American Civil War The Battle of the Wilderness

De Battle of the Wilderness werd gevochten 5-7 mei 1864, tijdens de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865).

In maart 1864 promootte president Abraham Lincoln Ulysses S. Grant tot luitenant-generaal en gaf hem het bevel over alle legers van de Unie. Grant koos ervoor om de operationele controle over de westerse legers over te dragen aan majoor-generaal William T. Sherman en zijn hoofdkwartier naar het oosten te verplaatsen om met majoor-generaal George G. Meade's leger van de Potomac te reizen. Voor de komende campagne was Grant van plan het leger van generaal Robert E. Lee uit Noord-Virginia vanuit drie richtingen aan te vallen. Eerst moest Meade de Rapidan-rivier oversteken ten oosten van de Zuidelijke positie bij Orange Court House, voordat hij naar het westen slingerde om de vijand aan te vallen.

In het zuiden moest majoor-generaal Benjamin Butler het schiereiland oprijden vanuit Fort Monroe en Richmond bedreigen, terwijl in het westen majoor-generaal Franz Sigel de hulpbronnen van de Shenandoah-vallei verwoestte. Lee was zwaar in de minderheid en moest een verdedigende positie innemen. Onzeker over de bedoelingen van Grant had hij het tweede korps van luitenant-generaal Richard Ewell en het derde korps van luitenant-generaal A.P. Hill in grondwerken langs de Rapidan geplaatst. Het eerste korps van luitenant-generaal James Longstreet stond achter Gordonsville, van waaruit het de Rapidan-lijn kon versterken of naar het zuiden kon trekken om Richmond te dekken..

Union Commanders

• Luitenant-generaal Ulysses S. Grant
• Generaal-majoor George G. Meade
• ong. 102.000 mannen

Verbonden bevelhebbers

• Generaal Robert E. Lee
• ong. 61.000 mannen

Grant & Meade Move Out

In de vroege ochtenduren van 4 mei begonnen de strijdkrachten van de Unie hun kampen bij het Culpeper Court House te verlaten en naar het zuiden te marcheren. Verdeeld in twee vleugels, zag de federale opmars het generaal korps van generaal-majoor Winfield S. Hancock de Rapidan bij Ely's Ford oversteken voordat het rond het middaguur kampen bij Chancellorsville bereikte. In het westen staken majoor-generaal Gouverneur K. Warren's V Corps pontonbruggen over bij Germanna Ford, gevolgd door VI-korps van generaal-majoor John Sedgwick. Warren's mannen marcheerden vijf mijl naar het zuiden en bereikten de Wilderness Tavern op de kruising van de Orange Turnpike en Germanna Plank Road voordat ze stopten (Kaart).

Terwijl de mannen van Sedgwick de weg terug naar de doorwaadbare plaats bezetten, vestigden Grant en Meade hun hoofdkwartier bij de taverne. Omdat hij niet geloofde dat Lee het gebied tot laat op 5 mei kon bereiken, wilde Grant de volgende dag gebruiken om naar het westen te gaan, zijn troepen te consolideren en het IX Corps van generaal-majoor Ambrose Burnside groot te brengen. Terwijl de troepen van de Unie rustten, werden ze gedwongen om de nacht door te brengen in de wildernis van Spotsylvania, een uitgestrekt gebied van dik bos van de tweede groei dat het voordeel van de Unie in mankracht en artillerie teniet deed. Hun situatie werd verder in gevaar gebracht door een gebrek aan cavaleriepatrouilles op de wegen die naar Lee leidden.

Lee reageert

Lee werd gewaarschuwd voor de bewegingen van de Unie en beval snel aan Ewell en Hill om naar het oosten te gaan om de dreiging het hoofd te bieden. Er werden ook bevelen gegeven voor Longstreet om zich weer bij het leger te voegen. Als gevolg hiervan kampeerden de mannen van Ewell die nacht in Robertson's Tavern op de Orange Turnpike, slechts drie mijl van Warren's nietsvermoedende korps. Hill's mannen gingen langs de oranje plankweg en boekten vergelijkbare vooruitgang. Het was de hoop van Lee dat hij Grant op zijn plaats kon houden met Ewell en Hill om Longstreet toe te staan ​​om op de linkerflank van de Union te slaan. Een gedurfd plan, het vereiste dat hij Grant's leger met minder dan 40.000 man vasthield om tijd te kopen voor Longstreet om aan te komen.

Het vechten begint

Begin 5 mei zag Warren Ewell's aanpak op de Orange Turnpike. In opdracht van Grant, begon Warren naar het westen te trekken. Bij het bereiken van de rand van een open plek die bekend staat als Saunders Field, begonnen de mannen van Ewell te graven toen Warren de divisies van brigadegeneraals Charles Griffin en James Wadsworth aan de andere kant inzetten. Warren bestudeerde het veld en ontdekte dat Ewell's lijn zich verder uitstrekte dan de zijne en dat elke aanval zijn mannen zou beschuldigen. Als gevolg hiervan vroeg Warren aan Meade om elke aanval uit te stellen totdat Sedgwick op zijn flank kwam. Dit werd geweigerd en de aanval ging verder.

Toen ze over Saunders Field vlogen, zagen de troepen van de Unie snel hun recht verbrijzeld door verbonden flankerend vuur. Hoewel de troepen van de Unie enig succes hadden ten zuiden van de turnpike, kon het niet worden uitgebuit en werd de aanval teruggegooid. Bittere gevechten bleven woeden in Saunders Field terwijl de mannen van Wadsworth door het dichte bos ten zuiden van het veld aanvielen. In verwarde gevechten deden ze het iets beter. Tegen 15.00 uur, toen de mannen van Sedgwick in het noorden aankwamen, waren de gevechten afgenomen. De komst van VI Corps hernieuwde de strijd toen de mannen van Sedgwick tevergeefs probeerden de lijnen van Ewell in het bos boven het veld te overschrijden (kaart).

Hill Holds

In het zuiden was Meade op de hoogte gebracht van Hill's nadering en stuurde hij drie brigades onder brigadegeneraal George Getty om de kruising van de Brock Road en Orange Plank Road te dekken. Getty bereikte het kruispunt en kon Hill afhouden. Terwijl Hill zich voorbereidde om Getty serieus aan te vallen, vestigde Lee zijn hoofdkwartier een mijl naar achteren bij de Widow Tapp Farm. Rond 16:00 kreeg Getty het bevel Hill aan te vallen. Geholpen door Hancock, wiens mannen net arriveerden, verhoogde Union-krachten de druk op Hill waardoor Lee gedwongen werd zijn reserves aan het gevecht te wijden. Brute gevechten woedden in het struikgewas tot het donker werd.

Longstreet to the Rescue

Met Hill's corps op het punt van instorten, probeerde Grant de inspanningen van de Unie voor de volgende dag te concentreren op de Orange Plank Road. Om dit te doen, zouden Hancock en Getty hun aanval hernieuwen terwijl Wadsworth naar het zuiden trok om Hill's links te slaan. Het korps van Burnside kreeg het bevel om de opening tussen de turnpike en de plankweg in te gaan om de achterzijde van de vijand te bedreigen. Bij gebrek aan extra reserves hoopte Lee dat Longstreet aanwezig zou zijn om Hill bij het ochtendgloren te ondersteunen. Toen de zon opkwam, was het Eerste Korps niet in zicht.

Rond 05:00 begon de massale aanval van de Unie. Terwijl ze de Orange Plank Road op elkaar sloegen, overweldigden de troepen van Hill hen naar de Widow Tapp Farm. Toen het Zuidelijke verzet op het punt stond te breken, kwamen de hoofdelementen van het korps van Longstreet op het toneel. Snel tegenaanvallen, troffen ze troepen van de Unie met onmiddellijke resultaten.