Wat is multiculturalisme? Definitie, theorieën en voorbeelden

In de sociologie beschrijft multiculturaliteit de manier waarop een bepaalde samenleving omgaat met culturele diversiteit. Op basis van de onderliggende veronderstelling dat leden van vaak zeer verschillende culturen vreedzaam naast elkaar kunnen bestaan, geeft multiculturaliteit de mening weer dat de samenleving wordt verrijkt door culturele diversiteit te behouden, te respecteren en zelfs aan te moedigen. Op het gebied van politieke filosofie verwijst multiculturalisme naar de manieren waarop samenlevingen ervoor kiezen officieel beleid te formuleren en uit te voeren dat betrekking heeft op de billijke behandeling van verschillende culturen.

Belangrijkste afhaalrestaurants: multiculturaliteit

• Multiculturaliteit is de manier waarop een samenleving omgaat met culturele diversiteit, zowel op nationaal als op gemeenschapsniveau. 
• In sociologisch opzicht gaat multiculturalisme ervan uit dat de samenleving als geheel profiteert van meer diversiteit door de harmonieuze coëxistentie van verschillende culturen.
• Multiculturalisme ontwikkelt zich meestal volgens een van de twee theorieën: de "smeltkroes" -theorie of de "slakom" -theorie.

Multiculturaliteit kan plaatsvinden op landelijke schaal of binnen de gemeenschappen van een land. Het kan van nature voorkomen door immigratie, of kunstmatig wanneer jurisdicties van verschillende culturen worden gecombineerd door middel van een wettelijk besluit, zoals in het geval van Frans en Engels Canada.

Voorstanders van multiculturaliteit zijn van mening dat mensen ten minste enkele kenmerken van hun traditionele culturen moeten behouden. Tegenstanders zeggen dat multiculturalisme de sociale orde bedreigt door de identiteit en invloed van de overheersende cultuur te verminderen. Hoewel we erkennen dat het een sociopolitieke kwestie is, zal dit artikel de nadruk leggen op de sociologische aspecten van multiculturaliteit.

Multiculturaliteitstheorieën

De twee primaire theorieën of modellen van multiculturalisme als de manier waarop verschillende culturen worden geïntegreerd in een enkele samenleving, worden het best gedefinieerd door de metaforen die gewoonlijk worden gebruikt om ze te beschrijven - de theorie van de 'smeltkroes' en de 'slakom'.

The Melting Pot Theory

De smeltkroes-theorie van multiculturalisme gaat ervan uit dat verschillende immigrantengroepen de neiging hebben om "samen te smelten", hun individuele culturen te verlaten en uiteindelijk volledig geassimileerd te worden in de overheersende samenleving. Meestal gebruikt om de assimilatie van immigranten in de Verenigde Staten te beschrijven, wordt de smeltkooistheorie vaak geïllustreerd door de metafoor van de smeltkroezen van een gieterij waarin de elementen ijzer en koolstof worden samengesmolten om een ​​enkel, sterker metaal-staal te maken. In 1782 schreef de Frans-Amerikaanse immigrant J. Hector St. John de Crevecoeur dat in Amerika "individuen van alle naties worden versmolten tot een nieuw ras van mannen, wiens arbeid en nageslacht ooit grote veranderingen in de wereld zullen veroorzaken."

Het smeltkroesmodel is bekritiseerd vanwege het verminderen van diversiteit, waardoor mensen hun tradities verliezen, en omdat het afgedwongen moet worden door overheidsbeleid. Bijvoorbeeld, de Amerikaanse Indian Reorganisation Act van 1934 dwong de assimilatie van bijna 350.000 Indiërs in de Amerikaanse samenleving zonder rekening te houden met de diversiteit van de indianen en levensstijlen.

The Salad Bowl Theory

Een slaperiger theorie van multiculturalisme dan de smeltkroes, de slakomtheorie beschrijft een heterogene samenleving waarin mensen naast elkaar bestaan ​​maar ten minste enkele van de unieke kenmerken van hun traditionele cultuur behouden. Net als de ingrediënten van een salade, worden verschillende culturen samengebracht, maar behouden ze zich niet tot één homogene cultuur, maar behouden ze hun eigen verschillende smaken. In de Verenigde Staten wordt New York City, met zijn vele unieke etnische gemeenschappen zoals 'Little India', 'Little Odessa' en 'Chinatown' beschouwd als een voorbeeld van een saladebakmaatschappij.

De slakomtheorie beweert dat het niet nodig is dat mensen hun cultureel erfgoed opgeven om als leden van de dominante samenleving te worden beschouwd. Afrikaanse Amerikanen hoeven bijvoorbeeld niet te stoppen met het observeren van Kwanzaa in plaats van Kerstmis om als 'Amerikanen' te worden beschouwd.

Aan de negatieve kant kunnen de culturele verschillen die worden aangemoedigd door het slakommodel een samenleving verdelen die leidt tot vooroordelen en discriminatie. Daarnaast wijzen critici op een onderzoek uit 2007 dat werd uitgevoerd door de Amerikaanse politicoloog Robert Putnam, waaruit bleek dat mensen die in multiculturele gemeenschappen in slakom leven, minder geneigd waren om te stemmen of vrijwilligerswerk te doen voor projecten ter verbetering van de gemeenschap.

Kenmerken van een multiculturele samenleving

Multiculturele samenlevingen worden gekenmerkt door mensen van verschillende rassen, etnische groepen en nationaliteiten die samenleven in dezelfde gemeenschap. In multiculturele gemeenschappen behouden, geven ze door, vieren en delen ze hun unieke culturele manieren van leven, talen, kunst, tradities en gedrag.

De kenmerken van multiculturaliteit verspreiden zich vaak in de openbare scholen van de gemeenschap, waar leerplannen worden gemaakt om jongeren kennis te laten maken met de kwaliteiten en voordelen van culturele diversiteit. Hoewel soms bekritiseerd als een vorm van 'politieke correctheid', benadrukken onderwijssystemen in multiculturele samenlevingen de geschiedenis en tradities van minderheden in klaslokalen en schoolboeken. Uit een studie van 2018, uitgevoerd door het Pew Research Center, is gebleken dat de 'post-millenniale' generatie van mensen van 6 tot 21 jaar de meest diverse generatie in de Amerikaanse samenleving is.

Verre van een exclusief Amerikaans fenomeen, zijn wereldwijd voorbeelden van multiculturaliteit te vinden. In Argentinië bijvoorbeeld worden krantenartikelen en radio- en televisieprogramma's gewoonlijk gepresenteerd in het Engels, Duits, Italiaans, Frans of Portugees, evenals in het Spaans van het land. De grondwet van Argentinië bevordert inderdaad immigratie door het recht van individuen te erkennen om meerdere staatsburgers uit andere landen te behouden.

Als een sleutelelement van de samenleving van het land, heeft Canada multiculturaliteit aangenomen als officieel beleid tijdens het premierschap van Pierre Trudeau in de jaren zeventig en tachtig. Bovendien erkennen de Canadese grondwet, samen met wetten zoals de Canadian Multiculturalism Act en de Broadcasting Act van 1991, het belang van multiculturele diversiteit. Volgens de Canadese bibliotheek en archieven emigreren elk jaar meer dan 200.000 mensen die ten minste 26 verschillende etnoculturele groepen vertegenwoordigen.

Waarom diversiteit belangrijk is

Multiculturaliteit is de sleutel tot het bereiken van een hoge mate van culturele diversiteit. Diversiteit treedt op wanneer mensen van verschillende rassen, nationaliteiten, religies, etnische groepen en filosofieën samenkomen om een ​​gemeenschap te vormen. Een echt diverse samenleving is er een die de culturele verschillen in haar mensen erkent en waardeert.

Voorstanders van culturele diversiteit beweren dat het de mensheid sterker maakt en in feite van vitaal belang kan zijn voor haar voortbestaan ​​op lange termijn. In 2001 nam de Algemene Conferentie van UNESCO dit standpunt in toen zij in haar universele verklaring over culturele diversiteit beweerde dat "... culturele diversiteit even noodzakelijk is voor de mensheid als biodiversiteit voor de natuur."

Tegenwoordig bestaan ​​steeds meer landen, werkplekken en scholen uit verschillende culturele, raciale en etnische groepen. Door deze verschillende groepen te herkennen en te leren, bouwen gemeenschappen vertrouwen, respect en begrip op in alle culturen.

Gemeenschappen en organisaties in alle situaties profiteren van de verschillende achtergronden, vaardigheden, ervaringen en nieuwe manieren van denken die gepaard gaan met culturele diversiteit.

Bronnen en verdere referentie  

• St. John de Crevecoeur, J. Hector (1782). Brieven van een Amerikaanse boer: wat is een Amerika? Het Avalon-project. Yale universiteit.   
• De La Torre, Miguel A. Het probleem met de smeltkroes. EthicsDaily.com (2009).  
• Hauptman, Laurence M. Het reservaat verlaten: A Memoir. University of California Press. 
• Jonas, Michael. Het nadeel van diversiteit. The Boston Globe (5 augustus 2007).  
• Fry, Richard en Parker Kim. Benchmarks tonen 'Post-Millenials' op schema om de meest diverse, best opgeleide generatie tot nu toe te zijn. Pew Research Center (november 2018).