Tarantulas, familie Theraphosidae

Tarantula's zien er groot en eng uit, maar ze zijn eigenlijk nogal volgzaam en vrijwel onschadelijk voor mensen. Familieleden Theraphosidae vertonen een aantal interessante gedragingen en delen bepaalde eigenschappen.

Beschrijving

De kans is groot dat je een tarantula zou herkennen als je er een tegenkomt, zonder dat je veel weet over de eigenschappen die hem als lid van de familie Theraphosidae definiëren. Mensen herkennen tarantula's aan hun enorme omvang, in vergelijking met andere spinnen, en aan hun opvallend harige lichamen en benen. Maar een tarantula is meer dan haar en heft.

Tarantula's zijn mygalomorfen, samen met hun naaste neven de valluikspinnen, de portemonnee-webspinnen en de vouwdeurspinnen. Mygalomorphic spinnen hebben twee paar boeklongen en grote chelicerae met parallelle hoektanden die op en neer bewegen (in plaats van zijwaarts, zoals bij araneomorfe spinnen). Tarantula's hebben ook twee klauwen aan elke voet.

Zie dit diagram van de delen van een tarantula voor meer informatie over het tarantulalichaam.

De meeste vogelspinnen leven in holen, waarbij sommige soorten bestaande spleten of holen naar wens aanpassen en anderen hun huizen helemaal opnieuw bouwen. Sommige boomsoorten klimmen van de grond, leven in bomen of zelfs op kliffen.

Classificatie

• Koninkrijk - Animalia
• Phylum - Arthropoda
• Klasse - Arachnida
• Bestel - Araneae
• Infraorder - Mygalomorphae
• Familie - Theraphosidae

Eetpatroon

Tarantula's zijn generalistische roofdieren. De meeste jagen passief, door simpelweg op de loer te liggen bij hun holen totdat er iets binnen handbereik ronddwaalt. Tarantula's eten alles wat klein genoeg is om te vangen en te consumeren: geleedpotigen, reptielen, amfibieën, vogels en zelfs kleine zoogdieren. In feite zullen ze zelfs andere tarantula's eten als ze de kans krijgen.

Er is een oude grap die tarantulahouders vertellen om dit punt te illustreren:

Q: Wat krijg je als je twee kleine vogelspinnen in een terrarium stopt?
A: Een grote tarantula.

Levenscyclus

Tarantula's houden zich bezig met seksuele reproductie, hoewel het mannetje zijn sperma indirect overbrengt. Wanneer hij klaar is om te paren, construeert de mannelijke tarantula een zijdeachtig spermaweb en deponeert zijn sperma daar. Vervolgens zuigt hij het sperma weer op met zijn pedipalpen en vult hij speciale sperma-opslagorganen. Alleen dan is hij klaar om een ​​partner te vinden. Een mannelijke vogelspin reist 's nachts op zoek naar een receptieve vrouw.

Bij veel tarantula-soorten doen de mannelijke en vrouwelijke verkeringsrituelen voordat ze paren. Ze kunnen dansen of drummen of beven om hun waarde aan elkaar te bewijzen. Wanneer het vrouwtje bereid lijkt, nadert het mannetje en steekt zijn pedipalpen in haar genitale opening en laat zijn sperma los. Hij trekt zich dan snel terug om te voorkomen dat hij wordt opgegeten.

Vrouwelijke tarantula's wikkelen haar eieren meestal in zijde, waardoor een beschermende eierzak ontstaat die ze in haar hol kan ophangen of verplaatsen als de omgevingsomstandigheden veranderen. Bij de meeste tarantula-soorten komen de jongen uit de eierzak als kale, immobiele postembryo, die nog een paar weken nodig heeft om donker te worden en naar hun eerste instar stadium te vervellen.

Tarantula's hebben een lange levensduur en duren meestal jaren om seksuele volwassenheid te bereiken. Vrouwelijke vogelspinnen kunnen twintig jaar of langer leven, terwijl de levensverwachting van het mannetje dichter bij zeven jaar ligt.

Speciaal gedrag en verdedigingen

Hoewel mensen vaak bang zijn voor tarantula's, zijn deze grote, harige spinnen eigenlijk vrij onschadelijk. Ze zullen waarschijnlijk niet bijten tenzij ze verkeerd worden behandeld, en hun gif is niet zo krachtig als ze dat doen. Tarantula's verdedigen zichzelf echter als ze worden bedreigd.