Wat is de zone van proximale ontwikkeling? Definitie en voorbeelden

De zone van proximale ontwikkeling is de kloof tussen wat een leerling beheerst en wat hij potentieel kan beheersen met ondersteuning en assistentie. Dit concept, zeer invloedrijk in de onderwijspsychologie, werd voor het eerst geïntroduceerd door de Russische psycholoog Lev Vygotsky in de jaren dertig van de vorige eeuw.

Origins

Lev Vygotsky, die geïnteresseerd was in onderwijs en het leerproces, vond dat gestandaardiseerde tests een onvoldoende maatstaf waren voor de bereidheid van een kind om verder te leren. Hij betoogde dat gestandaardiseerde tests de huidige onafhankelijke kennis van het kind meten, terwijl het potentiële vermogen van het kind om succesvol nieuw materiaal te leren overzien, over het hoofd wordt gezien.

Vygotsky erkende dat een bepaalde hoeveelheid leren automatisch gebeurt naarmate kinderen ouder worden, een idee dat wordt verdedigd door ontwikkelingspsychologen zoals Jean Piaget. Vygotsky geloofde echter ook dat kinderen, om hun leren nog verder te bevorderen, sociale interactie moeten aangaan met 'beter geïnformeerde anderen'. Deze beter geïnformeerde anderen, zoals ouders en leerkrachten, laten kinderen kennismaken met de tools en vaardigheden van hun cultuur, zoals schrijven, wiskunde en wetenschap..

Vygotsky stierf op jonge leeftijd voordat hij zijn theorieën volledig kon ontwikkelen, en zijn werk werd een aantal jaren na zijn dood niet uit zijn moedertaal vertaald. Tegenwoordig zijn de ideeën van Vygotsky echter belangrijk in de studie van het onderwijs, vooral het onderwijsproces.

Definitie

De zone van proximale ontwikkeling is de kloof tussen wat een student onafhankelijk kan doen en wat hij kan mogelijk doe dit met behulp van een 'beter geïnformeerde ander'.

Vygotsky definieerde de zone van proximale ontwikkeling als volgt:

"De zone van proximale ontwikkeling is de afstand tussen het feitelijke ontwikkelingsniveau zoals bepaald door onafhankelijke probleemoplossing en het niveau van potentiële ontwikkeling zoals bepaald door probleemoplossing onder begeleiding van volwassenen of in samenwerking met meer capabele leeftijdsgenoten."

In de zone van proximale ontwikkeling bevindt de leerling zich dichtbij om de nieuwe vaardigheid of kennis te ontwikkelen, maar ze hebben hulp en aanmoediging nodig. Stel je bijvoorbeeld voor dat een student de basistoevoeging net onder de knie heeft. Op dit punt kan basisch aftrekken hun zone van proximale ontwikkeling binnendringen, wat betekent dat ze het vermogen hebben om aftrekken te leren en waarschijnlijk in staat zullen zijn het onder de knie te krijgen met begeleiding en ondersteuning. Algebra bevindt zich echter waarschijnlijk nog niet in de zone van proximale ontwikkeling van deze student, omdat het beheersen van algebra inzicht in tal van andere fundamentele concepten vereist. Volgens Vygotsky biedt de zone van proximale ontwikkeling studenten de beste kans om nieuwe vaardigheden en kennis te beheersen, dus de student moet aftrekking worden geleerd, geen algebra, na het beheersen van de toevoeging.

Vygotsky merkte op dat de huidige kennis van een kind niet equivalent is aan zijn zone van proximale ontwikkeling. Twee kinderen kunnen gelijke scores krijgen op een test van hun kennis (bijv. Aantonen van kennis op een achtjarig niveau), maar verschillende scores op een test van hun probleemoplossend vermogen (zowel met als zonder hulp van volwassenen).

Als er wordt geleerd in de zone van proximale ontwikkeling, is slechts een kleine hoeveelheid assistentie vereist. Als er teveel hulp wordt gegeven, kan het kind alleen leren de leraar te papegaaien in plaats van het concept zelfstandig te beheersen.

Stellingen

Steiger verwijst naar de steun die wordt gegeven aan de leerling die probeert iets nieuws te leren in de zone van proximale ontwikkeling. Die ondersteuning kan tools, praktische activiteiten of directe instructie omvatten. Wanneer de student voor het eerst het nieuwe concept begint te leren, biedt de leraar veel ondersteuning. Na verloop van tijd wordt de ondersteuning geleidelijk afgebouwd totdat de leerling de nieuwe vaardigheid of activiteit volledig beheerst. Net zoals een steiger uit een gebouw wordt verwijderd wanneer de constructie is voltooid, wordt de ondersteuning van de leraar verwijderd zodra de vaardigheid of het concept is geleerd.

Leren fietsen is een eenvoudig voorbeeld van steigers. In eerste instantie rijdt een kind op een fiets met zijwielen om ervoor te zorgen dat de fiets rechtop blijft staan. Vervolgens komen de zijwieltjes los en kan een ouder of andere volwassene naast de fiets rennen om het kind te helpen sturen en in evenwicht te brengen. Ten slotte zal de volwassene opzij stappen en zelfstandig kunnen rijden.

Steigers worden meestal besproken in samenhang met de zone van de proximale ontwikkeling, maar Vygotsky heeft zelf de term niet gemunt. Het concept van steigers werd in de jaren zeventig geïntroduceerd als een uitbreiding van de ideeën van Vygotsky.

Rol in de klas

De zone van proximale ontwikkeling is een nuttig concept voor leraren. Om ervoor te zorgen dat studenten leren in hun zone van proximale ontwikkeling, moeten leraren nieuwe kansen bieden aan studenten om iets verder te werken dan hun huidige vaardigheden en doorlopende, ondersteunde ondersteuning bieden aan alle studenten.

De zone van proximale ontwikkeling is toegepast op de praktijk van wederzijds leren, een vorm van leesinstructie. In deze methode leiden leraren studenten bij het uitvoeren van vier vaardigheden - samenvatten, bevragen, verduidelijken en voorspellen - bij het lezen van een tekstpassage. Geleidelijk nemen studenten de verantwoordelijkheid over om deze vaardigheden zelf te gebruiken. Ondertussen blijft de leraar hulp bieden als dat nodig is, waardoor de hoeveelheid ondersteuning die ze in de loop van de tijd bieden, wordt verminderd.

bronnen

• Kers, Kendra. "Wat is de zone van proximale ontwikkeling?" Erg goed, 29 december 2018. https://www.verywellmind.com/what-is-the-zone-of-proximal-development-2796034
• Crain, William. Theorieën van ontwikkeling: concepten en toepassingen. 5e editie, Pearson Prentice Hall. 2005.
• McLeod, Saul. "Zone voor Proximale Ontwikkeling en Steigers." Gewoon psychologie, 2012. https://www.simplypsychology.org/Zone-of-Proximal-Development.html
• Vygotsky, L. S. Mind in Society: The Development of Higher Psychological Processes. Harvard University Press, 1978.