Het leven van Carl Sagan, astronoom van het volk

Astronoom en auteur Carl Sagan (9 november 1934 - 20 december 1996) barsten in het publieke bewustzijn als de ster en producent van de tv-serie Kosmos. Hij was een productief onderzoeker in de astronomie, evenals een wetenschapspopularisator die het publiek wilde informeren over het universum en de waarde van de wetenschappelijke methode. 

Vroege jaren

Sagan werd geboren in Brooklyn, New York en groeide op met een sterke interesse in de planeten, sterren en science fiction. Zijn vader, Samuel Sagan, emigreerde uit wat nu Oekraïne is en werkte als kledingarbeider. Zijn moeder, Rachel Molly Gruber, moedigde zijn grote interesse in wetenschap aan. Sagan citeerde vaak de invloed van zijn ouders op zijn carrière en zei dat zijn vader zijn verbeelding beïnvloedde en zijn moeder hem aanspoorde om naar de bibliotheek te gaan om boeken over sterren te vinden.

Professioneel leven

Na zijn afstuderen aan de middelbare school in 1951, leidde de jonge Sagan de Universiteit van Chicago voor een graad in natuurkunde. Aan de Universiteit van Chicago nam hij deel aan chemieonderzoek naar de bouwstenen van het leven. Hij verdiende vervolgens een Ph.D. in astronomie en astrofysica in 1960. Sagan verliet Illinois en begon te werken aan de Universiteit van Californië - Berkeley, waar hij samen met een team een ​​instrument bouwde voor een NASA-missie naar Mars genaamd Zeeman 2.

In de jaren zestig verhuisde Sagan naar Harvard University, waar hij werkte bij het Smithsonian Astrophysical Observatory. Daar concentreerde hij zijn onderzoek meer op de planetaire wetenschap, met een bijzondere interesse in Venus en Jupiter. Sagan verhuisde later opnieuw naar de Cornell University, waar hij diende als directeur van het Laboratorium voor Planetaire Studies.

Het werk van Sagan met NASA ging door. Hij was hoofdadviseur voor de Viking-missies en werkte aan de selectie van de landingsplaats. Hij speelde ook een rol in een project om boodschappen van de mensheid aan boord van de Pioneer- en Voyager-sondes in het buitenste zonnestelsel te plaatsen. In 1976 werd hij de David Duncan hoogleraar astronomie en ruimtewetenschappen, een stoel die hij bekleedde tot zijn dood.

Onderzoeksbelangen en activisme

Gedurende zijn carrière bleef Carl Sagan diep geïnteresseerd in de mogelijkheid van leven op andere werelden. Tijdens zijn werk met NASA en het Amerikaanse ruimtevaartprogramma promootte hij onvermoeibaar de ideeën achter de zoektocht naar buitenaardse intelligentie, in de volksmond bekend als SETI. Sagan werkte aan verschillende collaboratieve experimenten, die uiteindelijk aantoonden dat, wanneer blootgesteld aan ultraviolet licht, mengsels van aminozuren en nucleïnezuren konden worden geproduceerd in omstandigheden die veel lijken op die van de vroege aarde.

Carl Sagan deed vroeg onderzoek naar klimaatverandering. Een van zijn studies toonde aan dat de hoge temperaturen op het oppervlak van Venus kunnen worden toegeschreven aan een weggelopen broeikaseffect. Gedurende zijn carrière zette Sagan zijn wetenschappelijk onderzoek voort en publiceerde uiteindelijk meer dan 600 artikelen. Tijdens zijn werk pleitte hij voor wetenschappelijk scepticisme en gezond redeneren, waarbij hij scepticisme promoot als een alternatief voor geloofssystemen van politiek en religie.

Sagan was ook een anti-oorlogsactivist. Hij bestudeerde de mogelijke impact van een nucleaire oorlog en pleitte voor nucleaire ontwapening.

Wetenschap als een manier van denken

Als fervent scepticus en agnosticus promootte Sagan de wetenschappelijke methode als hulpmiddel voor een beter begrip van de wereld. In zijn boek Demon-Haunted World, hij legde strategieën uit voor kritisch denken, deconstruerende argumenten en het testen van claims. Sagan publiceerde een aantal andere wetenschappelijke boeken gericht op een lekenpubliek, waaronder The Dragons of Eden: Speculaties over de evolutie van menselijke intelligentie, en Broca's Brain: Reflections on the Romance of Science.   

In 1980, Carl Sagan's: Cosmos: A Personal Voyage ging in première op televisie. De première maakte van Sagan een bekende wetenschapspopularisator. De show was gericht op een algemeen publiek, met elke aflevering gericht op een ander aspect van wetenschappelijke ontdekking of exploratie. Kosmos ontving twee Emmy Awards. 

Later jaar en erfenis

In de jaren negentig kreeg Carl Sagan de diagnose myelodysplasie. Hij ontving drie beenmergtransplantaties en een lopende behandeling, en bleef werken aan zijn onderzoek en schrijven, zelfs toen de toestand verslechterde. Op 62-jarige leeftijd stierf Sagan aan longontsteking geassocieerd met zijn toestand.

Sagan liet een langdurige erfenis na op het gebied van astronomie en wetenschappelijk onderwijs. Verschillende prijzen voor wetenschapscommunicatie zijn vernoemd naar Carl Sagan, waaronder twee van de Planetary Society. De Mars Pathfinder-locatie op Mars wordt het Carl Sagan Memorial Station genoemd. 

Carl Sagan Snelle feiten

• Voor-en achternaam: Carl Edward Sagan
• Bekend om: Astronoom, auteur en wetenschapspopulariser 
• Geboren: 9 november 1934 in Brooklyn, New York, VS.
• Ging dood: 20 december 1996 in Seattle, Washington, VS.
• Onderwijs: Universiteit van Chicago (B.A., B.S., M.S., Ph.D.)
• Geselecteerde werken: Cosmos: A Personal Journey, Demon-Haunted World, De draken van Eden, Broca's Brain
• Belangrijkste prestaties: NASA Medal of Honor (1977), Emmy Award for Outstanding Personal Achievement (1981), auteur van meer dan 600 wetenschappelijke artikelen en tientallen populaire wetenschappelijke artikelen en boeken.
• Naam echtgenoot: Lynn Margulis (1957-1965), Linda Salzman (1968-1981), Ann Druyan (1981-1996)
• Namen van kinderen: Jeremy, Dorion, Nick, Alexandra, Samuel 
• Beroemd citaat: "Buitengewone claims vereisen buitengewoon bewijs."

Bronnen en verder lezen

• Kragh, Helge. "Carl Sagan." Encyclopædia Britannica, Encyclopædia Britannica, Inc., 27 oktober 2017, www.britannica.com/biography/Carl-Sagan. 
• Hoofd, Tom. Gesprekken met Carl Sagan (literaire gesprekken), University Press of MIssissippi, 2006. 
• Terzian, Yervant en Elizabeth Bilson. Carl Sagan's Universum. Cambridge University Press, 2009.