Een inleiding tot semantiek

Het gebied van de taalkunde houdt zich bezig met de studie van betekenis in taal.

Taalkundige semantiek is gedefinieerd als de studie van hoe talen betekenissen organiseren en uitdrukken.

"Vreemd", zegt R.L. Trask, "een aantal van de belangrijkste werkzaamheden in de semantiek werd vanaf het einde van de 19e eeuw gedaan door filosofen [in plaats van door taalkundigen]." In de afgelopen 50 jaar is de benadering van semantiek echter enorm toegenomen en het onderwerp is nu een van de meest levendige gebieden in de taalkunde. 
De voorwaarde semantiek (uit het Grieks voor "teken") werd bedacht door de Franse taalkundige Michel Bréal (1832-1915), die algemeen wordt beschouwd als een grondlegger van de moderne semantiek.

Waarnemingen

• "De technische term voor de studie van betekenis in taal is semantiek. Maar zodra deze term wordt gebruikt, is een waarschuwing nodig.
  "Elke wetenschappelijke benadering van semantiek moet duidelijk worden onderscheiden van een ongunstige betekenis van de term die in populair gebruik is ontwikkeld, wanneer mensen praten over de manier waarop taal kan worden gemanipuleerd om het publiek te misleiden. Een krantenkop zou kunnen lezen." Belastingverhogingen gereduceerd tot semantiek "- verwijzend naar de manier waarop een regering een voorgestelde verhoging probeerde te verbergen achter enkele zorgvuldig gekozen woorden. Of iemand zou in een argument kunnen zeggen:" Dat is gewoon semantiek ", wat inhoudt dat het punt louter een verbaal gezeur is , die geen verband houdt met iets in de echte wereld. Dit soort nuance ontbreekt als we het hebben over semantiek vanuit het objectieve punt van taalkundig onderzoek. De taalkundige benadering bestudeert de eigenschappen van betekenis op een systematische en objectieve manier, met verwijzing naar zo breed een scala aan uitingen en talen mogelijk. "
  (David Crystal, Hoe taal werkt. Overlook, 2006)
• Basic Divisies
  "Gebaseerd op het onderscheid tussen de betekenissen van woorden en de betekenissen van zinnen, kunnen we twee hoofdverdelingen herkennen in de studie van semantiek: lexicale semantiek en frasale semantiek. Lexicale semantiek is de studie van woordbetekenis, terwijl frasale semantiek de studie is van de principes die de constructie bepalen van de betekenis van zinnen en van zinbetekenissen uit compositorische combinaties van individuele lexemen ...
  "De taak van semantiek is het bestuderen van de fundamentele, letterlijke betekenissen van woorden die hoofdzakelijk als onderdelen van een taalsysteem worden beschouwd, terwijl pragmatiek zich concentreert op de manieren waarop deze basisbetekenissen in de praktijk worden gebruikt, inclusief onderwerpen zoals de manieren waarop verschillende uitdrukkingen krijgen referenten toegewezen in verschillende contexten, en de verschillende (ironische, metaforische, etc.) gebruiken waaraan taal wordt gesteld. "
  (Nick Riemer, Introductie van semantiek. Cambridge University Press, 2010)
• The Scope of Semantics
  "Een eeuwigdurend probleem in semantiek is de afbakening van het onderwerp. De voorwaarde betekenis kan op verschillende manieren worden gebruikt, en slechts enkele hiervan komen overeen met het gebruikelijke begrip van de reikwijdte van taalkundige of computationele semantiek. We zullen de reikwijdte van semantiek beperken tot de letterlijke interpretaties van zinnen in een context, waarbij we fenomenen als ironie, metafoor of conversational implicature negeren. "
  (Stephen G. Pulman, "Basic Notions of Semantics." SRI International, Cambridge, Engeland)
  "[Semantiek is de studie van de betekenis van woorden en zinnen ...
  "Zoals onze oorspronkelijke definitie van semantiek suggereert, is het een zeer breed onderzoeksgebied en vinden we wetenschappers die over heel verschillende onderwerpen schrijven en heel verschillende methoden gebruiken, hoewel ze het algemene doel van het beschrijven van semantische kennis delen. Als gevolg hiervan is semantiek de meest uiteenlopende vakgebied binnen de taalkunde. Bovendien moeten semantici op zijn minst een knikkende kennis hebben van andere disciplines, zoals filosofie en psychologie, die ook de schepping en overdracht van betekenis onderzoeken. Sommige vragen die in deze aangrenzende disciplines worden gesteld, hebben belangrijke effecten op de manier waarop taalkundigen semantiek doen. "
  (John I. Saeed, Semantiek, 2e ed. Blackwell, 2003)
• Taalkundige semantiek en grammatica
  "De betekenisstudie kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. Taalkundige semantiek is een poging om de kennis van elke spreker van een taal te verklaren waardoor die spreker feiten, gevoelens, bedoelingen en producten van de verbeelding aan andere sprekers kan communiceren en kan begrijpen wat zij aan hem of haar communiceren ... Vroeg in het leven verwerft elke mens de essentie van een taal - een vocabulaire en de uitspraak, het gebruik en de betekenis van elk item erin. De kennis van de spreker is grotendeels impliciet. De taalkundige probeert een grammatica, een expliciete beschrijving van de taal, de categorieën van de taal en de regels waarmee ze op elkaar inwerken te construeren. Semantiek is een onderdeel van de grammatica; fonologie, syntaxis en morfologie zijn andere delen. "
  (Charles W. Kreidler, Introductie van Engelse semantiek. Routledge, 1998)