oxydatie en vermindering zijn twee soorten chemische reacties die vaak samenwerken. Oxidatie- en reductiereacties omvatten een uitwisseling van elektronen tussen reactanten. Bij veel studenten ontstaat de verwarring wanneer wordt geprobeerd te identificeren welke reactant was geoxideerd en welke reactant was gereduceerd. Wat is het verschil tussen oxidatie en reductie?
Oxidatie treedt op wanneer een reactant verliest elektronen tijdens de reactie. Reductie treedt op wanneer een reactant aanwinsten elektronen tijdens de reactie. Dit gebeurt vaak wanneer metalen worden omgezet met zuur.
Overweeg de reactie tussen zinkmetaal en zoutzuur.
Als deze reactie wordt afgebroken tot het ionniveau:
Kijk eerst wat er met de zinkatomen gebeurt. Aanvankelijk hebben we een neutraal zinkatoom. Naarmate de reactie vordert, verliest het zinkatoom twee elektronen om een Zn te worden2+ ion.
Het zink werd geoxideerd tot Zn2+ ionen. Deze reactie is een oxidatiereactie.
Het tweede deel van deze reactie betreft de waterstofionen. De waterstofionen winnen elektronen en binden aan elkaar om diwaterstofgas te vormen.
De waterstofionen verkregen elk een elektron om het neutraal geladen waterstofgas te vormen. Men zegt dat de waterstofionen gereduceerd zijn en de reactie een reductiereactie is. Omdat beide processen tegelijkertijd plaatsvinden, wordt de eerste reactie een oxidatiereducerende reactie genoemd. Dit type reactie wordt ook een redoxreactie genoemd (REDuction / OXidation).
Je zou gewoon oxidatie kunnen onthouden: elektronenreductie verliezen: elektronen winnen, maar er zijn andere manieren. Er zijn twee ezelsbruggetjes om te onthouden welke reactie oxidatie is en welke reactie reducties.
Oxidatie- en reductiereacties komen veel voor bij het werken met zuren en basen en andere elektrochemische processen. Gebruik deze twee ezelsbruggetjes om te onthouden welk proces de oxidatie is en welke de reductiereactie.