en een lezingentournee, evenals meer vliegwedstrijden. In 1935 maakte Earhart een solovlucht van Hawaii naar Oakland, Californië, en werd de eerste persoon die solo van Hawaii naar het Amerikaanse vasteland vloog. Deze reis maakte Earhart ook de eerste persoon die solo over zowel de Atlantische als de Stille Oceaan vloog.

Nieuwe doelen

Niet lang na haar vlucht naar de Stille Oceaan in 1935 besloot Amelia Earhart dat ze wilde proberen de hele wereld rond te vliegen. Een bemanning van de Amerikaanse luchtmacht had de reis in 1924 gemaakt en mannelijke vlieger Wiley Post vloog zelf de wereld rond in 1931 en 1933.

Earhart had twee nieuwe doelen. Ten eerste wilde ze de eerste vrouw zijn die solo over de hele wereld zou vliegen. Ten tweede wilde ze rond de wereld vliegen op of nabij de evenaar, het breedste punt van de planeet: de vorige vluchten hadden allebei de wereld veel dichter bij de Noordpool omcirkeld, waar de afstand het kortst was.

Het moeilijkste punt van de reis

Earhart en haar navigator Fred Noonan hebben hun koers over de hele wereld uitgezet. Het moeilijkste punt van de reis zou de vlucht van Papoea-Nieuw-Guinea naar Hawaï zijn, omdat er een tankstop nodig was op Howland Island, een klein koraaleiland ongeveer 1.700 mijl ten westen van Hawaï. Luchtvaartkaarten waren destijds slecht en het eiland zou moeilijk te vinden zijn vanuit de lucht, maar de tankstop was noodzakelijk.

Tijdens de laatste minuut voorbereiding op de vlucht besloot Earhart niet de full-sized radio-antenne te nemen die Lockheed aanbeveelde, in plaats daarvan te kiezen voor een kleinere antenne. De nieuwe antenne was lichter, maar kon ook geen signalen verzenden of ontvangen, vooral bij slecht weer.

Het eerste been

Op 21 mei 1937 vertrokken Amelia Earhart en Fred Noonan tijdens de eerste etappe van hun reis vanuit Oakland, Californië. Het vliegtuig landde eerst in Puerto Rico en vervolgens op verschillende andere locaties in het Caribisch gebied voordat het naar Senegal ging. Ze staken Afrika over, stopten verschillende keren voor brandstof en voorraden en gingen toen verder naar Eritrea, India, Birma, Indonesië en Papoea-Nieuw-Guinea. Daar maakten Earhart en Noonan zich op voor het zwaarste stuk van de reis: de landing op Howland Island.

Omdat elk pond in het vliegtuig meer brandstofverbruik betekende, verwijderde Earhart elk niet-essentieel item, zelfs de parachutes. Het vliegtuig werd gecontroleerd door monteurs om ervoor te zorgen dat het in topconditie was. Earhart en Noonan hadden echter al meer dan een maand achter elkaar gevlogen en beiden waren moe.

Laatste been

Op 2 juli 1937 verliet Earhart's vliegtuig Papoea-Nieuw-Guinea op weg naar Howland Island. De eerste zeven uur bleven Earhart en Noonan in radiocontact met de landingsbaan in Papoea-Nieuw-Guinea.

Daarna maakten ze intermitterend radiocontact met een kustwachtschip dat patrouilleerde in de wateren beneden. De ontvangst was echter slecht en berichten tussen het vliegtuig en het schip gingen vaak verloren of verminkt.

Het vliegtuig verdwijnt

Twee uur na de geplande aankomst van Earhart op Howland Island, op 2 juli 1937, ontving het kustwachtschip een laatste bericht vol statische berichten dat Earhart en Noonan het schip of het eiland niet konden zien en dat de brandstof bijna op was. De bemanning van het schip probeerde de locatie van het schip te signaleren door zwarte rook te sturen, maar het vliegtuig verscheen niet.

Noch het vliegtuig, Earhart of Noonan zijn ooit opnieuw gezien of gehoord. Marineschepen en vliegtuigen begonnen naar Earhart's vliegtuigen te zoeken. Op 19 juli 1937 verlieten ze hun zoektocht en in oktober 1937 verliet Putnam zijn privé-zoektocht. In 1939 werd Amelia Earhart wettelijk dood verklaard in een rechtbank in Californië

nalatenschap

Tijdens haar leven sprak Amelia Earhart tot de verbeelding van het publiek. Als een vrouw die durfde te doen wat maar weinig vrouwen - of mannen - hadden gedaan, in een tijd waarin de georganiseerde vrouwenbeweging vrijwel was verdwenen, vertegenwoordigde ze een vrouw die bereid was om uit traditionele rollen te breken.

Het mysterie van wat er is gebeurd met Earhart, Noonan en het vliegtuig is nog niet opgelost. Theorieën zeggen dat ze misschien boven de oceaan zijn neergestort of zijn neergestort op Howland Island of een nabijgelegen eiland zonder de mogelijkheid om contact op te nemen met hulp. Andere theorieën hebben voorgesteld dat ze werden neergeschoten door de Japanners, of werden gevangen genomen of gedood door de Japanners.

In 1999 beweerden Britse archeologen artefacten te hebben gevonden op een klein eiland in de Stille Zuidzee dat het DNA van Earhart bevatte, maar het bewijs is niet overtuigend. Dichtbij de laatst bekende locatie van het vliegtuig, bereikt de oceaan een diepte van 16.000 voet, ruim onder het bereik van de diepzeeduikuitrusting van vandaag. Als het vliegtuig in die diepten is gezonken, kan het misschien nooit worden hersteld.

bronnen

• "Amelia Earhart." Amerikaans erfgoed.
• Burke, John. Winged Legend: The Story of Amelia Earhart. Ballantine Books, 1971.
• Loomis, Vincent V. Amelia Earhart, het laatste verhaal. Random House, 1985.