Je moet misschien het kookpunt van melk weten om te koken, of je bent gewoon nieuwsgierig. Hier is een blik op het kookpunt van melk en de factoren die het beïnvloeden.
Het kookpunt van melk ligt dicht bij het kookpunt van water, dat op zeeniveau 100 graden C of 212 graden F is, maar melk bevat extra moleculen, dus het kookpunt is iets hoger. Hoeveel hoger hangt af van de chemische samenstelling van de melk, dus er is geen standaard kookpunt van melk dat je kunt opzoeken. Het is echter slechts een fractie van een graad lager, dus het kookpunt ligt heel dicht bij dat van water.
Net als bij water wordt het kookpunt van melk beïnvloed door de atmosferische druk, dus het kookpunt is het hoogst op zeeniveau en lager wanneer hoog op een berg.
Het kookpunt van melk is hoger dan het kookpunt van water vanwege een fenomeen dat kookpuntverhoging wordt genoemd. Wanneer een niet-vluchtige chemische stof wordt opgelost in een vloeistof, zorgt het verhoogde aantal deeltjes in de vloeistof ervoor dat deze bij een hogere temperatuur kookt. Je kunt melk beschouwen als water dat zouten, suikers, vetten en andere moleculen bevat.
Net zoals zout water kookt op een iets hogere temperatuur dan zuiver water, kookt melk ook op een iets hogere temperatuur. Het is echter geen enorm temperatuurverschil, dus verwacht dat melk ongeveer even snel kookt als water.
Soms vragen recepten om gebrande melk, melk die bijna aan de kook wordt gebracht, maar niet helemaal. Een eenvoudige manier om melk te verbranden, is door een container melk in een pan met water te zetten en het water aan de kook te brengen. De temperatuur van het water zal het kookpunt niet overschrijden omdat het water stoom vormt.
Het kookpunt van melk is altijd iets hoger dan dat van water bij dezelfde druk, zodat de melk niet kookt.
Koken is de overgang van een vloeibare toestand naar damp of gas. Het vindt plaats bij een temperatuur die het kookpunt wordt genoemd, waar de dampdruk van de vloeistof hetzelfde is als de externe druk eromheen. De bubbels zijn de damp.
In het geval van kokend water of melk bestaan de bellen uit waterdamp. De bellen zetten uit als ze stijgen als gevolg van verminderde druk, en komen uiteindelijk als stoom vrij aan het oppervlak.