Southern waxmyrtle heeft meerdere, gedraaide stammen met gladde, lichtgrijze schors. Wax mirte is aromatisch met olijfgroene bladeren en clusters van grijsblauwe, wasachtige bessen op vrouwelijke planten die dieren aantrekken.
Waxmyrtle is een populaire landschapsplant, ideaal voor gebruik als een kleine boom als de onderste ledematen worden verwijderd om zijn vorm weer te geven. Waxmyrtle kan tegen onmogelijke grondomstandigheden, groeit snel en is opvallend groenblijvend. Zonder snoeien wordt het net zo breed als groot, meestal 10 'tot 20'.
De cultivar 'Pumila' is een dwergvorm, minder dan drie voet hoog.
Myrica pensylvanica, Northern Bayberry, is een meer winterharde soort en de bron van was voor bayberry-kaarsen. Voortplanting gebeurt door zaden, die gemakkelijk en snel ontkiemen, stekken, deling van de stolonen of transplantatie van wilde planten.
Waxmyrtle is een zeer vergevingsgezinde boom wanneer gesnoeid. Dr. Michael Dirr zegt in zijn boek Bomen en struiken dat de boom "bestand is tegen de eindeloze snoei die nodig is om hem onder controle te houden." Wax mirte moet worden gesnoeid om het exemplaar mooi te houden.
Het twee keer per jaar verwijderen van overtollige scheutgroei elimineert de lange, slungelige takken en vermindert de neiging voor takken om te hangen. Sommige landschapsbeheerders hedgen de kroon in een meerstammige, koepelvormige topiary.
Waxmyrtle kan binnen 100+ mijl van de Amerikaanse grens worden geplant, van de staat Washington tot Zuid-New Jersey en het zuiden. Het is bestand tegen eindeloos snoeien. Waxmyrtle fixeert stikstof in arme bodems en transplantaties goed uit containers.
Southern Waxmyrtle is erg taai en gemakkelijk te kweken en kan een verscheidenheid aan landschapsinstellingen verdragen, van volle zon tot halfschaduw, natte moerassen of hoge, droge en alkalische gebieden. De groei is dun in totale schaduw. Het is ook zeer zouttolerant (grond en aerosol), waardoor het geschikt is voor toepassingen aan zee.
Het past zich goed aan op parkeerplaatsen en het planten van straatbomen, vooral onder hoogspanningsleidingen, maar takken neigen naar de grond te hangen, wat mogelijk de stroom van voertuigenverkeer belemmert als ze niet goed zijn opgeleid en gesnoeid. Zet ze terug van de weg als ze als straatboom worden gebruikt, zodat hangende takken het verkeer niet hinderen.
Het twee keer per jaar verwijderen van overtollige scheutgroei elimineert de lange, slungelige takken en vermindert de neiging voor takken om te hangen. Sommige landschapsbeheerders hedgen de kroon in een meerstammige koepelvormige topiary. Planten op een afstand van 10 voet uit elkaar, op deze manier onderhouden, kunnen een mooie schaduw van voetgangers creëren. Planten moeten goed worden bewaterd totdat ze zijn gevestigd en hebben dan geen verdere verzorging nodig.
Het enige nadeel van de plant is de neiging om uit de wortels te ontspruiten. Dit kan hinderlijk zijn omdat ze meerdere keren per jaar moeten worden verwijderd om de boom er scherp uit te laten zien. In een natuurlijke tuin kan deze dikke groei echter een voordeel zijn, omdat het een goede nestdekking voor wilde dieren zou bieden. Alleen vrouwelijke bomen produceren fruit op voorwaarde dat er een mannetje in de buurt is, maar zaden lijken geen onkruidprobleem in het landschap te worden.