Amerikaanse revolutieslag om Germantown

De Slag om Germantown vond plaats tijdens de Philadelphia Campaign of the American Revolution 1777 (1775-1783). Gevochten minder dan een maand na de Britse overwinning in de Slag om de Brandywine (11 september), vond de Slag om Germantown plaats op 4 oktober 1777, buiten de stad Philadelphia.

Legers en commandanten

Amerikanen

• Generaal George Washington
• 11.000 mannen

Brits

• Generaal Sir William Howe
• 9.000 mannen

De Philadelphia-campagne

In het voorjaar van 1777 stelde generaal-majoor John Burgoyne een plan op voor het verslaan van de Amerikanen. Overtuigd dat New England het hart van de opstand was, was hij van plan het gebied af te sluiten van de andere koloniën door de gang van Lake Champlain-Hudson River te volgen, terwijl een tweede strijdmacht, geleid door kolonel Barry St. Leger, vanuit Lake Ontario naar het oosten trok. en langs de Mohawk-rivier. Bijeenkomen in Albany, Burgoyne en St. Leger zouden de Hudson naar New York City drukken. Het was zijn hoop dat generaal Sir William Howe, de Britse opperbevelhebber in Noord-Amerika, de rivier zou opgaan om zijn opmars te ondersteunen. Hoewel de goedkeuring werd gegeven door koloniale secretaris Lord George Germain, werd de rol van Howe in het schema nooit duidelijk omschreven en beletten kwesties van zijn anciënniteit Burgoyne hem bevelen te geven.

Hoewel Germain zijn toestemming had gegeven voor de operatie van Burgoyne, had hij ook een plan goedgekeurd van Howe dat de verovering van de Amerikaanse hoofdstad in Philadelphia opriep. Howe gaf zijn eigen operatievoorkeur en begon voorbereidingen te treffen voor een aanval op het zuidwesten. Terwijl hij over land marcheerde, coördineerde hij met de Royal Navy en maakte hij plannen om over zee tegen Philadelphia te verhuizen. Hij liet een kleine troepenmacht achter onder generaal-majoor Henry Clinton in New York, trok 13.000 man aan boord en voer naar het zuiden. Bij het binnenvaren van de Chesapeake Bay zeilde de vloot naar het noorden en het leger kwam aan land op Head of Elk, MD op 25 augustus 1777.

In positie met 8.000 Continentals en 3.000 milities om de hoofdstad te verdedigen, stuurde de Amerikaanse commandant-generaal George Washington eenheden om Howe's leger te volgen en lastig te vallen. Na de eerste schermutselingen bij Cooch's Bridge bij Newark, DE op 3 september, vormde Washington een verdedigingslinie achter de Brandywine River. Howe opende tegen de Amerikanen, opende de Slag om Brandywine op 11 september 1777. Naarmate het gevecht vorderde, gebruikte hij soortgelijke flankerende tactieken als die vorig jaar in Long Island werden gebruikt en kon hij de Amerikanen van het veld verdrijven.

Na hun overwinning in Brandywine veroverden Britse troepen onder Howe de koloniale hoofdstad Philadelphia. Niet in staat om dit te voorkomen, verplaatste Washington het Continentale leger naar een positie langs Perkiomen Creek tussen Pennypacker's Mills en Trappe, PA, ongeveer 30 mijl ten noordwesten van de stad. Bezorgd over het Amerikaanse leger, liet Howe een garnizoen van 3.000 man achter in Philadelphia en verhuisde met 9.000 naar Germantown. Germantown gaf de Britten vijf mijl van de stad een positie om de toegang tot de stad te blokkeren.

Washington's Plan

Washington werd gewaarschuwd voor de beweging van Howe en zag een kans om een ​​slag toe te brengen tegen de Britten terwijl hij numerieke superioriteit had. In samenspraak met zijn officieren ontwikkelde Washington een gecompliceerd aanvalsplan waarin werd opgeroepen tot vier kolommen om de Britten tegelijkertijd te raken. Als de aanval zou verlopen zoals gepland, zou dit ertoe leiden dat de Britten in een dubbele omhulling terechtkomen. In Germantown vormde Howe zijn belangrijkste verdedigingslinie langs het schoolgebouw en de kerkstroken met Hessische luitenant-generaal Wilhelm von Knyphausen die het commando over links had en majoor-generaal James Grant die het recht leidde.

Op de avond van 3 oktober vertrokken de vier kolommen van Washington. Het plan riep majoor-generaal Nathanael Greene op om een ​​sterke kolom tegen de Britse rechterkant te leiden, terwijl Washington een troepenmacht leidde langs de hoofdweg Germantown. Deze aanvallen moesten worden ondersteund door kolommen van milities die de Britse flanken zouden treffen. Alle Amerikaanse troepen moesten in positie zijn “precies om 5 uur met geladen bajonetten en zonder te schieten.” Net als in Trenton de vorige december was het Washington's doel om de Britten te verrassen.

Er doen zich problemen voor

Door de duisternis marcherend, verbrak de communicatie snel tussen de Amerikaanse kolommen en twee liepen achter op schema. In het midden arriveerden de mannen van Washington zoals gepland, maar aarzelden omdat er geen woord uit de andere kolommen kwam. Dit was grotendeels te wijten aan het feit dat Greene's mannen en de militie, geleid door generaal William Smallwood, verloren waren gegaan in de duisternis en zware ochtendmist. Washington geloofde dat Greene in positie was en beval de aanval te beginnen. Onder leiding van generaal-majoor John Sullivan verhuisden de mannen van Washington naar Britse piketten in het gehucht Mount Airy.

American Advance

In zware gevechten dwongen de mannen van Sullivan de Britten zich terug te trekken in de richting van Germantown. Terugvallen, versterkten zes gezelschappen (120 mannen) van de 40e voet, onder kolonel Thomas Musgrave, het stenen huis van Benjamin Chew, Cliveden, en maakten zich op om op te komen. Washington zette zijn mannen volledig in, met de divisie van Sullivan aan de rechterkant en Brigadier-generaal Anthony Wayne aan de linkerkant, omzeilde Cliveden en reed door de mist richting Germantown. Rond deze tijd arriveerde de militiezuil die was toegewezen om de Britse links aan te vallen en kort om de mannen van von Knyphausen in te schakelen alvorens zich terug te trekken.

Washington bereikte de Cliveden met zijn staf en was ervan overtuigd door brigadegeneraal Henry Knox dat een dergelijk sterk punt niet achter hen kon worden gelaten. Als gevolg hiervan werd de reservebrigade van brigadegeneraal William Maxwell opgevoed om het huis te bestormen. Ondersteund door Knox's artillerie, maakten Maxwell's mannen verschillende zinloze aanvallen op de positie van Musgrave. Aan het front oefenden Sullivan en Wayne's mannen zware druk uit op het Britse centrum toen Greene's mannen eindelijk op het veld aankwamen.

De Britten herstellen

Nadat hij Britse piketten uit de molen van Luken had geduwd, ging Greene verder met de divisie van majoor-generaal Adam Stephen aan de rechterkant, zijn eigen divisie in het midden en de brigade van brigade-generaal Alexander McDougall aan de linkerkant. Greene's mannen liepen door de mist en begonnen de Britten rechts op te rollen. In de mist, en misschien omdat hij bedwelmd was, dwaalden Stephen en zijn mannen naar rechts en kwamen Wayne's flank en achterkant tegen. Verward in de mist en denkend dat ze de Britten hadden gevonden, openden Stephen's mannen het vuur. Wayne's mannen, die midden in een aanval zaten, draaiden zich om en vuurden terug. Nadat ze van achteren waren aangevallen en het geluid van Maxwells aanval op Cliveden hoorden, begonnen Wayne's mannen terug te vallen in de overtuiging dat ze op het punt stonden afgesneden te worden. Terwijl de mannen van Wayne zich terugtrokken, moest Sullivan zich ook terugtrekken.

Samen met Greene's opmars maakten zijn mannen goede vorderingen, maar werden al snel niet meer ondersteund toen de mannen van McDougall naar links afdwaalden. Dit opende de flank van Greene voor aanvallen van de Queen's Rangers. Desondanks slaagde de 9e Virginia erin het marktplein in het centrum van Germantown te bereiken. De Britten hoorden het gejuich van de Virginiërs door de mist en vielen snel het grootste deel van het regiment tegen. Dit succes, gekoppeld aan de komst van versterkingen uit Philadelphia onder leiding van generaal-majoor Lord Charles Cornwallis, leidde tot een algemene tegenaanval langs de lijn. Toen hij hoorde dat Sullivan zich had teruggetrokken, beval Greene zijn mannen zich terug te trekken en de strijd te beëindigen.

De nasleep van de strijd

De nederlaag bij Germantown heeft Washington 1.073 gedood, gewond en gevangen genomen. Britse verliezen waren lichter en genummerd 521 gedood en gewond. Het verlies maakte een einde aan de Amerikaanse hoop op het heroveren van Philadelphia en dwong Washington terug te vallen en zich te hergroeperen. In de nasleep van de Philadelphia-campagne gingen Washington en het leger de winterkwartier in bij Valley Forge. Hoewel geslagen in Germantown, veranderden Amerikaanse fortuinen later die maand met de belangrijkste overwinning in de Slag om Saratoga toen Burgoyne's stuwkracht naar het zuiden werd verslagen en zijn leger werd veroverd.