Amerikaanse revolutieslag van Saratoga

De Slag om Saratoga werd gevochten 19 september en 7 oktober 1777, tijdens de Amerikaanse revolutie (1775-1783). In het voorjaar van 1777 stelde majoor-generaal John Burgoyne een plan voor om de Amerikanen te verslaan. In de overtuiging dat New England de zetel van de rebellie was, stelde hij voor het gebied af te snijden van de andere koloniën door de gang van de Hudson River te verplaatsen, terwijl een tweede troepenmacht, onder leiding van kolonel Barry St. Leger, ten oosten van Lake Ontario naar het oosten trok. Ze kwamen bijeen in Albany en drukten de Hudson neer, terwijl het leger van generaal William Howe ten noorden van New York oprukkende.

Britse plannen

Een poging om Albany uit het noorden te veroveren, was het jaar daarvoor geprobeerd, maar de Britse commandant, Sir Guy Carleton, had ervoor gekozen zich terug te trekken na de Slag om Valcour Island (11 oktober), onder vermelding van de vertraging van het seizoen. Op 28 februari 1777 presenteerde Burgoyne zijn plan aan de staatssecretaris van de Koloniën, Lord George Germain. Hij bekeek de documenten en gaf Burgoyne toestemming om verder te gaan en stelde hem aan het leger te leiden dat vanuit Canada zou binnenvallen. Germain deed dit al nadat hij een plan van Howe had goedgekeurd waarin het Britse leger in New York werd opgeroepen om door te gaan tegen de Amerikaanse hoofdstad in Philadelphia.  

Het is onduidelijk of Burgoyne op de hoogte was van Howe's intenties om Philadelphia aan te vallen voordat hij Groot-Brittannië verliet. Hoewel Howe later werd geïnformeerd dat hij de opmars van Burgoyne moest ondersteunen, werd hem niet specifiek verteld wat dit moest inhouden. Bovendien belette de anciënniteit van Howe Burgoyne hem bevelen te geven. Germain schreef in mei aan Howe dat hij verwachtte dat de Philadelphia-campagne op tijd zou worden afgerond om Burgoyne te helpen, maar zijn brief bevatte geen specifieke bevelen.

Burgoyne voorschotten

In de zomer ging de vooruitgang van Burgoyne aanvankelijk gepaard met succes toen Fort Ticonderoga werd veroverd en het commando van majoor-generaal Arthur St. Clair gedwongen werd zich terug te trekken. Achtervolging van de Amerikanen, zijn mannen wonnen een overwinning in de Slag om Hubbardton op 7 juli. Onder druk van Lake Champlain, was de Britse opmars traag toen de Amerikanen ijverig werkten om de wegen naar het zuiden te blokkeren. Het Britse plan begon snel achter elkaar te ontrafelen toen Burgoyne werd geplaagd door bevoorradingsproblemen.

Om dit probleem te verhelpen, stuurde hij een kolom onder leiding van luitenant-kolonel Friedrich Baum om Vermont te overvallen voor voorraden. Deze strijd stuitte op 16 augustus op Amerikaanse troepen onder leiding van brigadegeneraal John Stark. In de resulterende Slag om Bennington werd Baum gedood en leed zijn overwegend Hessische commando meer dan vijftig procent slachtoffers. Het verlies resulteerde in de desertie van veel van de inheemse Amerikaanse bondgenoten van Burgoyne. De situatie van Burgoyne werd verder verslechterd door het nieuws dat St. Leger was teruggekeerd en dat Howe New York had verlaten om een ​​campagne tegen Philadelphia te beginnen.

Alleen en met een verslechtering van zijn bevoorradingssituatie koos hij ervoor om naar het zuiden te gaan in een poging Albany voor de winter in te nemen. Tegenover zijn opmars stond een Amerikaans leger onder bevel van generaal-majoor Horatio Gates. Benoemd tot de positie op 19 augustus, erfde Gates een leger dat snel groeide vanwege het succes in Bennington, verontwaardiging over het doden van Jane McCrea door de indianen van Burgoyne en de komst van militie-eenheden. Het leger van Gates profiteerde ook van het eerdere besluit van generaal George Washington om zijn beste veldcommandant, generaal-majoor Benedict Arnold, en het geweerkorps van kolonel Daniel Morgan naar het noorden te sturen.

Legers en commandanten

Amerikanen

• Majoor generaal Horatio Gates
• Generaal-majoor Benedict Arnold
• Kolonel Daniel Morgan
• 9.000 groeiend tot 15.000 mannen

Brits

• Generaal-majoor John Burgoyne
• 7.200 afnemend tot 6.600 mannen

Battle of Freeman's Farm

Op 7 september trok Gates ten noorden van Stillwater en bekleedde een sterke positie bovenop Bemis Heights, ongeveer tien mijl ten zuiden van Saratoga. Langs de hoogten werden uitgebreide vestingwerken gebouwd onder het oog van ingenieur Thaddeus Kosciusko, die de rivier en de weg naar Albany beval. In het Amerikaanse kamp liepen de spanningen op toen de relatie tussen Gates en Arnold verzwakte. Desondanks kreeg Arnold het bevel over de linkervleugel van het leger en de verantwoordelijkheid voor het voorkomen van het veroveren van hoogten naar het westen die de positie van Bemis domineerden..

Burgoyne stak de Hudson over ten noorden van Saratoga tussen 13-15 september en rukte op tegen de Amerikanen. Gehinderd door Amerikaanse pogingen om de weg, zwaar bos en afgebroken terrein te blokkeren, was Burgoyne pas in staat om aan te vallen tot 19 september. Op zoek naar de hoogten naar het westen, bedacht hij een aanval met drie tanden. Terwijl Baron Riedesel met een gemengd Brits-Hessisch leger langs de rivier opschoof, trokken Burgoyne en brigadegeneraal James Hamilton het binnenland in voordat ze naar het zuiden keerden om Bemis Heights aan te vallen. De derde kolom onder brigadegeneraal Simon Fraser zou verder landinwaarts gaan en werken om de Amerikaan linksaf te slaan.

Arnold en Morgan Attack

Zich bewust van Britse bedoelingen, lobbyde Gates om aan te vallen terwijl de Britten door het bos marcheerden. Hoewel Gates liever zat en wachtte, gaf Gates eindelijk toe en stond hij Arnold toe de mitrailleurs van Morgan samen met wat lichte infanterie vooruit te helpen. Hij verklaarde ook dat als de situatie dit vereiste, Arnold meer van zijn commando kon betrekken. Morgan's mannen zagen vooruit naar een open veld op de boerderij van Loyalist John Freeman en zagen al snel de hoofdelementen van Hamilton's column. Ze openden het vuur en vielen op de Britse officieren voordat ze verder gingen.

Toen hij het leidende gezelschap terugdreef, werd Morgan gedwongen zich terug te trekken in het bos toen de mannen van Fraser aan zijn linkerkant verschenen. Met Morgan onder druk voerde Arnold extra krachten in het gevecht. Gedurende de middag woedden intense gevechten rond de boerderij met Morgan's schutters die de Britse artillerie decimeerden. Arnold voelde een kans om Burgoyne te verpletteren en verzocht om extra troepen van Gates, maar hij werd geweigerd en gaf bevelen om terug te vallen. Hij negeerde deze en ging door met vechten. Toen hij de strijd langs de rivier hoorde, keerde Riedesel het grootste deel van zijn bevel het binnenland in.