De geologie, geschiedenis en natuur van de Appalachian Mountain Habitat

De Appalachian Mountain Range is een oude bergketen die zich uitstrekt in een zuidwestelijke boog van de Canadese provincie Newfoundland tot centraal Alabama, het hart van het zuidoosten van de Verenigde Staten. De hoogste piek in de Appalachen is Mount Mitchell (North Carolina), die op een hoogte van 6684 voet boven de zeespiegel ligt.

Habitatclassificatie

De habitatzones in het Appalachengebergte kunnen als volgt worden ingedeeld:

• ecozone: aards
• ecosysteem: Alpine / Montane
• Regio: Nearctic
• Primaire Habitat: Gematigd bos
• Secundaire Habitats: Gemengd loofbos (ook bekend als zuidelijk hardhoutbos), zuidelijk Appalachian bos, overgangsbos en boreaal bos

Wildlife

De natuur die een persoon tegenkomt in de Appalachen, omvat een grote verscheidenheid aan dieren:

• Zoogdieren (elanden, witstaartherten, zwarte beren, bever, chipmunks, konijnen, eekhoorns, vossen, wasberen, opossums, stinkdieren, groundhogs, stekelvarkens, vleermuizen, wezels, shrews en nertsen)
• vogelstand (haviken, spechten, zangers, spruw, wrens, boomklever, vliegenvangers, sapsuckers en korhoenders)
• Reptielen en amfibieën (kikkers, salamanders, schildpadden, ratelslangen en koperkoppen)

Planten

Een wandelaar langs de Appalachian Trail zou ook veel plantenleven zien. Aangenomen wordt dat meer dan 2000 soorten planten langs de bergketen leven, waarvan 200 soorten alleen in de zuidelijke Appalachen leven.

• Rododendron, azalea en berglaurier behoren tot de bloemen die produceren.
• Een veelheid aan boomsoorten omvat rode spar, balsemspar, suikeresdoorn, buckeye, beuk, essen, berk, rode eik, witte eik, populier, walnoot, plataan, gele populier, buckeye, oostelijke hemlockspeld en kastanje-eik.
• Champignons, varens, mossen en grassen zijn ook overvloedig aanwezig.

Geologie en geschiedenis

De Appalachen werden gevormd tijdens een reeks botsingen en scheidingen van tektonische platen die 300 miljoen jaar geleden begonnen en door het Paleozoïsche en Mesozoïsche Eras gingen. Toen de Appalachen nog aan het vormen waren, bevonden de continenten zich op andere locaties dan nu, en Noord-Amerika en Europa waren in botsing gekomen. De Appalachen waren ooit een uitbreiding van de Caledonische bergketen, een keten die tegenwoordig in Schotland en Scandinavië ligt.

Sinds hun vorming hebben de Appalachen een uitgebreide erosie ondergaan. De Appalachen zijn een geologisch complex gebergte met een mozaïek van gevouwen en opgeheven plateaus, parallelle ruggen en valleien, metamorfose sedimenten en vulkanische rotslagen.

Behoud

De rijke bossen en kolenaders leverden industrie aan een vaak verarmd gebied. Maar de nasleep verliet soms gebieden van de Appalachen met luchtvervuiling, dode bomen en zure regen. Verschillende groepen werken aan het behoud van het leefgebied voor toekomstige generaties, omdat de inheemse soorten ook worden bedreigd door verstedelijking en klimaatverandering.

Waar Wildlife te zien

De 2100 kilometer lange Appalachian Trail is een favoriet voor wandelaars, die van Springer Mountain in Georgia naar Mount Katahdin in Main lopen. Onderdak langs de route voor overnachtingen, hoewel het niet nodig is om het hele pad te wandelen om van de schoonheid ervan te genieten. Voor degenen die liever rijden, loopt de Blue Ridge Parkway 469 mijl van Virginia's Shenandoah National Park naar het Great Smoky Mountains National Park in North Carolina en Tennessee.

Sommige van de plaatsen waar je wildlife langs de Appalachen kunt zien, zijn:

• Appalachian National Scenic Trail (strekt zich uit van Maine tot Georgia)
• Cuyahoga Valley National Park (Ohio)
• Great Smoky Mountains National Park (North Carolina en Tennessee)
• Shenandoah National Park (Virginia)
• White Mountain National Forest (New Hampshire en Maine)