De studie van sociale groepen is de belangrijkste focus van veel sociologen omdat deze groepen illustreren hoe menselijk gedrag wordt gevormd door het groepsleven en hoe het groepsleven wordt beïnvloed door individuen. De twee groepen waarop sociale wetenschappers zich voornamelijk richten zijn primaire en secundaire groepen, "primaire" genoemd omdat ze de primaire bron van relaties en socialisatie van een persoon zijn of "secundaire" omdat ze van minder belang zijn, maar nog steeds belangrijk voor het individu.
Sociale groepen bestaan uit twee of meer mensen die regelmatig communiceren en een gevoel van eenheid en gemeenschappelijke identiteit delen. Ze zien elkaar vaak en beschouwen zichzelf als onderdeel van de groep. De meeste mensen behoren tot veel verschillende soorten sociale groepen. Dit kunnen familie, buren of leden van een sportteam, een club, een kerk, een hogeschoolklasse of een werkplek zijn. Waar sociale wetenschappers in geïnteresseerd zijn, is hoe de leden van deze groepen zich verhouden en met elkaar omgaan.
De vroege Amerikaanse socioloog Charles Horton Cooley introduceerde de concepten van primaire en secundaire groepen in zijn boek uit 1909 "Social Organisation: A Study of the Larger Mind." Cooley was geïnteresseerd in hoe mensen een zelfgevoel en identiteit ontwikkelen door hun relaties en interacties met anderen. In zijn onderzoek identificeerde Cooley twee niveaus van sociale organisatie die zijn samengesteld uit twee verschillende soorten sociale structuren.
Primaire groepen zijn klein en worden gekenmerkt door hechte, persoonlijke en intieme relaties die lang duren, misschien een heel leven lang. Deze relaties zijn diep persoonlijk en geladen met emotie. De leden omvatten meestal familie, jeugdvrienden, romantische partners en leden van religieuze groepen die regelmatige face-to-face of verbale interactie en een gedeelde cultuur hebben en vaak samen activiteiten ondernemen.
De banden die de relaties in primaire groepen binden, bestaan uit liefde, zorgzaamheid, bezorgdheid, loyaliteit en ondersteuning. Deze relaties spelen een belangrijke rol bij de vorming van het zelfgevoel en de identiteit van individuen, omdat deze mensen invloed hebben op de ontwikkeling van waarden, normen, moraal, overtuigingen, wereldbeeld en alledaags gedrag en praktijken van alle leden van de groep. De relaties spelen een belangrijke rol in het socialisatieproces dat mensen ervaren naarmate ze ouder worden.
Secundaire groepen omvatten relatief onpersoonlijke en tijdelijke relaties die doel- of taakgericht zijn en vaak worden aangetroffen in werk- of onderwijsomgevingen. Hoewel de relaties binnen primaire groepen intiem, persoonlijk en duurzaam zijn, zijn de relaties binnen secundaire groepen georganiseerd rond nauwe reeksen praktische interesses of doelen zonder welke deze groepen niet zouden bestaan. Secundaire groepen zijn functionele groepen die zijn gemaakt om een taak uit te voeren of een doel te bereiken.
Doorgaans wordt een persoon vrijwillig lid van een secundaire groep, uit gedeeld belang met de andere betrokkenen. Veel voorkomende voorbeelden zijn collega's in een werkomgeving of studenten, docenten en beheerders in een educatieve omgeving. Dergelijke groepen kunnen groot of klein zijn, variërend van alle werknemers of studenten binnen een organisatie tot de selecte groep die samen aan een project werkt. Kleine secundaire groepen zoals deze ontbinden vaak na voltooiing van de taak of het project.
Een secundaire groep oefent geen primaire invloed uit op zijn leden omdat ze niet in de aanwezigheid en gedachten van elkaar leven. Het gemiddelde lid speelt een passieve rol en de warmte van de relaties in primaire groepen ontbreekt
Een belangrijk onderscheid tussen secundaire en primaire groepen is dat de eerste vaak een georganiseerde structuur, formele regels en een gezagsdrager hebben die toezicht houdt op de regels, leden en het project of de taak waarbij de groep betrokken is. Primaire groepen daarentegen zijn doorgaans informeel georganiseerd en de regels zijn eerder impliciet en worden overgedragen via socialisatie.
Hoewel het nuttig is om het onderscheid tussen primaire en secundaire groepen en de verschillende soorten relaties die hen kenmerken te begrijpen, is het ook belangrijk om te erkennen dat er een overlap tussen de twee kan zijn. Een persoon kan bijvoorbeeld een persoon in een secundaire groep ontmoeten die in de loop van de tijd een hechte, persoonlijke vriend wordt of een romantische partner die echtgenoot wordt. Deze mensen worden onderdeel van de primaire groep van het individu.
Een dergelijke overlap kan leiden tot verwarring of schaamte voor de betrokkenen, bijvoorbeeld wanneer een kind een school betreedt waar een ouder een leraar of beheerder is of wanneer een intieme romantische relatie tussen collega's ontstaat.
Hier is een beknopte beschrijving van sociale groepen en het onderscheid tussen primaire en secundaire sociale groepen:
bronnen: