Waarom doen we geeuwen? Lichamelijke en psychologische redenen

Iedereen gaapt. Dat geldt ook voor onze huisdieren. Hoewel je een geeuw kunt onderdrukken of vervalsen, is er echt niets dat je kunt doen om de reflex te beheersen. Het is dus logisch dat geeuwen een doel moet dienen, maar waarom geeuwen we??

Wetenschappers die deze reflex bestuderen, hebben verschillende redenen voor het fenomeen voorgesteld. Bij mensen lijkt geeuwen te worden veroorzaakt door zowel fysiologische als psychologische factoren.

Belangrijkste afhaalrestaurants: Waarom doen we geeuwen?

• Een geeuw is een reflex in reactie op slaperigheid, stress, verveling of het zien van een andere persoon geeuw.
• Het proces van geeuwen (oscatie genoemd) omvat het inademen van lucht, het strekken van de kaak en trommelvliezen en vervolgens uitademen. Veel mensen strekken andere spieren tijdens het geeuwen.
• Onderzoekers hebben veel redenen voor geeuwen voorgesteld. Ze kunnen worden gecategoriseerd als fysiologische redenen en psychologische redenen. In beide gevallen verandert de onderliggende stimulus de neurochemie om de respons op te wekken.
• Medicijnen en medische aandoeningen kunnen de snelheid van geeuwen beïnvloeden.

Fysiologische redenen voor geeuwen

Fysiek betekent een geeuw het openen van de mond, het inademen van lucht, het openen van de kaak, het uitrekken van de trommelvliezen en het uitademen. Het kan worden veroorzaakt door vermoeidheid, verveling, stress of het zien van iemand anders geeuwen. Omdat het een reflex is, omvat geeuwen een samenspel van neurotransmitters geassocieerd met vermoeidheid, eetlust, spanning en emoties. Deze chemicaliën omvatten stikstofoxide, serotonine, dopamine en glutaminezuur. Wetenschappers weten dat bepaalde medische aandoeningen (bijv. Multiple sclerose, beroerte en diabetes) de geeuwfrequentie en de niveaus van cortisol in speeksel na een geeuw veranderen.

Omdat geeuwen een kwestie van neurochemie is, zijn er verschillende mogelijke redenen waarom dit kan gebeuren. Bij dieren zijn sommige van deze redenen gemakkelijk te begrijpen. Slangen geeuwen bijvoorbeeld om hun kaken opnieuw te richten na het eten en om de ademhaling te bevorderen. Vissen geeuwen wanneer hun water onvoldoende zuurstof heeft. Bepalen waarom mensen geeuwen moeilijker te lokaliseren is.

Omdat het cortisolniveau na het geeuwen toeneemt, kan het de alertheid verhogen en erop wijzen dat er actie moet worden ondernomen. Psychologen Andrew Gallup en Gordon Gallup geloven dat geeuwen de bloedtoevoer naar de hersenen helpt verbeteren. Het uitgangspunt is dat het strekken van de kaak de bloedstroom naar het gezicht, hoofd en nek verhoogt, terwijl de diepe ademhaling van een geeuw bloed en ruggenmergvloeistof naar beneden dwingt. Deze fysieke basis voor geeuwen kan verklaren waarom mensen geeuwen als ze angstig of gestrest zijn. Parachutisten geeuwen voorafgaand aan het verlaten van vliegtuigen.

Gallup en Gallup's onderzoek gaven ook aan dat geeuwen de hersenen koelt, omdat de koudere ingeademde lucht het bloed koelt dat gedwongen wordt te stromen tijdens de geeuw. De Gallup-studies omvatten experimenten op parkieten, ratten en mensen. Het team van Gallup ontdekte dat mensen meer geeuwen wanneer de temperatuur lager is en geeuwen eerder een koelend effect hebben dan wanneer de lucht heet is. Parkietparkieten geeuwden ook meer bij een lagere temperatuur dan bij warme temperaturen. Hersenen van ratten koelden lichtjes toen de dieren geeuwden. Critici wijzen er echter op dat geeuwen lijkt te falen juist wanneer een organisme dit het meest nodig heeft. Als geeuwen de hersenen koelt, is het logisch dat het zou werken wanneer de lichaamstemperatuur zou profiteren van regulatie (wanneer het warm is).

Psychologische redenen voor geeuwen

Tot op heden zijn meer dan 20 psychologische redenen voor geeuwen voorgesteld. Er is echter weinig overeenstemming in de wetenschappelijke gemeenschap over welke hypothesen correct zijn.

Geeuwen kan een sociale functie vervullen, met name als kudde-instinct. Bij mensen en andere gewervelde dieren is geeuwen besmettelijk. Vangen van geeuwen kan vermoeidheid overbrengen op leden van een groep, waardoor mensen en andere dieren waak- en slaappatronen kunnen synchroniseren. Als alternatief kan het een overlevingsinstinct zijn. De theorie is volgens Gordon Gallup dat besmettelijke geeuwen ertoe kan bijdragen dat leden van een groep alerter worden, zodat zij aanvallers of roofdieren kunnen detecteren en verdedigen.

In zijn boek De uitdrukking van de emoties in mens en dier, Charles Darwin zag bavianen geeuwen om vijanden te bedreigen. Soortgelijk gedrag is gemeld bij Siamese kempvissen en cavia's. Aan de andere kant van het spectrum geeuwen Adeliepinguïns als onderdeel van hun verkeringritueel.

Een studie uitgevoerd door Alessia Leone en haar team suggereert dat er verschillende soorten geeuwen zijn om verschillende informatie (bijvoorbeeld empathie of angst) over te brengen in een sociale context. Leone's onderzoek betrof een type aap dat een gelada wordt genoemd, maar het is mogelijk dat menselijke geeuwen ook variëren afhankelijk van hun functie.

Welke theorieën kloppen?

Het is duidelijk dat geeuwen wordt veroorzaakt door fysiologische factoren. Schommelingen in neurotransmitterniveaus veroorzaken een geeuw. De biologische voordelen van geeuwen zijn duidelijk bij sommige andere soorten, maar niet zo duidelijk bij de mens. Op zijn minst verhoogt geeuwen de alertheid kort. Bij dieren is het sociale aspect van geeuwen goed gedocumenteerd. Terwijl geeuwen besmettelijk is bij mensen, moeten onderzoekers nog bepalen of de psychologie van geeuwen een overblijfsel is van de menselijke evolutie of dat het vandaag de dag nog steeds een psychologische functie heeft.

bronnen

• Gallup, Andrew C .; Gallup (2007). "Gapen als een hersenkoelingmechanisme: neusademhaling en voorhoofdkoeling verminderen de incidentie van besmettelijke geeuwen". Evolutionaire psychologie. 5 (1): 92-101.
• Gupta, S; Mittal, S (2013). "Gapen en zijn fysiologische betekenis". International Journal of Applied & Basic Medical Research. 3 (1): 11-5. doi: 10,4103 / 2229-516x.112230
• Madsen, Elanie E .; Persson, Tomas; Sayehli, Susan; Lenninger, Sara; Sonesson, Göran (2013). "Chimpansees vertonen een ontwikkelingsstijging van de vatbaarheid voor besmettelijke geeuwen: een test van het effect van ontogenie en emotionele nabijheid op geeuwbesmetting". PLAATT EEN. 8 (10): e76266. doi: 10.1371 / journal.pone.0076266
• Provine, Robert R. (2010). "Geeuwen als een stereotype actiepatroon en stimulans vrijgeven". ethologie. 72 (2): 109-22. doi: 10.1111 / j.1439-0310.1986.tb00611.x
• Thompson S.B.N. (2011). "Geboren om te geeuwen? Cortisol gekoppeld aan geeuwen: een nieuwe hypothese". Medische hypothesen. 77 (5): 861-862. doi: 10.1016 / j.mehy.2011.07.056