Wat is het oog van de Sahara?

Het blauwe oog van de Sahara, ook bekend als de Richat-structuur of de Guelb er Richat, is een geologische formatie in de Sahara-woestijn die lijkt op een enorme roos. De formatie strekt zich uit over een 40 kilometer breed woestijngebied in Mauritanië. 

Belangrijkste afhaalrestaurants: The Eye of the Sahara

• Het oog van de Sahara, ook bekend als de Richat-structuur, is een geologische koepel met rotsen die dateren van vóór het leven op aarde. 
• Het oog lijkt op een blauwe roos en bevindt zich in de Westelijke Sahara. Het is zichtbaar vanuit de ruimte en is door astronauten gebruikt als een visueel oriëntatiepunt. 
• Geologen geloven dat de vorming van het Oog begon toen het supercontinent Pangea uit elkaar begon te trekken. 

Eeuwenlang wisten slechts enkele lokale nomadische stammen van de formatie. Het werd voor het eerst gefotografeerd in de jaren 1960 door de Gemini-astronauten, die het als een mijlpaal gebruikten om de voortgang van hun landingssequenties te volgen. Later maakte de Landsat-satelliet extra foto's en verstrekte informatie over de grootte, hoogte en omvang van de formatie.

Geologen geloofden oorspronkelijk dat Eye of the Sahara een inslagkrater was, gecreëerd toen een object uit de ruimte op het oppervlak sloeg. Uit langdurige studies van de rotsen in de structuur blijkt echter dat de oorsprong ervan volledig op de aarde is gebaseerd.

Een uniek geologisch wonder

Geologen hebben geconcludeerd dat het oog van de Sahara een geologische koepel is. De formatie bevat rotsen die minstens 100 miljoen jaar oud zijn; sommige dateren van ver vóór het verschijnen van het leven op aarde. Deze rotsen omvatten stollingsachtige (vulkanische) afzettingen en sedimentaire lagen die ontstaan ​​wanneer de wind lagen stof duwt en waterafzettingen zand en modder. Tegenwoordig kunnen geologen verschillende soorten stollingsgesteente in het ooggebied vinden, waaronder kimberliet, carbonatieten, zwarte basalt (vergelijkbaar met wat te zien is op het grote eiland Hawai'i) en rhyolieten.

Miljoenen jaren geleden tilde vulkanische activiteit van diep onder het aardoppervlak het hele landschap rond het oog. Deze regio's waren geen woestijnen, zoals ze vandaag zijn. In plaats daarvan waren ze waarschijnlijk veel gematiger, met overvloedig stromend water. Gelaagde zandstenen rotsen werden afgezet door blazende winden en op de bodems van meren en rivieren tijdens het gematigde. De ondergrondse vulkanische stroom duwde uiteindelijk de bovenliggende lagen zandsteen en andere rotsen op. Nadat het vulkanisme was afgenomen, begon de erosie van wind en water weg te eten aan de gewelfde lagen rots. De regio begon zich te vestigen en stortte in zichzelf neer, waardoor het ongeveer cirkelvormige 'oog'-kenmerk ontstond.

Sporen van Pangea

De oude rotsen in het oog van de Sahara hebben onderzoekers informatie verschaft over de oorsprong ervan. De vroegste vorming van het oog begon toen het supercontinent Pangea uit elkaar begon te trekken. Terwijl Pangea uit elkaar ging, begonnen de wateren van de Atlantische Oceaan in de regio te stromen. 

Terwijl Pangea langzaam uit elkaar trok, begon magma van diep onder het oppervlak omhoog te duwen van de aardmantel, die een cirkelvormige rotsachtige koepel vormde omringd door lagen zandsteen. Terwijl de erosie zijn tol eiste op de stollingsgesteenten en zandstenen, en terwijl de koepel afnam, bleven cirkelvormige richels achter, waardoor de Richat-structuur zijn verzonken cirkelvorm kreeg. Tegenwoordig is het oog enigszins verzonken onder het niveau van de omliggende landschappen. 

Het oog zien

De Westelijke Sahara heeft niet langer de gematigde omstandigheden die bestonden tijdens de vorming van het Oog. Het is echter mogelijk om de droge, zandige woestijn te bezoeken die het Oog van de Sahara thuis noemt, maar het is geen luxe reis. Reizigers moeten eerst toegang krijgen tot een Mauritaans visum en een lokale sponsor zoeken.

Eenmaal toegelaten, wordt toeristen geadviseerd om lokale reisarrangementen te maken. Sommige ondernemers bieden vliegtuigritten of ballonvaarten over het oog aan, waardoor bezoekers een vogelperspectief krijgen. The Eye bevindt zich in de buurt van de stad Oudane, op een autorit van het gebouw, en er is zelfs een hotel in het oog. 

De toekomst van het oog

Het oog van de Sahara trekt zowel toeristen als geologen aan, die naar het oog komen om het unieke geologische kenmerk persoonlijk te bestuderen. Omdat het oog zich echter bevindt in een dun bewoond deel van de woestijn met zeer weinig water of regenval, wordt het niet veel bedreigd door mensen.

Dat laat het oog open voor de grillen van de natuur. De aanhoudende effecten van erosie bedreigen het landschap, net als op andere plaatsen op de planeet. Woestijnwinden kunnen heel wat meer duinen naar de regio brengen, vooral omdat klimaatverandering verhoogde woestijnvorming in het gebied veroorzaakt. Het is heel goed mogelijk dat in de verre toekomst het Oog van de Sahara wordt overspoeld met zand en stof. Toekomstige reizigers vinden misschien alleen een winderige woestijn die een van de meest opvallende geologische kenmerken op de planeet begraven.