Puimsteen is een lichtgekleurd vulkanisch gesteente. Het is extreem poreus, met een schuimende uitstraling. Puimsteen tot poeder vermalen produceert een stof genaamd pumiciet of gewoon vulkanische as.
Puim vormt zich wanneer oververhit, onder druk gezet gesmolten gesteente gewelddadig uit een vulkaan losbarst. Gassen opgelost in magma (voornamelijk water en kooldioxide) vormen bellen wanneer de druk plotseling afneemt, op ongeveer dezelfde manier als bij het openen van een koolzuurhoudende drank koolzuurbellen ontstaan. Het magma koelt snel en produceert een stevig schuim.
Hoewel pumiciet kan worden geproduceerd door puimsteen te pletten, komt het ook van nature voor. Fijnkorrelig pumiciet vormt zich wanneer magma met een hoge concentratie opgeloste gassen plotseling drukloos wordt en afkoelt.
Vulkaanuitbarstingen kunnen enorme puimbedden vormen, zoals dit stenen veld in Argentinië. E.Hanazaki Photography / Getty ImagesPuim vormt zich zo snel dat zijn atomen vaak geen tijd hebben om zich in kristallen te ordenen. Soms zijn er kristallen aanwezig in het puim, maar het grootste deel van de structuur is amorf en produceert een vulkanisch glas dat een mineraloid.
Puim bestaat uit silicaten en aluminaten. Het kiezelzuur en felsische materiaal kunnen rhyoliet, dactiet, andesiet, phonoliet, pantelleriet, trachiet en (minder gebruikelijk) basalt omvatten.
Hoewel puim in verschillende kleuren voorkomt, is het bijna altijd bleek. Kleuren zijn wit, grijs, blauw, crème, groen en bruin. De poriën of blaasjes in de rots nemen twee vormen aan. Sommige blaasjes zijn ongeveer bolvormig, terwijl andere buisvormig zijn.
Waarschijnlijk is de belangrijkste eigenschap van puimsteen de lage dichtheid. Puimsteen is meestal zo licht dat het op water drijft totdat zijn blaasjes zich vullen en uiteindelijk zinkt. Voordat het zinkt, kan puim jarenlang drijven, waardoor mogelijk enorme drijvende eilanden worden gevormd. Puimvlotten uit de uitbarsting van Krakau in 1883 dreven rond 20 jaar rond. Puimraften verstoort de scheepvaart en is belangrijk bij de verspreiding van mariene organismen naar nieuwe locaties.
Puim komt voor in alledaagse producten en heeft veel commercieel gebruik. "Puimstenen" worden gebruikt als persoonlijke huidschilfers. Met steen gewassen jeans worden gemaakt door de denim te wassen met puimsteen. De Grieken en Romeinen wreven de rotsen op hun huid om ongewenst haar te verwijderen. Omdat de rotsen water vasthouden, worden ze in de tuinbouw gewaardeerd om cactussen en vetplanten te laten groeien.
Puimstenen zijn natuurlijke peeling. Achim Sass / Getty ImagesGemalen puimsteen wordt gebruikt als schuurmiddel in tandpasta, poetsmiddelen en potloodgummen. Sommige soorten chinchilla-stofbadpoeder bestaat uit puimpoeder. Het poeder wordt ook gebruikt om cement te maken, water te filteren en chemische lekkages te bevatten.
Elke gewelddadige vulkaanuitbarsting kan puim produceren, dus het wordt wereldwijd gevonden. Het wordt gedolven in Italië, Turkije, Griekenland, Iran, Chili, Syrië, Rusland en de Verenigde Staten. Italië en Turkije leidden de productie in 2011, met een mijnbouw van respectievelijk 4 miljoen ton en 3 miljoen ton.
Puimsteen en slakken zijn twee vergelijkbare, vaak verwarde stollingsgesteenten. Scoria of "lavasteen" ontstaat wanneer opgeloste gassen in magma uit de oplossing komen en bellen produceren die in vorm worden ingevroren wanneer de gesmolten rots afkoelt. Net als puim bevat scoria poreuze blaasjes. De wanden van de blaasjes zijn echter dikker. Scoria is dus donkerder van kleur (zwart, paarsachtig rood, donkerbruin) en dichter dan water (gootstenen).