3 Major Ways Slaves toonden weerstand tegen slavernij

Slaven in de Verenigde Staten gebruikten een aantal maatregelen om weerstand tegen slavernij te tonen. Deze methoden ontstonden nadat de eerste slaven in 1619 in Noord-Amerika aankwamen.

Slavernij creëerde een economisch systeem dat bleef bestaan ​​tot 1865 toen het 13e amendement de praktijk afschafte.

Maar voordat de slavernij werd afgeschaft, hadden slaven drie beschikbare methoden om slavernij te weerstaan:

• Ze konden rebelleren tegen slavenhouders.
• Ze kunnen wegrennen.
• Ze kunnen kleine, dagelijkse daden van verzet uitvoeren, zoals het werk vertragen.

opstanden

De Stono-rebellie in 1739, de samenzwering van Gabriel Prosser in 1800, het plot van Denemarken Vesey in 1822 en de rebellie van Nat Turner in 1831 zijn de meest prominente slavenopstanden in de Amerikaanse geschiedenis. Maar alleen de Stono Rebellion en Nat Turner's Rebellion bereikten enig succes. Witte Zuiderlingen slaagden erin de andere geplande opstanden te ontsporen voordat een aanval kon plaatsvinden.

Veel slavenhouders in de Verenigde Staten werden angstig na de succesvolle slavenopstand in Saint-Domingue (nu bekend als Haïti), die de kolonie in 1804 onafhankelijk maakte na jaren van conflicten met Franse, Spaanse en Britse militaire expedities.

Slaven in de Amerikaanse koloniën (later de Verenigde Staten) wisten dat het opzetten van een opstand uiterst moeilijk was. Blanken waren veel minder dan slaven. En zelfs in staten als South Carolina, waar blanken in 1810 slechts 47 procent van de bevolking vormden, konden slaven geen blanken aannemen met wapens. 

Het importeren van Afrikanen naar de Verenigde Staten om in slavernij te worden verkocht, eindigde in 1808. Slaveneigenaren moesten op een natuurlijke toename van de slavenpopulatie vertrouwen om hun personeelsbestand te vergroten. Dit betekende het fokken van slaven, en veel slaven vreesden dat hun kinderen, broers en zussen en andere familieleden de gevolgen zouden ondervinden als ze rebelleerden. 

Weggelopen slaven

Weglopen was een andere vorm van weerstand. Slaven die het vaakst wegliepen, deden dit korte tijd. Deze weggelopen slaven kunnen zich verstoppen in een nabijgelegen bos of een familielid of echtgenoot bezoeken op een andere plantage. Ze deden dit om te ontsnappen aan een harde straf die was bedreigd, om verlichting te krijgen van een zware werklast, of gewoon om te ontsnappen aan de sleur van het dagelijkse leven onder slavernij.

Anderen konden wegrennen en permanent aan de slavernij ontsnappen. Sommigen ontsnapten en verstopten zich en vormden Marrongemeenschappen in nabijgelegen bossen en moerassen. Toen de noordelijke staten na de revolutie de slavernij begonnen af ​​te schaffen, symboliseerde het noorden de vrijheid voor veel slaven, die het woord verspreidden dat het volgen van de Noordster tot vrijheid kon leiden.

Soms werden deze instructies zelfs muzikaal verspreid, verborgen in de woorden van spirituals. De spirituele "Follow the Drinking Gourd" verwees bijvoorbeeld naar de Grote Beer en de Noordster en werd waarschijnlijk gebruikt om slaven naar het noorden naar Canada te leiden.

De risico's van vluchten

Weglopen was moeilijk. Slaven moesten familieleden achterlaten en riskeren harde straffen of zelfs de dood als ze betrapt worden. Veel van de succesvolle weglopers zegevierden pas na meerdere pogingen.

Meer slaven ontsnapten uit het bovenste zuiden dan uit het lagere zuiden, omdat ze dichter bij het noorden en dus dichter bij de vrijheid waren. Jonge mannen hadden de gemakkelijkste tijd om weg te rennen omdat ze meer kans hadden verkocht te worden aan hun families, inclusief hun kinderen.

Jonge mannen werden soms ook "ingehuurd" naar andere plantages of gestuurd om boodschappen te doen, zodat ze gemakkelijker een verhaal konden bedenken om alleen te zijn.

In de 19e eeuw ontstond een netwerk van sympathieke individuen die slaven hielpen ontsnappen naar het noorden. Dit netwerk kreeg de naam de "Underground Railroad" in de jaren 1830. Harriet Tubman is de bekendste 'dirigent' van de Underground Railroad en helpt meer dan 200 andere slaven te ontsnappen nadat ze zelf de vrijheid bereikte in 1849.