Uruk - Mesopotamische hoofdstad in Irak

De oude Mesopotamische hoofdstad Uruk ligt aan een verlaten kanaal van de rivier de Eufraat ongeveer 155 mijl ten zuiden van Bagdad. De site omvat een stedelijke nederzetting, tempels, platforms, ziggoerats en begraafplaatsen ingesloten in een vestinghelling bijna tien kilometer in omtrek.

Uruk was al in de Ubaid-periode bezet, maar begon zijn belang aan het eind van het 4e millennium voor Christus te tonen, toen het een gebied van 247 hectare omvatte en de grootste stad was in de Sumerische beschaving. Tegen 2900 voor Christus, tijdens de Jemdet Nasr-periode, werden veel Mesopotamische sites verlaten, maar Uruk omvatte bijna 1.000 hectare en het moet de grootste stad ter wereld zijn geweest.

Uruk was een hoofdstad van verschillende betekenis voor de Akkadische, Sumerische, Babylonische, Assyrische en Seleucidische beschavingen en werd pas na 100 n.Chr. Verlaten. Archeologen geassocieerd met Uruk omvatten William Kennet Loftus in het midden van de negentiende eeuw, en een reeks Duitse archeologen van de Deutsche Oriente-Gesellschaft waaronder Arnold Nöldeke.

bronnen

Deze woordenlijst maakt deel uit van de About.com Guide to Mesopotamia en maakt deel uit van de Dictionary of Archaeology.

Goulder J. 2010. Administrators 'brood: een experimentele herbeoordeling van de functionele en culturele rol van de schuine rand van Uruk. Oudheid 84 (324351-362).

Johnson, GA. 1987. De veranderende organisatie van Uruk Administration op de vlakte van Susiana. In De archeologie van West-Iran: nederzetting en samenleving van de prehistorie tot de islamitische verovering. Frank Hole, ed. Pp. 107-140. Washington DC: Smithsonian Institution Press.

--- 1987. Negen duizend jaar sociale verandering in West-Iran. In De archeologie van West-Iran: nederzetting en samenleving van de prehistorie tot de islamitische verovering. Frank Hole, ed. Pp. 283-292. Washington DC: Smithsonian Institution Press.

Rothman, M. 2004. Onderzoek naar de ontwikkeling van een complexe samenleving: Mesopotamië in de late vijfde en vierde millennia voor Christus. Journal of Archaeological Research 12 (1): 75-119.

Ook gekend als: Erech (joods-christelijke bijbel), Unu (Sumerisch), Warka (Arabisch). Uruk is de Akkadische vorm.