Een kritische beoordeling van 'Death of a Salesman'

Heb je ooit van een rockband gehouden die veel geweldige nummers had die je koesterde? Maar dan is de hit van de band, degene die iedereen uit het hoofd kent, degene die alle airtime op de radio krijgt, geen nummer dat je bijzonder bewondert?

Dat is wat ik denk van Arthur Miller's 'Dood van een verkoper'. Het is zijn beroemdste stuk, maar ik denk dat het verbleekt in vergelijking met veel van zijn minder populaire drama's. Hoewel het absoluut geen slecht spel is, is het naar mijn mening zeker overschat.

Waar is de spanning??

Nou, je moet toegeven dat de titel alles weggeeft. Onlangs, terwijl ik Arthur Miller's gewaardeerde tragedie las, vroeg mijn negenjarige dochter me: "Wat ben je aan het lezen?" Ik antwoordde: "Dood van een verkoper" en op haar verzoek las ik er een paar pagina's aan haar.

Ze hield me tegen en kondigde aan: "Papa, dit is het saaiste mysterie ter wereld." Daar kreeg ik een goede lach van. Natuurlijk is het een drama, geen mysterie. Spanning is echter een essentieel onderdeel van de tragedie.

Wanneer we naar een tragedie kijken, anticiperen we volledig op dood, vernietiging en verdriet aan het einde van het stuk. Maar hoe zal de dood plaatsvinden? Wat zal de vernietiging van de hoofdpersoon veroorzaken?

Toen ik voor het eerst naar "Macbeth" keek, vermoedde ik dat het zou eindigen met Macbeth's ondergang. Maar ik wist niet wat de oorzaak van zijn ongedaan maken zou zijn. Immers, hij en Lady Macbeth dachten dat ze nooit 'overwonnen zouden worden totdat Great Birnam-hout tot hoge Dunsinane Hill hem zou tegenkomen.' Net als de hoofdpersonen had ik geen idee hoe een bos zich tegen hen kon keren. Het leek absurd en onmogelijk. Daarin lag de spanning: en terwijl het stuk zich ontvouwde, zeker, komt het bos recht op hun kasteel af marcheren!

De hoofdpersoon in "Death of a Salesman", Willy Loman, is een open boek. We leren al heel vroeg in het stuk dat zijn professionele leven een mislukking is. Hij is de lage man op de totempaal, vandaar zijn achternaam, "Loman." (Heel slim, meneer Miller!)

Binnen de eerste vijftien minuten van het stuk leert het publiek dat Willy niet langer in staat is om een ​​reizende verkoper te zijn. We leren ook dat hij suïcidaal is.

spoiler!

Willy Loman pleegt zelfmoord aan het einde van het stuk. Maar ruim voor de conclusie wordt duidelijk dat de hoofdrolspeler is gericht op zelfvernietiging. Zijn beslissing om zichzelf te vermoorden voor het verzekeringsgeld van $ 20.000 is geen verrassing; het evenement wordt schaamteloos voorafgeschaduwd tijdens een groot deel van de dialoog.

The Loman Brothers

Ik kan moeilijk geloven in de twee zonen van Willy Loman.

Gelukkig is de eeuwig genegeerde zoon. Hij heeft een vaste baan en blijft zijn ouders beloven dat hij zich gaat vestigen en gaat trouwen. Maar in werkelijkheid gaat hij nooit ver in het bedrijfsleven en is hij van plan om met zoveel mogelijk vrouwen rond te slapen.

Biff is sympathieker dan Happy. Hij heeft op boerderijen en ranches gewerkt, werkend met zijn handen. Wanneer hij thuiskomt voor een bezoek, maken hij en zijn vader ruzie. Willy Loman wil dat hij het op de een of andere manier groot maakt. Toch is Biff fundamenteel niet in staat om een ​​9-tot-5-baan te behouden.

Beide broers zijn midden dertig. Toch doen ze alsof ze nog steeds jongens zijn. We leren er niet veel over. Het stuk speelt zich af in de productieve jaren na de Tweede Wereldoorlog. Hebben de atletische broers Loman gevochten in de oorlog? Het lijkt er niet op. In feite lijken ze de afgelopen zeventien jaar sinds hun middelbare schooltijd niet veel te hebben meegemaakt. Biff heeft gedweild. Happy heeft geflitst. Goed ontwikkelde personages hebben meer complexiteit.

Met grote sprongen is hun vader, Willy Loman, het sterkste, meest complexe personage van het spel van Arthur Miller. In tegenstelling tot veel van de platte karakters van de show, heeft Willy Loman diepte. Zijn verleden is een ingewikkelde wirwar van spijt en onsterfelijke hoop. Grote acteurs zoals Lee J. Cobb en Philip Seymour Hoffman hebben een betoverd publiek met hun portretten van deze iconische verkoper.

Ja, de rol is gevuld met krachtige momenten. Maar is Willy Loman echt een tragische figuur?