Amerikaanse Burgeroorlogslag van Hampton Roads

De Slag om Hampton Roads werd gevochten van 8-9 maart 1862 en maakte deel uit van de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865). Een van de beroemdste zeeslagen van het conflict, de inzet is opmerkelijk omdat het de eerste keer betekende dat twee gepantserde, ijzeren oorlogsschepen elkaar ontmoetten in de strijd. Opkomende uit Norfolk op 8 maart, CSS Virginia zware verliezen toegebracht aan de houten oorlogsschepen van het Union Squadron in Hampton Roads.

Die nacht, de Unie ijzeren USS Toezicht houden op arriveerde op het toneel. De volgende dag ontmoetten de twee schepen elkaar in de strijd en konden ze na enkele uren vechten elkaar geen aanzienlijke schade toebrengen. Na Virginia trok zich terug, een patstelling volgde in de wateren rond Hampton Roads. De botsing tussen de ijzeren hekken markeerde een keerpunt in de maritieme geschiedenis en betekende de ondergang van houten marines.

Achtergrond

Na het uitbreken van de burgeroorlog in april 1860 namen geconfedereerde troepen de Norfolk Navy Yard in beslag bij de Amerikaanse marine. Voorafgaand aan de evacuatie verbrandde de marine verschillende schepen in de tuin, waaronder het relatief nieuwe stoomfregat USS Merrimack. In dienst gesteld in 1856, Merrimack alleen verbrand tot de waterlijn en de meeste machines bleven intact. Met de blokkade van de Unie van de aanscherping van de Confederatie, begon de zuidelijke secretaris van de marine Stephen Mallory te zoeken naar manieren waarop zijn kleine strijdmacht de vijand kon uitdagen.

ironclads

Een weg die Mallory verkoos te volgen, was de ontwikkeling van ijzeren, gepantserde oorlogsschepen. De eerste hiervan, de Fransen La Gloire en Britse HMS krijger, was in het afgelopen jaar verschenen. Met John M. Brooke, John L. Porter en William P. Williamson overlegde Mallory het ijzersterke programma vooruit, maar ontdekte dat het Zuiden de industriële capaciteit ontbrak om de benodigde stoommachines tijdig te bouwen. Toen Williams dit leerde, stelde hij voor de motoren en overblijfselen van de eerste te gebruiken Merrimack. Porter diende spoedig herziene plannen in bij Mallory die het nieuwe schip in de buurt hadden Merrimack's krachtcentrale.

CSS Virginia in aanbouw. US Naval History and Heritage Command

Goedgekeurd op 11 juli 1861, begon het werk al snel in Norfolk aan de met kazemat beklede CSS Virginia. De interesse in ijzersterke technologie werd ook gedeeld door de Marine van de Unie, die medio 1861 orders voor drie experimentele ijzerstaven plaatste. De belangrijkste daarvan was USS van uitvinder John Ericsson Toezicht houden op die twee kanonnen in een ronddraaiend torentje monteerde. Gelanceerd op 30 januari 1862, Toezicht houden op werd eind februari in dienst genomen met commandant van luitenant John L. Worden. Zich bewust van geconfedereerde ijzeren inspanningen in Norfolk, vertrok het nieuwe schip op 6 maart uit de New York Navy Yard.

Slag bij Hampton Roads

• Conflict: Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865)
• Datum: 8-9 maart 1862
• Legers en commandanten:
• Unie
• Vlagofficier Louis M. Goldsborough
• Luitenant John L. Worden
• 1 ijzeren, 2 schroef fregatten, 2 fregatten, 1 sloep van oorlog
• bondgenoten
• Vlagofficier Franklin Buchanan
• 1 ijzeren, 3 geweerboten, 2 tenders
• slachtoffers:
• Unie: 261 gedood en 108 gewond
• Verbonden: 7gedood en 17 gewonden

CSS Virginia stakingen

In Norfolk, werken aan Virginia ging verder en het schip werd op 17 februari 1862 in gebruik genomen, met vlagofficier Franklin Buchanan aan het commando. Gewapend met tien zware kanonnen, Virginia had ook een zware ijzeren ram op zijn boog. Dit werd opgenomen vanwege het geloof van de ontwerper dat ijzeren kleden elkaar niet zouden kunnen beschadigen met geweervuur. Buchanan, een vooraanstaande veteraan van de Amerikaanse marine, wilde het schip graag testen en zeilde op 8 maart om oorlogsschepen van de Unie in Hampton Roads aan te vallen, ondanks het feit dat er nog steeds arbeiders aan boord waren. De offertes CSS Raleigh en CSS Beaufort vergezeld Buchanan.

Stomen langs de Elizabeth-rivier, Virginia vond vijf oorlogsschepen van het Noord-Atlantische Blockading Squadron van Flag Officer Louis Goldsborough verankerd in Hampton Roads nabij de beschermende kanonnen van Fort Monroe. Samen met drie kanonneerboten van het James River Squadron sloeg Buchanan de sloep van de oorlog USS uit Cumberland (24 kanonnen) en vooruitgeschoten. Hoewel aanvankelijk onzeker wat te maken van het vreemde nieuwe schip, zeilers van de Unie aan boord van het fregat USS Congres (44) opende het vuur als Virginia geslaagd. Het vuur van Buchanan bracht opnieuw grote schade toe aan het vuur Congres.

Dood van Cumberland

Innemend Cumberland, Virginia beukte op het houten schip terwijl de schelpen van de Unie van zijn pantser stuiterden. Na het oversteken Cumberland's boog en harken het met vuur, Buchanan ramde het in een poging om buskruit te redden. Het doorboren van de zijkant van het Union-schip, onderdeel van VirginiaDe ram is losgeraakt toen deze werd teruggetrokken. Zinkend, CumberlandDe bemanning vocht dapper tegen het schip tot het einde. De volgende, Virginia richtte zijn aandacht op Congres die was gegrond in een poging om te sluiten met de geconfedereerde ijzeren. Samen met zijn kanonneerboten nam Buchanan het fregat van een afstand in dienst en dwong het na een uur vechten zijn kleuren te raken.

CSS Virginia ramt en zinkt USS Cumberland, 1962. Library of Congress

De eerste dag eindigt

Buchanan bestelde zijn offertes om de overgave van het schip te ontvangen en was boos toen de troepen van de Unie aan wal, de situatie niet begrijpend, het vuur opende. Terugvuur vanuit Virginia's dek met een karabijn, werd hij gewond in de dij door een Union-kogel. Als vergelding beval Buchanan Congres worden beschoten met brandgevaarlijk schot.

Vuur vangen, Congres verbrand gedurende de rest van de dag explodeerde die nacht. Onder druk van zijn aanval probeerde Buchanan zich tegen het stoomfregat USS te bewegen Minnesota (50), maar was niet in staat om schade aan te richten toen het schip van de Unie in ondiep water vluchtte en aan de grond liep. Terugtrekking vanwege duisternis, Virginia had een verbluffende overwinning behaald, maar had schade geleden die neerkwam op twee uitgeschakelde kanonnen, zijn ram verloren, verschillende pantserplaten beschadigd en zijn rookstapel doorzeefd.

USS Monitor, 1862. US Naval History and Heritage Command

Terwijl er 's nachts tijdelijke reparaties werden uitgevoerd, werd het commando overgedragen aan luitenant Catesby ap Roger Jones. In Hampton Roads verbeterde de situatie van de Unievloot die nacht dramatisch met de komst van Toezicht houden op Vanuit New York. Een verdedigende positie innemen om te beschermen Minnesota en het fregat USS St. Lawrence (44), de ijzeren wachtte af Virginiais terug.

Clash of the Ironclads

Jones keerde 's morgens terug naar Hampton Roads en verwachtte een gemakkelijke overwinning en negeerde aanvankelijk de vreemd uitziende Toezicht houden op. Bewegend om aan te gaan, openden de twee schepen al snel de eerste strijd tussen ijzeren oorlogsschepen. Elkaar beukende gedurende meer dan vier uur, was geen van beiden in staat elkaar aanzienlijke schade toe te brengen.

hoewel Toezicht houden op's zwaardere kanonnen waren in staat het pantser van Virginia te kraken, de Confederaten scoorden een hit op het pilotenhuis van hun tegenstander en werden tijdelijk verblind. Luitenant Samuel D. Greene nam het bevel over en trok het schip weg, waardoor Jones geloofde dat hij had gewonnen. Kan niet bereiken Minnesota, en met zijn schip beschadigd, begon Jones naar Norfolk te varen. Momenteel, Toezicht houden op keerde terug naar het gevecht. ziend Virginia terugtrekken en met bevelen om te beschermen Minnesota, Greene koos ervoor niet te achtervolgen.

Nasleep

De gevechten op Hampton Roads hebben de marine van de Unie het verlies van USS gekost Cumberland en Congres, evenals 261 doden en 108 gewonden. Zuidelijke slachtoffers vielen 7 doden en 17 gewonden. Ondanks de zwaardere verliezen bleek Hampton Roads een strategische overwinning voor de Unie, omdat de blokkade intact bleef. De strijd zelf betekende het einde van houten oorlogsschepen en de opkomst van gepantserde schepen gebouwd van ijzer en staal.

In de loop van de volgende weken volgde een impasse als Virginia geprobeerd aan te gaan Toezicht houden op bij verschillende gelegenheden maar werd geweigerd als Toezicht houden op was onder presidentiële bevelen om strijd te vermijden tenzij absoluut vereist. Dit was te wijten aan de angst van president Abraham Lincoln dat het schip verloren zou gaan Virginia om de controle over de Chesapeake Bay te nemen. Op 11 mei, nadat de troepen van de Unie Norfolk hadden veroverd, verbrandden de Zuidelijken Virginia om de vangst te voorkomen. Toezicht houden op werd verloren in een storm voor Kaap Hatteras op 31 december 1862.