Flirten is een sociaal gedrag gerelateerd aan romantische interesse en aantrekkingskracht. Flirten kan verbaal of non-verbaal zijn. Terwijl sommige flirten stijlen cultureel specifiek zijn, zijn anderen universeel. Psychologen die flirten bestuderen vanuit een evolutionair perspectief, zien flirten als een aangeboren proces dat zich ontwikkelde als gevolg van natuurlijke selectie. Deze psychologen beschouwen flirten als het menselijke equivalent van de hofrituelen die door niet-menselijke dieren worden toegepast.
Psychologen hebben ontdekt dat een van de meest voorkomende flirtende gedragingen de wenkbrauwflits is: opgetrokken wenkbrauwen gedurende een fractie van een seconde. Een wenkbrauwflits is een sociaal signaal dat wordt gebruikt om herkenning en een verlangen om sociaal contact te initiëren aan te geven. Wenkbrauwflitsen komen veel voor bij flirtende interacties, maar ze worden ook gebruikt in platonische contexten.
In een onderzoek uit 1971 constateerde Irenäus Eibl-Eibesfeldt flirten bij Balinese, Papuaanse, Franse en Wakiu-individuen. Hij ontdekte dat bepaald gedrag voorkwam dat in alle vier groepen voorkwam: de "wenkbrauwflits" (een sociaal signaal waarbij je je wenkbrauwen een fractie van een seconde optilt), glimlachen, knikken en dichter bij de andere persoon komen.
Een meta-analyse van vorig jaar van eerdere gedrags- en attractie-onderzoeken heeft vergelijkbare resultaten opgeleverd, met de conclusie dat het gedrag dat het meest gerelateerd is aan attractie glimlachen, lachen, mimiek, oogcontact en toenemende fysieke nabijheid zijn. Dit gedrag is niet beperkt tot romantische aantrekkingskracht; dit gedrag deed zich voor toen deelnemers aan de studie positief stonden tegenover een andere persoon, hetzij in een romantische of platonische context. De onderzoekers wijzen er echter op dat dit gedrag belangrijk is voor het opbouwen van vertrouwen en het versterken van een relatie, wat zou kunnen verklaren waarom we de neiging hebben dit gedrag te vertonen wanneer we ons tot iemand aangetrokken voelen.
Sommige non-verbale flirten zijn universeel, maar niet iedereen flirt op precies dezelfde manier. In een onderzoek uit 2010 vroegen Jeffrey Hall en zijn collega's meer dan 5.000 mensen om te beoordelen hoe nauwkeurig verschillend gedrag hun eigen flirtstijl omschreef. Ze concludeerden dat flirten stijlen kunnen worden gegroepeerd in vijf verschillende categorieën:
In echte scenario's kunnen meerdere flirten stijlen tegelijkertijd worden gebruikt, en een individu kan verschillende flirten stijlen gebruiken in verschillende situaties. Deze inventaris van flirten laat echter duidelijk zien dat flirten van persoon tot persoon verschilt. Deze bevindingen suggereren dat, hoewel flirten universeel is, precies hoe we flirten hangt af van onze individuele voorkeuren en sociale context.