De woorden "alternatief" versus "alternatief" zijn nauw verwant en kunnen soms als synoniemen dienen, maar ze kunnen niet in alle gevallen door elkaar worden gebruikt. De termen dateren uit de 16e eeuw, en beide beschrijven een keuze los van wat eerst wordt aangeboden. Begrijpen hoe de termen grammaticaal werken is de sleutel tot het leren hoe ze correct in context te gebruiken.
Als een werkwoord betekent "alternate" (de laatste lettergreep rijmt op "late") om de beurt gebeuren, om de beurt, of van plaats wisselen. Als zelfstandig naamwoord verwijst alternate (de laatste lettergreep rijmt op "net") naar een vervanger - iemand die bereid is de plaats van iemand anders in te nemen. Als een bijvoeglijk naamwoord betekent "alternate" (nogmaals, de laatste lettergreep rijmpjes met "net") afwisselend optreden of een van twee of meer keuzes zijn.
Als een zelfstandig naamwoord verwijst "alternatief" naar een van de twee of meer mogelijkheden of iets dat nog moet worden gekozen. Als een bijvoeglijk naamwoord betekent "alternatief" het bieden van een keuze (tussen of tussen twee of meer mogelijkheden) of iets anders dan het gebruikelijke of conventionele.
De meest gebruikelijke manier om "alternatief" te gebruiken, is het idee van om de beurt of om de beurt gebeuren zoals in:
De eerste zin betekent dat meteorologen orkanen mannelijke namen geven het ene jaar, vrouwelijke namen de volgende, enzovoort. In de tweede zin wordt de term op dezelfde manier gebruikt, wat betekent dat de verpleegster en de therapeut om de beurt een bezoek aan de grootmoeder brengen, waarbij ze om de dag komen. "Alternatief" kan elke andere betekenen, zoals in:
"Alternatief" verwijst soms naar elkaar, zoals deze zinnen laten zien:
"Alternate" kan als werkwoord dienen:
In dit gebruik betekent "alternatief" in het algemeen elke andere; fysieke trainers en andere experts suggereren vaak dat sporters, zowel ervaren als beginnende, de ene dag gewichtheffen en de volgende dag cardio. Het woord 'alternatief' heeft daarentegen vaak gewoon een iets andere betekenis dan 'alternatief'; de verschillen zijn genuanceerd:
In dit geval wordt "alternatief" gebruikt als een zelfstandig naamwoord, wat een tweede of andere optie betekent, wat een keuze impliceert tussen een onaangename optie en een nog minder gewenste optie. "Alternative" kan ook werken als een bijvoeglijk naamwoord: