Wat is Fracking, Hydrofracking of hydraulisch breken?

Fracking of hydrofracking, dat is een afkorting voor hydraulische breuk, is een veel voorkomende maar controversiële praktijk bij bedrijven die ondergronds boren naar olie en aardgas. Bij het fracken injecteren boormachines miljoenen gallons water, zand, zouten en chemicaliën - maar al te vaak toxische chemicaliën en menselijke kankerverwekkende stoffen zoals benzeen - in schalie-afzettingen of andere onderaardse rotsformaties bij extreem hoge druk, om de rots te breken en te extraheren de ruwe brandstof.

Het doel van fracking is om kloven te creëren in ondergrondse rotsformaties, waardoor de stroom van olie of aardgas wordt verhoogd en het voor werknemers gemakkelijker wordt gemaakt om die fossiele brandstoffen te winnen.

Hoe vaak komt Fracking voor?

Het frackproces wordt volgens de Interstate Oil and Gas Compact Commission gebruikt om de productie te stimuleren bij 90 procent van alle olie- en gasbronnen in de Verenigde Staten, en fracking komt ook steeds vaker voor in andere landen.

Hoewel fracken meestal voorkomt wanneer een put nieuw is, breken bedrijven veel putten herhaaldelijk in een poging om zoveel mogelijk waardevolle olie of aardgas te winnen en het rendement van hun investering in een winstgevende site te maximaliseren..

De gevaren van fracking

Fracking vormt ernstige gevaren voor zowel de menselijke gezondheid als het milieu. De drie grootste problemen met fracking zijn:

• Fracking laat een giftig slib (boorafval) achter dat bedrijven en gemeenschappen op een manier moeten beheren. Het veilig verwijderen van het slib dat ontstaat door fracking is een voortdurende uitdaging.
• Ergens tussen 20 procent en 40 procent van de giftige chemicaliën die in het frackproces worden gebruikt, blijven ondergronds gestrand waar ze drinkwater, bodem en andere delen van het milieu die het leven van planten, dieren en mensen ondersteunen, kunnen vervuilen.
• Methaan uit breukputten kan in grondwater lekken, wat een ernstig risico op explosie en vervuilende drinkwatervoorraden oplevert, zo dat sommige huiseigenaren in staat zijn geweest het mengsel van water en gas dat uit hun kranen stroomt in brand te steken.

Methaan kan ook verstikking veroorzaken. Er is echter niet veel onderzoek gedaan naar de gezondheidseffecten van drinkwater verontreinigd met methaan, en de EPA reguleert methaan niet als een verontreiniging in openbare watersystemen.

Volgens het Amerikaanse Environmental Protection Agency (EPA) worden minstens negen verschillende chemicaliën die gewoonlijk worden gebruikt bij het fracken geïnjecteerd in olie- en gasbronnen in concentraties die een bedreiging vormen voor de menselijke gezondheid.

Fracking brengt ook andere gevaren met zich mee, volgens de Natural Resources Defense Council, die waarschuwt dat naast het verontreinigen van drinkwater met giftige en kankerverwekkende chemicaliën, fracking ook aardbevingen, gifvee en overbelaste afvalwatersystemen kan veroorzaken..

Waarom zorgen over fraude toenemen

Amerikanen halen de helft van hun drinkwater uit ondergrondse bronnen. Versnelde gasboringen en hydrofracking in de afgelopen jaren hebben de publieke bezorgdheid over bronwaterverontreiniging door methaan, frackvloeistoffen en "geproduceerd water" aangewakkerd, het afvalwater dat uit putten wordt gehaald nadat de schalie is gebroken.

Het is dus geen wonder dat mensen zich steeds meer zorgen maken over de risico's van fracking, die steeds meer voorkomt naarmate gaswinning en boren zich uitbreiden.

Gas gewonnen uit schalie vertegenwoordigt momenteel [in 2011] ongeveer 15 procent van het in de Verenigde Staten geproduceerde aardgas. De Energy Information Administration schat dat het tegen 2035 bijna de helft van de aardgasproductie van het land zal uitmaken.

In 2005 heeft president George W. Bush olie- en gasbedrijven vrijgesteld van federale regelgeving die is ontworpen om het Amerikaanse drinkwater te beschermen, en de meeste nationale olie- en gasregulerende instanties vereisen niet dat bedrijven de volumes of namen vermelden van de chemicaliën die ze in de fracking gebruiken proces, chemicaliën zoals benzeen, chloride, tolueen en sulfaten.

Het resultaat, volgens het non-profit olie- en gasverantwoordingsproject, is dat een van de smerigste industrieën van het land ook een van de minst gereguleerde is en een exclusief recht heeft om 'toxische vloeistoffen rechtstreeks in goed grondwater zonder toezicht te injecteren'.

Congresstudie bevestigt dat Fracking gevaarlijke chemicaliën gebruikt

In 2011 publiceerden congresdemocraten de resultaten van een onderzoek waaruit bleek dat olie- en gasbedrijven van 2005 tot 2009 honderden miljoenen gallons gevaarlijke of kankerverwekkende chemicaliën in putten in meer dan 13 staten injecteerden. Het onderzoek werd geïnitieerd door de House Energy and Commerce Comité in 2010, toen de Democraten het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden controleerden.

Het rapport beschuldigde bedrijven ook van geheimhouding en soms van het "injecteren van vloeistoffen die chemicaliën bevatten die zij zelf niet kunnen identificeren."

Uit het onderzoek bleek ook dat 14 van de meest actieve hydraulische fractureringsbedrijven in de Verenigde Staten 866 miljoen gallons hydraulische fractureringsproducten gebruikten, exclusief het water dat het grootste deel van alle frackvloeistof uitmaakt. Meer dan 650 van de producten bevatten chemicaliën die bekend of mogelijk kankerverwekkend zijn voor de mens, die volgens de Safe Drinking Water Act worden gereguleerd of als gevaarlijke luchtverontreinigende stoffen worden vermeld..

Wetenschappers vinden methaan in drinkwater

Een peer-reviewed studie uitgevoerd door wetenschappers aan de Duke University en gepubliceerd in de Proceedings van de National Academy of Sciences in mei 2011 koppelde het boren van aardgas en hydraulische breuk aan een patroon van drinkwaterverontreiniging zo ernstig dat kranen in sommige gebieden in brand kunnen worden gestoken.

Na 68 particuliere grondwaterputten in vijf provincies in het noordoosten van Pennsylvania en het zuiden van New York te hebben getest, ontdekten de onderzoekers van de Duke University dat de hoeveelheid ontvlambaar methaangas in putten voor drinkwater tot gevaarlijke niveaus toenam wanneer die waterbronnen dicht bij aardgasbronnen lagen..

Ze ontdekten ook dat het type gas dat op hoog niveau in het water werd gedetecteerd, hetzelfde type gas was dat energiebedrijven uit schalie en rotsafzettingen duizenden voet onder de grond aan het winnen waren. De sterke implicatie is dat aardgas kan sijpelen door natuurlijke of door de mens veroorzaakte fouten of breuken, of lekt uit scheuren in de gasbronnen zelf.

"We vonden meetbare hoeveelheden methaan in 85 procent van de monsters, maar de niveaus waren gemiddeld 17 keer hoger in putten binnen een kilometer van actieve hydrofracking-locaties," zei Stephen Osborn, postdoctoraal onderzoeksmedewerker aan Duke's Nicholas School of the Environment.

Waterbronnen verder van de gasbronnen bevatten lagere niveaus methaan en hadden een andere isotopische vingerafdruk.

De Duke-studie vond geen bewijs van verontreiniging door chemicaliën in de frackvloeistoffen die in gasputten worden geïnjecteerd om schalie-afzettingen of door geproduceerd water te helpen afbreken.