Wolfraam of Wolfram Feiten

Wolfraam is een grijsachtig wit overgangsmetaal met atoomnummer 74 en elementensymbool W. Het symbool komt van een andere naam voor het element-wolfram. Hoewel de naam wolfraam is goedgekeurd door de IUPAC en wordt gebruikt in Scandinavische landen en degenen die Engels of Frans spreken, gebruiken de meeste Europese landen de naam wolfram. Hier is een verzameling feiten over wolfraam of wolfram, inclusief de eigenschappen, toepassingen en bronnen van het element.

Wolfraam of Wolfram Basisfeiten

Wolfraam-atoomnummer: 74

Wolfraam symbool: w

Wolfraam Atoomgewicht: 183,85

Tungsten Discovery: Juan Jose en Fausto d'Elhuyar zuiverden wolfraam in 1783 (Spanje), hoewel Peter Woulfe het mineraal dat bekend werd als wolframiet onderzocht en vaststelde dat het een nieuwe stof bevatte.

Tungsten Electron-configuratie: [Xe] 6s² 4f¹⁴ 5d⁴

Woord oorsprong: Zweeds tung sten, zware steen of wolf rahm en spumi lupi, omdat het erts wolframiet interfereerde met het smelten van tin en werd verondersteld het tin te verslinden.

Tungsten Isotopen: Natuurlijk wolfraam bestaat uit vijf stabiele isotopen. Twaalf onstabiele isotopen zijn bekend.

Wolfraam eigenschappen: Wolfraam heeft een smeltpunt van 3410 +/- 20 ° C, kookpunt van 5660 ° C, soortelijk gewicht van 19,3 (20 ° C), met een valentie van 2, 3, 4, 5 of 6. Wolfraam is een staal -grijs tot tinwit metaal. Onzuiver wolfraammetaal is vrij bros, hoewel zuiver wolfraam kan worden gesneden met een zaag, gesponnen, getrokken, gesmeed en geëxtrudeerd. Wolfraam heeft het hoogste smeltpunt en de laagste dampdruk van de metalen. Bij temperaturen boven 1650 ° C heeft het de hoogste treksterkte. Wolfraam oxideert in lucht bij verhoogde temperaturen, hoewel het in het algemeen een uitstekende corrosieweerstand heeft en minimaal wordt aangetast door de meeste zuren.

Tungsten gebruikt: De thermische uitzetting van wolfraam is vergelijkbaar met die van borosilicaatglas, dus het metaal wordt gebruikt voor glas / metaalafdichtingen. Wolfraam en zijn legeringen worden gebruikt om filamenten te maken voor elektrische lampen en televisiebuizen, als elektrische contacten, röntgenstralen, verwarmingselementen, voor metaalverdampingscomponenten en voor tal van andere toepassingen bij hoge temperaturen. Hastelloy, Stellite, high-speed gereedschapsstaal en tal van andere legeringen bevatten wolfraam. Magnesium- en calciumwolframaten worden gebruikt in TL-verlichting. Wolfraamcarbide is belangrijk in de mijnbouw, metaalbewerking en aardolie-industrie. Wolfraamdisulfide wordt gebruikt als een droog smeermiddel voor hoge temperaturen. Wolfraambrons en andere wolfraamverbindingen worden in verven gebruikt.

Tungsten Bronnen: Wolfraam komt voor in wolframite, (Fe, Mn) WO₄, scheelite, CaWO₄, ferberiet, FeWO₄, en huebnerite, MnWO₄. Wolfraam wordt commercieel geproduceerd door wolfraamoxide te verminderen met koolstof of waterstof.

Biologische rol: Wolfraam is het zwaarste element met bekende biologische functionaliteit. Geen gebruik bij mensen of andere eukaryoten is bekend, maar het element wordt gebruikt door bacteriën en archaea in enzymen, voornamelijk als een katalysator. Het werkt op vrijwel dezelfde manier als het element molybdeen in andere organismen. Wanneer wolfraamverbindingen in de bodem worden geïntroduceerd, remmen ze de regenwormreproductie. Wetenschappers bestuderen het gebruik van tetrathiotungstaten voor gebruik bij biologische koperchelatie. Wolfraam is een zeldzaam element, waarvan aanvankelijk werd gedacht dat het inert was en slechts licht giftig voor de mens. Nu is echter bekend dat inademen van wolfraamstof, huidcontact of inname kanker en andere negatieve gezondheidseffecten kan veroorzaken.

Wolfraam of Wolfram fysieke gegevens

Elementclassificatie: Overgangsmetaal

Dichtheid (g / cc): 19.3

Smeltpunt (K): 3680

Kookpunt (K): 5930

Uiterlijk: taai grijs tot wit metaal

Atoomstraal (pm): 141

Atoomvolume (cc / mol): 9.53

Covalent Radius (pm): 130

Ionische straal: 62 (+ 6e) 70 (+ 4e)

Specifieke warmte (@ 20 ° C J / g mol): 0,133

Fusion Heat (kJ / mol): (35)

Verdampingswarmte (kJ / mol): 824

Debye-temperatuur (K): 310.00

Pauling Negativity Number: 1.7

Eerste ioniserende energie (kJ / mol): 769,7

Oxidatiestaten: 6, 5, 4, 3, 2, 0

Rasterstructuur: Op het lichaam gerichte kubiek

Lattice Constant (Å): 3.160

bronnen

• Lide, David R., ed. (2009). CRC Handbook of Chemistry and Physics (90e editie). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-1-4200-9084-0.
• Hille, Russ (2002). "Molybdeen en wolfraam in de biologie". Trends in biochemische wetenschappen. 27 (7): 360-367. doi: 10.1016 / S0968-0004 (02) 02107-2
• Lassner, Erik; Schubert, Wolf-Dieter (1999). Wolfraam: eigenschappen, chemie, technologie van het element, legeringen en chemische verbindingen. Springer. ISBN 978-0-306-45053-2.
• Stwertka, Albert (2002). Een gids voor de elementen (2e editie). New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-515026-1.
• Weast, Robert (1984). CRC, Handbook of Chemistry and Physics. Boca Raton, Florida: Chemical Rubber Company Publishing. ISBN 0-8493-0464-4.