Over de klassieke volgorde van architectuur

Als uw architect een klassieke bestelling voor uw nieuwe portiekkolommen voorstelt, hoeft u geen lege blik terug te sturen. Dat is een goed idee. Een Volgorde van de architectuur is een set regels of principes voor het ontwerpen van gebouwen - vergelijkbaar met de huidige bouwcode. Vijf klassieke orden, drie Griekse en twee Romeinse, omvatten de soorten kolommen die we zelfs in de hedendaagse architectuur gebruiken.

In de westerse architectuur betekent alles dat 'klassiek' wordt genoemd, het komt uit de beschavingen van het oude Griekenland en Rome. EEN Klassieke volgorde van architectuur is de benadering van het ontwerpen van gebouwen die is gevestigd in Griekenland en Rome tijdens wat we nu de klassieke periode van architectuur noemen, vanaf ongeveer 500 voor Christus. tot 500 na Christus Griekenland werd een provincie van Rome in 146 v.Chr. daarom zijn deze twee westerse beschavingen gegroepeerd als klassiek.

Gedurende deze periode werden tempels en belangrijke openbare gebouwen gebouwd volgens vijf verschillende orden, elk met behulp van een gedefinieerde sokkel, type kolom (basis, schacht en kapiteel), en een ander stijlgestel boven de kolom. De klassieke orden groeiden in populariteit tijdens het Renaissance-tijdperk toen architecten zoals Giacomo barozzi van Vignola erover schreven en het ontwerp gebruikten.

"In de architectuur het woord Bestellen betekent een compositie (in dezelfde stijl) van een voetstuk, een kolom en een hoofdgestel, samen met hun versiering. Orde betekent een perfecte en regelmatige opstelling van alle delen van een mooie compositie; Kortom, orde is het tegenovergestelde van verwarring. "- Giacomo da Vignola, 1563

Hier is een kort overzicht van wat de bestellingen zijn en hoe ze zijn opgeschreven.

De Griekse orden van architectuur

Bij het bestuderen van een tijdlijn per tijdperk tijdlijn van het oude Griekenland, stond de hoogte van de Griekse beschaving bekend als klassiek Griekenland, vanaf ongeveer 500 voor Christus. De inventieve oude Grieken ontwikkelden drie architectuurorden met behulp van drie verschillende kolomstijlen. De vroegst bekende stenen kolom is van de Dorische orde, genoemd naar de architectuur die het eerst werd gezien in het Dorische gebied van West-Griekenland. Om niet te worden overtroffen, ontwikkelden de bouwers in het oostelijke deel van Ionia in Griekenland hun eigen kolomstijl, die bekend staat als de Ionische orde. Klassieke orden zijn niet uniek voor elk gebied, maar ze werden genoemd voor het deel van Griekenland waar ze voor het eerst werden waargenomen. De meest sierlijke Griekse orde, de nieuwste ontwikkelde en misschien wel de meest bekende van de hedendaagse waarnemer is de Corinthische orde, voor het eerst gezien in het centrale deel van Griekenland, Corinth genoemd.

De Romeinse orden van architectuur

De klassieke architectuur van het oude Griekenland beïnvloedde de bouwontwerpen van het Romeinse rijk. De Griekse orden van architectuur werden voortgezet in de Italiaanse architectuur, en Romeinse architecten voegden ook hun eigen variaties toe door twee Griekse kolomstijlen na te bootsen. De Toscaanse orde, voor het eerst gezien in het Toscane van Italië, wordt gekenmerkt door zijn grote eenvoud - zelfs meer gestroomlijnd dan de Griekse Dorische. De hoofdstad en de schacht van de samengestelde volgorde van de Romeinse architectuur kunnen gemakkelijk worden verward met de Griekse Corinthean-kolom, maar het bovenste hoofdgestel is veel anders.

De klassieke bestellingen herontdekken

De klassieke orden van architectuur kunnen verloren zijn gegaan in de geschiedenis als er geen geschriften van vroege wetenschappers en architecten waren geweest. De Romeinse architect Marcus Vitruvius, die in de eerste eeuw voor Christus leefde, documenteerde de drie Griekse orden en de Toscaanse orde in zijn beroemde verhandeling De Architectura, of Tien boeken over architectuur.

Architectuur hangt af van wat Vitruvius noemt fatsoen - "die perfectie van stijl die ontstaat wanneer een werk autoritair wordt gebouwd op goedgekeurde principes." Die perfectie kan worden voorgeschreven, en de Grieken voorgeschreven bepaalde architecturale orden om de verschillende Griekse goden en godinnen te eren.

"De tempels van Minerva, Mars en Hercules zullen Dorisch zijn, omdat de viriele kracht van deze goden de zwakheid geheel ongepast maakt voor hun huizen. In tempels voor Venus, Flora, Proserpine, Bronwater en de Nimfen, de Corinthische orde zal worden gevonden om een ​​bijzondere betekenis te hebben, omdat dit delicate godheden zijn en dus zijn nogal slanke contouren, zijn bloemen, bladeren en siervoluten fatsoen zullen geven waar het toekomt. De bouw van tempels van de Ionische orde aan Juno, Diana, Vader Bacchus, en de andere goden van die aard, zullen in overeenstemming zijn met de middelste positie die zij innemen; want het bouwen hiervan zal een passende combinatie zijn van de ernst van het Dorische en de delicatesse van het Korinthische. " - Vitruvius, boek I

In boek III schrijft Vitruvius normatief over symmetrie en verhoudingen - hoe dik de kolomschachten moeten zijn en de proportionele hoogten van kolommen wanneer ze zijn opgesteld voor een tempel. "Alle leden die boven de hoofdsteden van de kolommen moeten zijn, dat wil zeggen architraven, friezen, coronae, tympana, gevels en acroteria, moeten naar voren een twaalfde deel van hun eigen hoogte neigen ... Elke kolom moet twintig hebben -vier fluiten ... "Na de specificaties legt Vitruvius uit waarom - de visuele impact van de specificatie. Vitruvius schreef specificaties die zijn keizer moest afdwingen en schreef wat velen beschouwen als het eerste architectuurboek.

De hoge renaissance van de 15e en 16e eeuw hernieuwde de belangstelling voor de Griekse en Romeinse architectuur, en dit was het moment waarop de schoonheid van Vitruvius werd vertaald - letterlijk en figuurlijk. Meer dan 1500 jaar nadat Vitruvius schreef De Architectura, het werd vertaald uit het Latijn en Grieks in het Italiaans. Wat nog belangrijker is, misschien is dat de Italiaanse Renaissance-architect Giacomo da Vignola een belangrijke verhandeling schreef waarin hij de vijf klassieke architectuurorden grondiger beschreef. Gepubliceerd in 1563, Vignola's verhandeling, De vijf orden van architectuur, werd een gids voor bouwers in heel West-Europa. De meesters uit de Renaissance vertaalden klassieke architectuur in een nieuw type architectuur, op de manier van klassieke ontwerpen, net zoals de "nieuwe klassieke" of neoklassieke stijlen van vandaag niet strikt klassieke ordeningen van architectuur zijn.

Zelfs als de afmetingen en verhoudingen niet exact worden opgevolgd, geven klassieke orders een architecturaal statement wanneer ze worden gebruikt. Hoe we onze "tempels" ontwerpen is niet ver van de oudheid. Weten hoe Vitruvius kolommen gebruikte, kan aangeven welke kolommen we vandaag gebruiken - zelfs op onze portieken. 

bronnen

• De tien boeken over architectuur van Vitruvius Pollio, vertaald door Morris Hicky Morgan, Harvard University Press, 1914, boek I, hoofdstuk II, paragraaf 5; Boek III, hoofdstuk V, paragrafen 13-14
• De vijf orden van architectuur door Giacomo barozzi van Vignola, vertaald door Tommaso Juglaris en Warren Locke, 1889, p. 5