Terra Amata (Frankrijk) - Neanderthaler leven aan de Franse Rivièra

Terra Amata is een open lucht (d.w.z. niet in een grot) archeologische vindplaats uit de lagere paleolithische periode, gelegen binnen de stadsgrenzen van de moderne Franse Rivièra gemeenschap van Nice, op de westelijke hellingen van de berg Boron in het zuidoosten van Frankrijk. Momenteel op een hoogte van 30 meter (ongeveer 100 voet) boven moderne zeespiegel, terwijl het bezet was Terra Amata was gelegen aan de Middellandse Zeekust, in de buurt van een rivierdelta in een moerassige omgeving.

Belangrijkste afhaalrestaurants: archeologische vindplaats Terra Amata

• Naam: Terra Amata
• Beroepsdata: 427,000-364,000
• Cultuur: Neanderthalers: Acheulean, Middle Paleolithic (Middle Pleistocene)
• Plaats: Binnen de stadsgrenzen van Nice, Frankrijk
• Interpreted Purpose: Edelherten, everzwijnen en olifantenbotten en gereedschappen die worden gebruikt om dieren te slachten die door de jacht zijn verkregen
• Omgeving bij beroep: Strand, moerassig gebied
• opgegraven: Henri de Lumley, 1960s

Stenen gereedschap

Graafmachine Henry de Lumley identificeerde verschillende afzonderlijke Acheulean-beroepen op Terra Amata, waar onze hominin voorouder de Neanderthalers op het strand woonde, tijdens Marine Isotope Stage (MIS) 11, ergens tussen 427.000 en 364.000 jaar geleden.

Stenen werktuigen die op de site te vinden zijn, omvatten een verscheidenheid aan objecten gemaakt van strandsteentjes, waaronder helikopters, snijgereedschap, handassen en hakmessen. Er zijn een paar gereedschappen gemaakt op scherpe vlokken (debitage), de meeste zijn schraapgereedschap van de een of andere soort (schrapers, denticulaten, ingekeepte stukken). Een paar bifaces gevormd op kiezels werden gevonden in de collecties en gerapporteerd in 2015: de Franse archeoloog Patricia Viallet gelooft dat de bifaciale vorm een ​​onbedoeld resultaat was van percussie op halfharde materialen, in plaats van de opzettelijke vormgeving van een bifaciaal gereedschap. De kerntechnologie van Levallois, een steentechnologie die later in de tijd door Neanderthalers wordt gebruikt, is niet aanwezig op Terra Amata.

Animal Bones: Wat was er voor het avondeten?

Meer dan 12.000 botten en botfragmenten van dieren werden verzameld van Terra Amata, waarvan ongeveer 20% is geïdentificeerd als soort. Voorbeelden van acht grote zoogdieren werden afgeslacht door de mensen die op het strand wonen: Elephas antiquus (olifant met rechte slagtanden), Cervus elaphus (edelhert) en Sus scrofa (varken) waren de meest voorkomende, en Bos primigenius (Auroch), Ursus arctos (bruine beer), Hemitragus bonali (geit) en Stephanorhinus hemitoechus (neushoorn) waren aanwezig in kleinere hoeveelheden. Deze dieren zijn kenmerkend voor MIS 11-8, een gematigde periode van het Midden-Pleistoceen, hoewel geologisch is vastgesteld dat de site in MIS-11 valt.

Microscopisch onderzoek van de botten en hun snijwonden (bekend als taphonomy) toont aan dat de bewoners van Terra Amata op edelherten jaagden en de hele karkassen naar de site transporteerden en ze daar vervolgens afslachtten. Lange beenderen van herten van Terra Amata werden gebroken voor mergextractie, waarvan het bewijs bestaat uit depressies door te worden gestoten (percussiekegels genoemd) en botschilfers. De botten vertonen ook een aanzienlijk aantal snijtekens en strepen: duidelijk bewijs dat de dieren werden afgeslacht.

Aurochs en jonge olifanten werden ook gejaagd, maar alleen de vlezige porties van die karkassen werden teruggebracht van waar ze werden gedood of gevonden naar het strand - archeologen noemen dit gedrag "schlepping", van het Jiddische woord. Alleen klauwen en schedelfragmenten van varkensbotten werden teruggebracht naar het kamp, ​​wat kan betekenen dat de Neanderthalers de stukken ophaalden in plaats van op de varkens te jagen.

Archeologie bij Terra Amata

Terra Amata werd opgegraven door de Franse archeoloog Henry de Lumley in 1966, die zes maanden besteedde aan het uitgraven van ongeveer 1300 vierkante voet (120 vierkante meter). De Lumley identificeerde ongeveer 30,5 ft (10 m) afzettingen, en naast de grote zoogdierbotresten, rapporteerde hij bewijsmateriaal van haarden en hutten, wat aangeeft dat de Neanderthalers geruime tijd op het strand leefden.

Recent onderzoek van de assemblages gerapporteerd door Anne-Marie Moigne en collega's identificeerde voorbeelden van botretouchers in de Terra Amata-assemblage (evenals andere vroege Pleistocene Neanderthaler-locaties Orgnac 3, Cagny-l'Epinette en Cueva del Angel). Retouchers (of wapenstokken) zijn een soort botgereedschap waarvan bekend is dat het door latere Neanderthalers (tijdens de Midden-Paleolithische periode MIS 7-3) is gebruikt om de laatste hand te leggen aan een stenen gereedschap. Retouchers zijn hulpmiddelen die niet zo vaak worden aangetroffen op Europese locaties in het onderste paleolithicum, maar Moigne en collega's beweren dat deze de vroege stadia vormen van de later ontwikkelde technologie van zachte hamerpercussie.

bronnen

• .de Lumley, Henry. "Een paleolithisch kamp in Nice." Wetenschappelijke Amerikaan 220 (1969): 33-41. Afdrukken.
• Moigne, Anne-Marie, et al. "Botretouchers van lagere paleolithische locaties: Terra Amata, Orgnac 3, Cagny-L'epinette en Cueva del Angel." Quaternary International (2015). Afdrukken.
• Mourer-Chauviré, Cécile en Josette Renault-Miskovsky. "Le Paléoenvironnement des Chasseursde Terra Amata (Nice, Alpes-Maritimes) Au Pléistocène Moyen. La Flore et aa Faune de Grands Mammifères." geobios 13.3 (1980): 279-87. Afdrukken.
• Trevor-Deutsch, B. en V. M. Bryant Jr. "Analyse van vermoedelijke menselijke coprolieten uit Terra Amata, Nice, Frankrijk." Journal of Archaeological Science 5.4 (1978): 387-90. Afdrukken.
• Valensi, Patricia. "De olifanten van Terra Amata Open Air Site (Lower Paleolithic, Frankrijk)." De World of Elephants-International Conference. Ed. Cavarretta, G., et al.s .: C.N.R., 2001. Print.
• Viallet, Cyril. "Bifaces gebruikt voor percussie? Experimentele aanpak van percussietekens en functionele analyse van de bifaces van Terra Amata (Nice, Frankrijk)." Quaternary International (2015). Afdrukken.