Amerikaanse burgeroorlog generaal-majoor John F. Reynolds

Generaal-majoor John F. Reynolds was een bekende commandant in het leger van de Unie tijdens de burgeroorlog. Hij is afkomstig uit Pennsylvania en studeerde in 1841 af aan West Point en onderscheidde zich tijdens de Mexicaans-Amerikaanse oorlog. Met het begin van de burgeroorlog trok Reynolds snel door de rangen van het leger van de Potomac en bleek een van de beste veldcommandanten te zijn. Ondanks zijn slagveldrecord, was hij vaak gefrustreerd door de politieke beperkingen van het leger en weigerde hij waarschijnlijk het bevel hierover in 1863. Reynolds was verloren op 1 juli 1863, toen hij werd gedood terwijl hij zijn mannen het veld op leidde tijdens de openingsfase van de slag om Gettysburg.

Vroege leven

De zoon van John en Lydia Reynolds, John Fulton Reynolds werd geboren in Lancaster, PA op 20 september 1820. Aanvankelijk opgeleid in het nabijgelegen Lititz, volgde hij later de Lancaster County Academy. Reynolds verkoos een militaire carrière na te streven zoals zijn oudere broer William die de Amerikaanse marine was binnengekomen en zocht een afspraak bij West Point. Samen met een familievriend, (toekomstige president) senator James Buchanan, kon hij toelating krijgen en rapporteerde hij aan de Academie in 1837.

In West Point waren de klasgenoten van Reynolds Horatio G. Wright, Albion P. Howe, Nathaniel Lyon en Don Carlos Buell. Als gemiddelde student studeerde hij in 1841 af als zesentwintigste in een klas van vijftig. Toegewezen aan de 3e Amerikaanse artillerie in Fort McHenry, bleek de tijd van Reynolds in Baltimore kort omdat hij het jaar daarop orders kreeg voor Fort Augustine, FL. Aangekomen aan het einde van de Tweede Seminole Oorlog bracht Reynolds de volgende drie jaar door in Fort Augustine en Fort Moultrie, SC.

Mexicaans-Amerikaanse oorlog

Met het uitbreken van de Mexicaans-Amerikaanse oorlog in 1846 na de overwinningen van brigadegeneraal Zachary Taylor in Palo Alto en Resaca de la Palma, kreeg Reynolds de opdracht om naar Texas te reizen. Hij voegde zich bij Taylor's leger in Corpus Christi en nam deel aan de campagne tegen Monterrey die herfst. Voor zijn rol in de val van de stad ontving hij een brevet-promotie tot kapitein. Na de overwinning werd het grootste deel van Taylor's leger overgedragen voor de operatie van majoor-generaal Winfield Scott tegen Veracruz.

De artilleriebatterij van Reynolds bleef bij Taylor en speelde een sleutelrol bij het vasthouden van de Amerikanen links in de slag bij Buena Vista in februari 1847. Tijdens de gevechten slaagde het leger van Taylor erin een grotere Mexicaanse strijdmacht onder bevel van generaal Antonio López de Santa Anna af te houden. Als erkenning voor zijn inspanningen werd Reynolds tot majoor beperkt. In Mexico raakte hij bevriend met Winfield Scott Hancock en Lewis A. Armistead.

Antebellum jaar

Terugkerend naar het noorden na de oorlog, bracht Reynolds de volgende jaren door als garnizoen in Maine (Fort Preble), New York (Fort Lafayette) en New Orleans. In 1855 besteld naar het westen naar Fort Orford, Oregon, nam hij deel aan de Rogue River Wars. Met het einde van de vijandelijkheden, werden de indianen in de Rogue River Valley verplaatst naar het Coast Indian Reservation. Een jaar later besteld in het zuiden, voegde Reynolds zich bij de troepen van brigadegeneraal Albert S. Johnston tijdens de oorlog in Utah van 1857-1858.

Snelle feiten: majoor-generaal John F. Reynolds

• Rang: Generaal-majoor
• Onderhoud: US / Union-leger
• Geboren: 20 september 1820 in Lancaster, PA
• Ging dood: 1 juli 1863 in Gettysburg, PA
• Ouders: John en Lydia Reynolds
• conflicten: Mexicaans-Amerikaanse oorlog, Burgeroorlog
• Bekend om: Tweede Slag om Manassas, Slag om Fredericksburg, Slag om Chancellorsville en Slag om Gettysburg.

De burgeroorlog begint

In september 1860 keerde Reynolds terug naar West Point om te dienen als commandant van cadetten en instructeur. Terwijl hij daar was, raakte hij verloofd met Katherine May Hewitt. Omdat Reynolds een protestant was en Hewitt een katholiek, werd de verloving geheim gehouden voor hun families. Hij bleef voor het academische jaar op de academie tijdens de verkiezing van president Abraham Lincoln en de daaruit voortvloeiende afscheidscrisis.

Met het begin van de burgeroorlog kreeg Reynolds aanvankelijk een functie aangeboden als assistent aan Scott, de opperbevelhebber van het Amerikaanse leger. Hij wees dit aanbod af en werd benoemd tot luitenant-kolonel van de 14e Amerikaanse infanterie, maar ontving een commissie als brigadegeneraal van vrijwilligers (20 augustus 1861) voordat hij deze functie kon overnemen. Geregisseerd naar de nieuw veroverde Cape Hatteras Inlet, NC, was Reynolds onderweg toen majoor-generaal George B. McClellan in plaats daarvan vroeg om lid te worden van het nieuw gevormde leger van de Potomac in de buurt van Washington, DC.

Hij meldde zich voor zijn taak en diende eerst in een bestuur dat vrijwilligerofficieren beoordeelde voordat hij het bevel kreeg over een brigade in de reservaten in Pennsylvania. Deze term werd gebruikt om te verwijzen naar regimenten die in Pennsylvania waren opgegroeid en die groter waren dan het aantal dat Lincoln in april 1861 oorspronkelijk aan de staat had gevraagd.

Naar het schiereiland

Bevelhebber van de 1st Brigade van Brigadegeneraal George McCall's Tweede Divisie (Pennsylvania Reserves), I Corps, trok Reynolds eerst zuidwaarts naar Virginia en veroverde Fredericksburg. Op 14 juni werd de divisie overgedragen aan majoor-generaal Fitz John Porter's V Corps dat deelnam aan McClellan's Peninsula Campaign tegen Richmond. Samen met Porter speelde de divisie een sleutelrol in de succesvolle verdediging van de Unie in de Battle of Beaver Dam Creek op 26 juni.

Terwijl de Seven Days Battles verder gingen, werden Reynolds en zijn mannen de volgende dag opnieuw aangevallen door de troepen van generaal Robert E. Lee in de Battle of Gaines 'Mill. Na twee dagen niet geslapen te hebben, werd een uitgeputte Reynolds gevangen genomen door de mannen van majoor generaal D.H. Hill na de strijd terwijl hij rustte in het moeras van Boatswain. Hij werd meegenomen naar Richmond en werd kort vastgehouden in de Libby Prison voordat hij op 15 augustus werd geruild voor brigadegeneraal Lloyd Tilghman die gevangen was genomen in Fort Henry.

Terugkerend naar het leger van de Potomac, nam Reynolds het bevel over de reservaten in Pennsylvania op, omdat McCall ook gevangen was genomen. In deze rol nam hij aan het einde van de maand deel aan de Tweede Slag om Manassas. Laat in het gevecht hielp hij een standpunt in te nemen op Henry House Hill, dat hielp de terugtocht van het leger uit het slagveld te dekken.

Een rijzende ster

Terwijl Lee naar het noorden trok om Maryland binnen te vallen, werd Reynolds op verzoek van Pennsylvania Governor Andrew Curtain uit het leger onthecht. Geordend naar zijn thuisstaat, gaf de gouverneur hem de opdracht de staatsmilitie te organiseren en te leiden als Lee de Mason-Dixonlinie zou oversteken. De opdracht van Reynolds bleek niet populair bij McClellan en andere vooraanstaande vakbondsleiders, omdat het leger een van zijn beste veldcommandanten werd ontnomen. Als gevolg hiervan miste hij de Battles of South Mountain en Antietam, waar de divisie werd geleid door collega Pennsylvanian Brigadegeneraal George G. Meade.

Terugkerend in het leger eind september, kreeg Reynolds het bevel over I Corps omdat zijn leider, generaal-majoor Joseph Hooker, gewond was geraakt in Antietam. In december leidde hij het korps in de Slag om Fredericksburg, waar zijn mannen het enige Union-succes van de dag behaalden. Door de Zuidelijke linies doordringend, openden troepen, geleid door Meade, een kloof, maar een verwarring van orders voorkwam dat de gelegenheid werd benut.

Chancellorsville

Voor zijn acties in Fredericksburg werd Reynolds gepromoveerd tot generaal-majoor met een datum van 29 november 1862. In de nasleep van de nederlaag was hij een van de verschillende officieren die opriepen tot de verwijdering van legercommandant-majoor generaal Ambrose Burnside. Daarbij uitte Reynolds zijn frustratie over de politieke invloed die Washington op de activiteiten van het leger uitoefende. Deze inspanningen waren succesvol en Hooker verving Burnside op 26 januari 1863.

In mei probeerde Hooker rond Fredericksburg naar het westen te slingeren. Om Lee op zijn plaats te houden, moesten het korps van Reynolds en het VI Corps van generaal-majoor John Sedgwick tegenover de stad blijven. Toen de Slag om Chancellorsville begon, riep Hooker op 2 mei I Corps bijeen en gaf Reynolds de opdracht de Unie recht te houden. Terwijl de strijd slecht verliep, drongen Reynolds en de andere korpscommandanten aan op aanstootgevende actie, maar werden overruled door Hooker die besloot zich terug te trekken. Als gevolg van Hookers besluiteloosheid was I Corps slechts licht betrokken bij de strijd en leed slechts 300 slachtoffers.

Politieke frustratie

Net als in het verleden sloot Reynolds zich bij zijn landgenoten aan voor een nieuwe commandant die daadkrachtig en vrij van politieke beperkingen kon opereren. Goed gerespecteerd door Lincoln, die hem 'onze dappere en dappere vriend' noemde, 'ontmoette Reynolds de president op 2 juni. Tijdens hun gesprek wordt aangenomen dat Reynolds het commando van het leger van de Potomac werd aangeboden.

Reynolds drong erop aan dat hij de vrijheid had om onafhankelijk van politieke invloed te leiden, maar weigerde toen Lincoln zo'n verzekering niet kon geven. Nu Lee weer naar het noorden verhuist, richtte Lincoln zich in plaats daarvan tot Meade, die het commando aanvaardde en Hooker op 28 juni verving. Reynolds kreeg in noordelijke richting met zijn mannen de operationele controle over I, III en XI Corps en de cavaleriedivisie van brigadegeneraal John Buford..

Dood van generaal-majoor John F. Reynolds in de slag om Gettysburg, 1 juli 1863. Bibliotheek van het Congres

Dood in Gettysburg

Toen hij op 30 juni Gettysburg binnenreed, realiseerde Buford zich dat het hooggelegen gebied ten zuiden van de stad de sleutel zou zijn tot een strijd in het gebied. Zich ervan bewust dat elk gevecht waarbij zijn divisie betrokken was een vertragende actie zou zijn, steeg hij af en plaatste zijn troopers op de lage ruggen ten noorden en noordwesten van de stad met als doel tijd te kopen voor het leger om op te komen en de hoogten te bezetten. De volgende ochtend aangevallen door geconfedereerde troepen in de openingsfasen van de Slag om Gettysburg, waarschuwde hij Reynolds en vroeg hem om steun te geven.

Reynolds ging op weg naar Gettysburg met I en XI Corps en informeerde Meade dat hij "centimeter voor centimeter zou verdedigen, en als ik de stad in gereden zou ik de straten barricaderen en hem zo lang mogelijk tegenhouden." Reynolds ontmoette op het slagveld en ontmoette Buford bracht zijn leidende brigade naar voren om de hardgeperste cavalerie te ontlasten. Terwijl hij troepen richting Herbst Woods leidde, werd Reynolds in zijn nek of hoofd geschoten.

Hij viel van zijn paard en werd onmiddellijk gedood. Met de dood van Reynolds werd het bevel over I Corps overgedragen aan generaal-majoor Abner Doubleday. Hoewel later op de dag overweldigd, slaagden ik en XI Corps erin tijd te kopen voor Meade om met het grootste deel van het leger aan te komen. Terwijl de gevechten woedden, werd het lichaam van Reynolds van het veld gebracht, eerst naar Taneytown, MD en vervolgens terug naar Lancaster, waar hij op 4 juli werd begraven.

Een slag voor het leger van de Potomac, de dood van Reynolds kostte Meade een van de beste commandanten van het leger. Aanbeden door zijn mannen, merkte een van de algemene assistenten op: "Ik denk niet dat de liefde van een commandant ooit dieper of oprechter werd gevoeld dan die van hem." Reynolds werd ook beschreven door een andere officier als "een fantastisch uitziende man ... en zat op zijn paard als een Centaur, lang, recht en sierlijk, de ideale soldaat."