Sterrenclusters zijn precies wat de naam zegt te zijn: groepen sterren die een paar dozijn tot honderdduizenden of zelfs miljoenen sterren kunnen bevatten! Er zijn twee algemene soorten clusters: open en bolvormig.
De open clusters, zoals de bijenkorf in het sterrenbeeld Kreeft en de Pleiaden die de hemel in Taurus sieren, zijn groepen geboren in hetzelfde gebied van de ruimte maar zijn slechts losjes door zwaartekracht aan elkaar gebonden. Uiteindelijk, terwijl ze door de melkweg reizen, dwalen deze sterren uit elkaar.
Open clusters hebben meestal ongeveer duizend leden en hun sterren zijn niet meer dan 10 miljard jaar oud. Deze clusters zijn veel waarschijnlijker te vinden in de schijven van de spiraal en in onregelmatige sterrenstelsels, die meer stervormend materiaal bevatten dan oudere, meer ontwikkelde elliptische sterrenstelsels. De zon werd geboren in een open cluster dat zich ongeveer 4,5 miljard jaar geleden vormde. Terwijl het door onze roterende melkweg bewoog, liet het zijn broers en zussen lang geleden achter.
Bolvormige clusters zijn de "megaclusters" van de kosmos. Ze draaien in een baan rond de centrale kern van ons sterrenstelsel, en hun duizenden en duizenden sterren worden bijeengehouden door een sterke onderlinge zwaartekracht die een bol of "bol" van sterren creëert. Over het algemeen behoren sterren in globulars tot de oudste in het universum en ze vormden zich vroeg in de geschiedenis van een sterrenstelsel. Er zijn bijvoorbeeld sterren in globulars die in een baan rond onze kern van het sterrenstelsel zijn geboren toen het universum (en ons sterrenstelsel) vrij jong was.
De meeste sterren worden geboren in deze grote partijen in grote stellaire kwekerijen. Het observeren en meten van sterren in clusters geeft astronomen een goed inzicht in de omgevingen waarin ze zijn gevormd. Sterren die recent zijn geboren, zijn vaak metaalrijker dan sterren die zich veel eerder in de geschiedenis hebben gevormd. Metaalrijk betekent dat ze meer elementen bevatten die zwaarder zijn dan waterstof en helium, zoals koolstof en zuurstof. Als hun geboortewolken rijk waren aan bepaalde soorten elementen, dan zullen die sterren grotere hoeveelheden van die materialen bevatten. Als de wolk metaalarm was (dat wil zeggen, als hij veel waterstof en helium had, maar heel weinig andere elementen), dan zijn de sterren die hij vormde metaalarm. Sterren in sommige bolvormige clusters in de Melkweg zijn vrij metaalarm, wat aangeeft dat ze gevormd zijn toen het universum heel jong was en er geen tijd was geweest om genoeg van de zwaardere elementen te vormen.
Als je naar een sterrencluster kijkt, zie je de basisbouwstenen van sterrenstelsels. Open clusters bieden de stellaire populatie van de schijf van een sterrenstelsel, terwijl de globulars teruggrijpen naar een tijd waarin hun sterrenstelsels zich vormden door botsingen en interacties. Beide stellaire populaties zijn aanwijzingen voor de voortdurende evolutie van hun sterrenstelsels en van het universum.
Voor sterrenkijkers kunnen clusters fantastische observatiedoelen zijn. Een paar bekende open clusters zijn voorwerpen met het blote oog. De Hyades is een ander doel, ook in Taurus. Andere doelen zijn de Double Cluster (een paar open clusters in Perseus), de Southern Pleiades (nabij Crux op het zuidelijk halfrond), de bolvormige cluster 47 Tucanae (een fantastisch zicht in het constellatie Tucana op het zuidelijk halfrond) en de bolvormige cluster M13 in Hercules (gemakkelijk te herkennen met een verrekijker of een kleine telescoop).