Over het controversiële boek van Lois Lowry, The Giver

Stel je voor dat je leeft in een samenleving van gelijkheid waar je geen kleur, geen familiebanden en geen geheugen vindt - een samenleving waar het leven wordt beheerst door rigide regels die weerstand bieden aan verandering en een hekel hebben aan vragen. Welkom in de wereld van het bekroonde Newbery-boek uit 1994 van Lois Lowry De gever, een krachtig en controversieel boek over een utopische gemeenschap en de vroege realisaties van jonge jongens over onderdrukking, keuzes en menselijke connecties.

De verhaallijn van De gever

De twaalfjarige Jonas kijkt uit naar de Ceremony of Twelves en krijgt zijn nieuwe opdracht. Hij zal zijn vrienden en hun spelletjes missen, maar op 12-jarige leeftijd moet hij zijn kinderlijke activiteiten opzij zetten. Met opwinding en angst krijgen Jonas en de rest van de nieuwe Twelfjes een formeel 'bedankt voor je jeugd' van de oudere hoofdman terwijl ze de volgende fase van gemeenschapswerk ingaan.

In De gever's utopische gemeenschap, regels bepalen elk aspect van het leven, van het spreken in precieze taal tot het delen van dromen en gevoelens in dagelijkse gezinsraden. In deze perfecte wereld wordt het klimaat beheerst, geboorten gereguleerd en krijgt iedereen een opdracht op basis van bekwaamheid. Paren worden op elkaar afgestemd en aanvragen voor kinderen worden beoordeeld en beoordeeld. Ouderen zijn vereerd en verontschuldigen zich, en het accepteren van excuses is verplicht.

Bovendien wordt iedereen die weigert regels te volgen of die zwaktes vertoont “vrijgelaten” (een zacht eufemisme voor gedood). Als een tweeling wordt geboren, staat degene die het minst weegt op het punt om te worden vrijgelaten, terwijl de andere naar een verzorgende faciliteit wordt gebracht. Dagelijkse pillen om verlangens en 'roeren' te onderdrukken worden genomen door burgers die op de leeftijd van twaalf beginnen. Er is geen keuze, geen verstoring en geen menselijke connecties.

Dit is de wereld die Jonas kent totdat hij wordt toegewezen om te trainen onder de ontvanger en zijn opvolger te worden. De ontvanger heeft alle herinneringen aan de gemeenschap en het is zijn taak om deze zware last aan Jonas over te dragen. Terwijl de oude ontvanger Jonas de herinneringen van vroeger begint te geven, begint Jonas kleuren te zien en nieuwe gevoelens te ervaren. Hij leert dat er woorden zijn om de emoties aan te duiden die in hem losbarsten: pijn, vreugde, verdriet en liefde. Het doorgeven van herinneringen van oude man aan jongen verdiept hun relatie en Jonas ervaart een krachtige behoefte om zijn hernieuwde bewustzijn te delen.

Jonas wil dat anderen de wereld ervaren zoals hij die ziet, maar de ontvanger legt uit dat het in één keer loslaten van deze herinneringen in de gemeenschap ondraaglijk en pijnlijk zou zijn. Jonas wordt verzwaard door deze nieuwe kennis en dit bewustzijn en vindt troost in het bespreken van zijn gevoelens van frustratie en verbazing met zijn mentor. Achter een gesloten deur met het luidsprekerapparaat UITgeschakeld, bespreken Jonas en de ontvanger de verboden onderwerpen van keuze, eerlijkheid en individualiteit. Al vroeg in hun relatie begint Jonas de oude ontvanger als een gever te zien vanwege de herinneringen en kennis die hij hem geeft.

Jonas vindt zijn wereld snel veranderen. Hij ziet zijn gemeenschap met nieuwe ogen en wanneer hij de echte betekenis van "vrijlating" begrijpt en een droevige waarheid over de Gever leert, begint hij plannen voor verandering te maken. Wanneer Jonas echter ontdekt dat een jong kind waar hij dol op is voorbereid wordt op vrijlating, veranderen zowel hij als de Gever snel hun plannen en bereiden ze zich voor op een gewaagde ontsnapping vol risico, gevaar en dood voor alle betrokkenen.

Auteur Lois Lowry

Lois Lowry schreef haar eerste boek, Een zomer om te sterven, in 1977 op 40-jarige leeftijd. Sindsdien heeft ze meer dan 30 boeken geschreven voor kinderen en tieners, vaak over serieuze onderwerpen zoals slopende ziekten, de Holocaust en repressieve regeringen. Lowry, de winnaar van twee Newbery-medailles en andere onderscheidingen, blijft het soort verhalen schrijven dat volgens haar haar visie op de mensheid vertegenwoordigt.

Lowry legt uit: 'Mijn boeken zijn gevarieerd qua inhoud en stijl. Toch lijkt het erop dat ze allemaal in essentie hetzelfde algemene thema behandelen: het belang van menselijke connecties. "Lowry, de tweede van drie kinderen, geboren in Hawaï, verhuisde over de hele wereld met haar leger-tandartsvader.

Awards

In de loop der jaren heeft Lois Lowry meerdere prijzen gewonnen voor haar boeken, maar de meest prestigieuze zijn haar twee Newbery-medailles voor Nummer de sterren (1990) en De gever (1994). In 2007 vereerde de American Library Association Lowry met de Margaret A. Edwards Award voor Lifetime Contribution to Young Adult Literature.

Controverse, uitdagingen en censuur

Ondanks de vele lofbetuigingen De gever heeft verzameld, het heeft voldoende tegenstand ondervonden om het op de meest uitgedaagde en verboden boekenlijst van de American Library Association te plaatsen voor de jaren 1990-1999 en 2000-2009. Controverse over het boek richt zich op twee onderwerpen: zelfmoord en euthanasie. Wanneer een klein personage bepaalt dat ze haar leven niet langer kan verdragen, vraagt ​​ze om 'vrijgelaten' of gedood te worden.

Volgens een artikel in USA vandaag, tegenstanders van het boek beweren dat Lowry niet verklaart 'dat zelfmoord geen oplossing is voor de problemen van het leven'. Naast de bezorgdheid over zelfmoord, bekritiseren tegenstanders van het boek Lowry's omgang met euthanasie.

Aanhangers van het boek bestrijden deze kritiek door te stellen dat kinderen worden blootgesteld aan sociale problemen waardoor ze meer analytisch denken over regeringen, persoonlijke keuzes en relaties.

Toen hem gevraagd werd om haar mening over het verbieden van boeken, antwoordde Lowry: "Ik denk dat het verbieden van boeken een heel, heel gevaarlijk ding is. Het neemt een belangrijke vrijheid weg. Telkens wanneer er een poging is om een ​​boek te verbieden, moet je er net zo hard tegen vechten als jij kan. Het is prima als een ouder zegt: 'Ik wil niet dat mijn kind dit boek leest.' Maar het is niet oké dat iemand die beslissing probeert te maken voor andere mensen De gever is een wereld waar de keuze is weggenomen. Het is een beangstigende wereld. Laten we er hard aan werken om te voorkomen dat het echt gebeurt. "

The Giver Quartet and the Movie

Terwijl De gever kan worden gelezen als een zelfstandig boek, Lowry heeft begeleidende boeken geschreven om de betekenis van gemeenschap verder te verkennen. Blauw verzamelen (gepubliceerd in 2000) stelt lezers voor aan Kira, een kreupel weesmeisje met een cadeau voor handwerk. Boodschapper, gepubliceerd in 2004, is het verhaal van Mattie die voor het eerst werd geïntroduceerd in Blauw verzamelen als Kira's vriend. In het najaar van 2012 Lowry's Zoon werd gepubliceerd. Zoon vertegenwoordigt de grote finale in de Giver-boeken van Lois Lowry.