Over Louis Sullivan, architect

Louis Henri Sullivan (geboren op 3 september 1856) wordt algemeen beschouwd als de eerste echt moderne architect van Amerika. Hoewel geboren in Boston, Massachusetts, is Sullivan het best bekend als een belangrijke speler in wat bekend staat als de Chicago School en de geboorte van de moderne wolkenkrabber. Hij was een architect in Chicago, Illinois, maar wat volgens velen het beroemdste gebouw van Sullivan is, bevindt zich in St. Louis, Missouri - het Wainwright-gebouw uit 1891, een van Amerika's meest historische hoogbouwgebouwen. 

Snelle feiten: Louis Sullivan

• Geboren: 3 september 1856 in Boston, Massachusetts
• Ging dood: 14 april 1924 in Chicago, Illinois
• Bezetting: Architect
• Bekend om: Wainwright Building, 1891, in St. Louis, MO en zijn invloedrijke essay uit 1896: "Het hoge kantoorgebouw artistiek beschouwd." Louis wordt geassocieerd met de Art Nouveau-beweging en de Chicago School; hij werkte samen met Dankmar Adler om Adler en Sullivan te vormen, en hij had een grote invloed op de carrière van Frank Lloyd Wright (1867-1959).
• Beroemd citaat: "Vorm volgt functie."
• Leuk weetje: Het tripartiete ontwerp van wolkenkrabbers staat bekend als Sullivanesque Style

In plaats van historische stijlen na te bootsen, creëerde Sullivan originele vormen en details. De versiering die hij ontwierp voor zijn grote, boxy wolkenkrabbers wordt vaak geassocieerd met de wervelende, natuurlijke vormen van de Art Nouveau-beweging. Oudere architecturale stijlen werden ontworpen voor gebouwen die breed waren, maar Sullivan was in staat om esthetische eenheid te creëren in lange gebouwen, concepten gearticuleerd in zijn beroemdste essay Het hoge kantoorgebouw artistiek beschouwd.

"Vorm volgt functie"

Louis Sullivan geloofde dat de buitenkant van een hoog kantoorgebouw de binnenfuncties zou moeten weerspiegelen. Versiering, waar het werd gebruikt, moet worden ontleend aan de natuur, in plaats van aan de klassieke Griekse en Romeinse architecturale vormen. Nieuwe architectuur vereiste nieuwe tradities, zoals hij redeneerde in zijn beroemdste essay:

" Het is de doordringende wet van alle dingen organisch en anorganisch, van alle dingen fysiek en metafysisch, van alle dingen menselijk en alle dingen bovenmenselijk, van alle ware manifestaties van het hoofd, van het hart, van de ziel, dat het leven is herkenbaar in zijn uitdrukking, dat vorm volgt altijd functie. Dit is de wet."- 1896

De betekenis van "vorm volgt functie" wordt nog steeds besproken en besproken. Sullivanesque Style is bekend geworden als het tripartiete ontwerp voor hoge gebouwen - drie definitieve exterieurpatronen voor de drie functies van een meervoudige wolkenkrabber, met kantoren die uit commerciële ruimte oprijzen en met de ventilerende functies van zolderruimte worden bedekt. Een kort overzicht van elk hoog gebouw dat in deze periode is gebouwd, van ongeveer 1890 tot 1930, en je zult de invloed van Sullivan op de Amerikaanse architectuur zien.

Vroege jaren

De zoon van Europese immigranten, Sullivan groeide op in een bewogen tijd in de Amerikaanse geschiedenis. Hoewel hij een heel jong kind was tijdens de Amerikaanse burgeroorlog, was Sullivan een beïnvloedbare 15-jarige toen de Grote Brand van 1871 het grootste deel van Chicago platbrandde. Op 16-jarige leeftijd begon hij architectuur te studeren aan het Massachusetts Institute of Technology, in de buurt van zijn huis in Boston, maar voordat hij zijn studie afrondde, begon hij zijn trek naar het westen. Hij kreeg voor het eerst een baan in 1873 in Philadelphia bij een gedecoreerde burgeroorlogofficier, de architect Frank Furness. Kort daarna was Sullivan in Chicago, tekenaar voor William Le Baron Jenney (1832-1907), een architect die nieuwe manieren bedacht om brandwerende, hoge gebouwen te construeren met een nieuw materiaal genaamd staal.

Louis Sullivan, nog een tiener toen hij voor Jenney werkte, werd aangemoedigd om een ​​jaar door te brengen aan de École des Beaux-Arts in Parijs voordat hij architectuur begon te oefenen. Na een jaar in Frankrijk keerde Sullivan in 1879 terug naar Chicago, nog steeds een heel jonge man, en begon zijn lange relatie met zijn toekomstige zakenpartner, Dankmar Adler. Het bedrijf Adler en Sullivan is een van de belangrijkste samenwerkingsverbanden in de Amerikaanse architectuurgeschiedenis.

Adler & Sullivan

Louis Sullivan werkte van ongeveer 1881 tot 1895 samen met ingenieur Dankmar Adler (1844-1900). Er wordt algemeen aangenomen dat Adler toezicht hield op de zakelijke en bouwaspecten van elk project, terwijl Sullivan zich concentreerde op architectonisch ontwerp. Samen met een jonge tekenaar, Frank Lloyd Wright, realiseerde het team vele architectonisch belangrijke gebouwen. Het eerste echte succes van het bedrijf was het Auditorium Building uit 1889 in Chicago, een massaal operagebouw voor meerdere doeleinden waarvan het exterieurontwerp werd beïnvloed door het Romaanse Revival-werk van architect H.H. Richardson en waarvan het interieur grotendeels het werk was van de jonge tekenaar van Sullivan, Frank Lloyd Wright.

Auditorium Building, Chicago, Illinois, 1889. Angelo Hornak / Getty Images (bijgesneden)

Het was echter in St. Louis, Missouri, waar het hoge gebouw een eigen buitenontwerp kreeg, een stijl die bekend werd als Sullivanesque. In het Wainwright-gebouw uit 1891, een van de meest historische wolkenkrabbers van Amerika, breidde Sullivan de bouwhoogte uit met visuele scheidingen aan de buitenkant met behulp van een driedelig compositiesysteem - de lagere verdiepingen gewijd aan de verkoop van goederen zouden er anders uit moeten zien dan de kantoren op de middelste verdiepingen, en de bovenste zoldervloeren moeten apart worden gezet door hun unieke interieurfuncties. Dit wil zeggen dat de 'vorm' aan de buitenkant van een hoog gebouw zou moeten veranderen als de 'functie' van wat er in een gebouw gebeurt, verandert. Professor Paul E. Sprague noemt Sullivan 'de eerste architect die het hoge gebouw overal esthetische eenheid geeft'.

Voortbouwend op de successen van het bedrijf volgden het Chicago Stock Exchange-gebouw in 1894 en het 1896 Guaranty Building in Buffalo, New York al snel.

Nadat Wright alleen ging in 1893 en na de dood van Adler in 1900, werd Sullivan aan zijn lot overgelaten en is het tegenwoordig bekend voor een reeks banken die hij in het Midwesten ontwierp - de National Farmers 'Bank uit 1908 (' Arch 'van Sullivan) ) in Owatonna, Minnesota; de Nationale Bank van 1914 in Merchants, Iowa; en de People's Federal Savings & Loan 1918 in Sidney, Ohio. Woonarchitectuur zoals het Bradley House uit 1910 in Wisconsin vervaagt de ontwerplijn tussen Sullivan en zijn beschermeling Frank Lloyd Wright.

Wright en Sullivan

Frank Lloyd Wright werkte van Adler & Sullivan van ongeveer 1887 tot 1893. Na het succes van het bedrijf met het Auditorium-gebouw speelde Wright een grotere rol in het kleinere, residentiële bedrijf. Hier leerde Wright architectuur. Adler & Sullivan was het bedrijf waar het beroemde Prairie Style-huis werd ontwikkeld. De bekendste vermenging van architecturale geesten is te vinden in het 1890 Charnley-Norwood House, een vakantiehuis in Ocean Springs, Mississippi. Gebouwd voor de vriend van Sullivan, timmerhoutondernemer James Charnley, Chicago, werd het ontworpen door zowel Sullivan als Wright. Met dat succes vroeg Charnley het paar om zijn Chicago-residentie te ontwerpen, tegenwoordig bekend als het Charnley-Persky-huis. Het James Charnley-huis uit 1892 in Chicago is een grootse uitbreiding van wat begon in Mississippi - groot metselwerk subtiel versierd, in tegenstelling tot het chique Franse Biltmore Estate in Châteauesque-stijl dat architect Richard Morris Hunt uit Gilded Age destijds aan het bouwen was. Sullivan en Wright bedachten een nieuw type woning, het moderne Amerikaanse huis.

"Louis Sullivan gaf Amerika de wolkenkrabber als een organisch modern kunstwerk," zei Wright. "Terwijl de Amerikaanse architecten op zijn hoogtepunt strompelden, het ene boven op het andere stapelden en het dwaas ontkenden, greep Louis Sullivan zijn hoogte als zijn karakteristieke kenmerk en liet het zingen; een nieuw ding onder de zon!"

Van Allen Building, ontworpen door Louis H. Sullivan, 1913, Clinton, Iowa. Carol M. Highsmith / Buyenlarge / Getty Images (bijgesneden)

Sullivan's ontwerpen maakten vaak gebruik van metselwerkwanden met terracotta-ontwerpen. Wijnstokken en bladeren met elkaar verweven in heldere geometrische vormen, zoals weergegeven in de terracotta detaillering van het Guaranty Building. Deze Sullivanesque-stijl werd nagebootst door andere architecten en het latere werk van Sullivan vormde de basis voor veel van de ideeën van zijn student, Frank Lloyd Wright.

Sullivan's persoonlijke leven ontrafelde naarmate hij ouder werd. Terwijl het sterrendom van Wright steeg, daalde de bekendheid van Sullivan en stierf hij vrijwel zonder geld en alleen op 14 april 1924 in Chicago.

"Een van 's werelds grootste architecten," zei Wright, "hij gaf ons opnieuw het ideaal van een geweldige architectuur die alle grote architecturen van de wereld heeft geïnformeerd."

bronnen

• "Frank Lloyd Wright On Architecture: Selected Writings (1894-1940)," Frederick Gutheim, ed., Grosset's Universal Library, 1941, p. 88
• "Adler and Sullivan" door Paul E. Sprague, Bouwmeesters, Diane Maddex, ed., Preservation Press, Wiley, 1985, p. 106
• Extra fotocredits: Terra Cotta Detail, Lonely Planet / Getty Images; Gegarandeerd bouwen, Tom lezen op flickr.com, Creative Commons Attribution 2.0 Generic (CC BY 2.0); Biltmore Estate, George Rose / Getty Images (bijgesneden)