4 Feiten over Indiaanse reserveringen

De term "Indisch reservaat" verwijst naar het voorouderlijke grondgebied dat nog steeds door een Indiaanse natie wordt bezet. Hoewel er ongeveer 565 federaal erkende stammen in de VS zijn, zijn er slechts ongeveer 326 reservaten.

Dit betekent dat bijna een derde van alle momenteel federaal erkende stammen hun landbases hebben verloren als gevolg van kolonisatie. Er bestonden meer dan 1.000 stammen vóór de vorming van de VS, maar velen liepen met uitsterven te wijten aan buitenlandse ziekten of werden eenvoudigweg niet politiek erkend door de VS.

Eerste formatie

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn reserveringen geen landen die door de regering van de Verenigde Staten aan indianen zijn gegeven. Het tegenovergestelde is waar; land werd door de stammen door verdragen aan de VS gegeven. Wat nu voorbehouden is, is het land dat door de stammen wordt behouden na de op het Verdrag gebaseerde landcessies (om nog maar te zwijgen over andere mechanismen waarmee de VS de Indiase landen zonder toestemming in beslag hebben genomen). Indiase voorbehouden worden op een van de volgende drie manieren gemaakt: door een verdrag, op bevel van de president of door een congres.

Land in vertrouwen

Gebaseerd op de federale Indiase wet, zijn Indiase reservaten landen die door de federale overheid in vertrouwen worden gehouden voor stammen. Dit betekent problematisch dat de stammen technisch gezien geen eigenaar zijn van hun eigen land, maar de vertrouwensrelatie tussen stammen en de VS dicteert dat de VS een fiduciaire verantwoordelijkheid heeft om de landen en hulpbronnen te beheren en te beheren in het beste voordeel van de stammen.

Historisch gezien heeft de VS jammerlijk gefaald in haar managementverantwoordelijkheden. Federaal beleid heeft geleid tot massaal landverlies en grove nalatigheid bij de winning van hulpbronnen op reservaatlanden. De uraniumwinning in het zuidwesten heeft bijvoorbeeld geleid tot een dramatisch verhoogde hoeveelheid kanker in de Navajo Nation en andere Pueblo-stammen. Het wanbeheer van trustlanden heeft ook geresulteerd in de grootste class-action-rechtszaak in de Amerikaanse geschiedenis die bekend staat als de Cobell-zaak; het werd geregeld na 15 jaar procesvoering door de Obama-administratie.

Sociaaleconomische realiteit

Generaties wetgevers hebben het falen van het federale Indiase beleid erkend. Dit beleid heeft consequent geresulteerd in de hoogste niveaus van armoede en andere negatieve sociale indicatoren in vergelijking met alle andere Amerikaanse bevolkingsgroepen, waaronder middelenmisbruik, sterftecijfers, onderwijs en andere. Moderne beleidsmaatregelen en wetten hebben getracht de onafhankelijkheid en economische ontwikkeling van de voorbehouden te bevorderen. Een dergelijke wet - de Indian Gaming Regulatory Act van 1988 - erkent de rechten van indianen om casino's op hun land te exploiteren. Hoewel gaming een algemeen positief economisch effect heeft opgeleverd in het Indiase land, hebben maar weinigen aanzienlijke rijkdom gerealiseerd als gevolg van casino's.

Cultureel behoud

Een van de resultaten van rampzalig federaal beleid is het feit dat de meeste indianen niet langer op reservaten leven. Het is waar dat het reservaatleven op sommige manieren erg moeilijk is, maar de meeste indianen die hun afkomst kunnen herleiden tot een bepaald reservaat, beschouwen het vaak als thuis. Indianen zijn plaatsgebonden mensen; hun culturen weerspiegelen hun relatie met het land en hun continuïteit daarop, zelfs wanneer ze verdringing en verplaatsing hebben doorstaan.

Reserveringen zijn centra van cultureel behoud en revitalisering. Hoewel het kolonisatieproces heeft geleid tot veel verlies aan cultuur, is er nog veel overgebleven omdat de indianen zich hebben aangepast aan het moderne leven. Reserveringen zijn plaatsen waar nog steeds traditionele talen worden gesproken, waar traditionele kunsten en ambachten nog steeds worden gemaakt, waar oude dansen en ceremonies nog steeds worden uitgevoerd en waar oorsprongsverhalen nog steeds worden verteld. Ze zijn in zekere zin het hart van Amerika - een verbinding met een tijd en plaats die ons eraan herinnert hoe jong Amerika echt is.