Scorpion Fish Feiten

De term schorpioenvis verwijst naar een groep rogvinvissen in de familie Scorpaenidae. Gezamenlijk worden ze rotsvis of steenvis genoemd omdat ze bodembewoners zijn gecamoufleerd om op rotsen of koraal te lijken. De familie omvat 10 subfamilies en minstens 388 soorten.

Belangrijke geslachten zijn de lionfish (Pterois sp.) en steenvis (Synanceia sp.). Alle schorpioenvissen hebben giftige stekels, waardoor de vis zijn gemeenschappelijke naam krijgt. Hoewel steken dodelijk kunnen zijn voor de mens, zijn de vissen niet agressief en steken ze alleen wanneer ze worden bedreigd of gewond raken.

Snelle feiten: Scorpion Fish

• Wetenschappelijke naam: Scorpaenidae (soorten omvatten Pterois volitans, Synaceia horrida)
• Andere namen: Lionfish, steenvis, schorpioenvis, steenvis, vuurvis, drakenvis, kalkoenvis, stingfish, vlinder kabeljauw
• Onderscheidende kenmerken: Samengedrukt lichaam met een brede mond en opvallende, giftige rugstekels
• Gemiddelde grootte: Onder 0,6 meter (2 voet)
• Eetpatroon: Vleesetende
• Levensduur: 15 jaar
• Habitat: Tropische, subtropische en gematigde kustzeeën wereldwijd
• Beschermingsstatus: Minste zorg
• Koninkrijk: Animalia
• stam: Chordata
• Klasse: Actinopterygii
• Bestellen: Scorpaeniformes
• Familie: Scorpaenidae
• Leuk weetje: Scorpionfish niet agressief. Ze steken alleen als ze worden bedreigd of gewond.

Beschrijving

De schorpioenvis heeft een samengedrukt lichaam met ribbels of stekels op zijn kop, 11 tot 17 dorsale stekels en borstvinnen met goed ontwikkelde stralen. De vissen zijn er in alle kleuren. Lionfish zijn fel gekleurd, dus potentiële roofdieren kunnen ze identificeren als een bedreiging. Steenvissen hebben daarentegen een gevlekte kleur die ze camoufleert tegen rotsen en koraal. De gemiddelde volwassen schorpioenvis is minder dan 0,6 meter lang.

Behalve lionfish hebben schorpioenvissen een gevlekte kleuring die als camouflage dient. LITTLE DINOSAUR / Getty Images

Distributie

De meeste leden van de Scorpaenidae-familie leven in de Indo-Pacific, maar soorten komen wereldwijd voor in tropische, subtropische en gematigde zeeën. Schorpioenvissen leven meestal in ondiep kustwater. Een paar soorten komen echter tot 2200 meter (7200 voet) voor. Ze zijn goed gecamoufleerd tegen riffen, rotsen en sediment, dus ze brengen het grootste deel van hun tijd door in de buurt van de zeebodem.

De rode lionfish en gewone lionfish zijn invasieve soorten in het Caribisch gebied en de Atlantische Oceaan voor de kust van de Verenigde Staten. De enige effectieve controlemethode tot nu toe is de NOAA-campagne 'Lionfish as Food'. Het stimuleren van de consumptie van de vis helpt niet alleen de populatiedichtheid van de leeuwvis ​​te beheersen, maar helpt ook overbeviste grouper- en snapperpopulaties.

Reproductie en levenscyclus

Vrouwelijke schorpioenvissen laten tussen de 2.000 en 15.000 eieren los in het water, dat door het mannetje wordt bevrucht. Na het paren gaan de volwassenen weg en zoeken dekking om de aandacht van roofdieren te minimaliseren. De eieren drijven vervolgens naar het oppervlak om predatie te minimaliseren. Eieren komen na twee dagen uit. De pas uitgekomen schorpioenvis, fry genaamd, blijft aan het oppervlak totdat ze ongeveer een centimeter lang zijn. Op dit moment zinken ze naar de bodem om een ​​spleet te zoeken en beginnen te jagen. Schorpioenvis leeft tot 15 jaar.

Dieet en jagen

De vleesetende schorpioenvis jaagt op andere vissen (inclusief andere schorpioenvis), schaaldieren, weekdieren en andere ongewervelde dieren. Een schorpioenvis eet vrijwel elk ander dier dat heel kan worden ingeslikt. De meeste soorten schorpioenvis zijn nachtelijke jagers, terwijl lionfish het meest actief is in de ochtenduren overdag.

Sommige schorpioenvissen wachten op een prooi. Lionfish jaagt actief op prooien en valt deze aan, met behulp van een bilaterale zwemblaas om de lichaamspositie nauwkeurig te regelen. Om een ​​prooi te vangen, blaast een schorpioenvis een waterstraal naar zijn slachtoffer, waardoor hij gedesoriënteerd raakt. Als de prooi een vis is, zorgt de waterstraal ervoor dat hij zich ook tegen de stroom in oriënteert zodat hij naar de schorpioenvis kijkt. Head-first-opname is eenvoudiger, dus deze techniek verbetert de jachtefficiëntie. Zodra de prooi correct is gepositioneerd, zuigt de schorpioenvis zijn prooideel aan. In sommige gevallen gebruikt de vis zijn stekels om zijn prooi te verdoven, maar dit gedrag is vrij ongewoon.

Predators

Hoewel het waarschijnlijk is dat predatie van eieren en jongen de primaire vorm is van natuurlijke populatiecontrole van schorpioenvissen, is het onduidelijk welk percentage jonge schorpioenvissen wordt gegeten. Volwassenen hebben weinig roofdieren, maar haaien, roggen, snappers en zeeleeuwen zijn waargenomen bij het jagen op de vis. Haaien lijken immuun te zijn voor schorpioenvisgif.

Hoewel schorpioenvissen giftig zijn, zijn het zachte dieren. Deze duiker voedt een lionfish. Justin Okoye / EyeEm / Getty Images

Schorpioenvissen worden niet commercieel gevist vanwege het risico op steken. Ze zijn echter eetbaar en het koken van de vis neutraliseert het gif. Voor sushi kan de vis rauw worden gegeten als de giftige rugvinnen vóór de bereiding worden verwijderd.

Scorpion Fish Venom and Stings

Schorpioenvissen richten hun stekels op en injecteren gif als ze worden gebeten door een roofdier, gegrepen of erop getrapt. Het gif bevat een mengsel van neurotoxines. Typische vergiftigingsverschijnselen zijn onder meer intense, kloppende pijn die tot 12 uur aanhoudt, piekt in het eerste uur of twee na de steek, evenals roodheid, blauwe plekken, gevoelloosheid en zwelling op de steekplaats. Ernstige reacties zijn misselijkheid, braken, buikkrampen, tremoren, verlaagde bloeddruk, kortademigheid en abnormale hartritmes. Verlamming, epileptische aanvallen en de dood zijn mogelijk, maar zijn meestal beperkt tot steenvisvergiftiging. Jongeren en ouderen zijn gevoeliger voor het gif dan gezonde volwassenen. De dood is zeldzaam, maar sommige mensen zijn allergisch voor het gif en kunnen anafylactische shock krijgen.

Australische ziekenhuizen houden steenvisvisgif bij de hand. Voor andere soorten en voor steenvisvis eerste hulp, is de eerste stap om het slachtoffer uit water te halen om verdrinking te voorkomen. Azijn kan worden toegepast om pijn te verminderen, terwijl het gif kan worden geïnactiveerd door de steekplaats gedurende 30 tot 90 minuten in heet water onder te dompelen. Een pincet moet worden gebruikt om resterende stekels te verwijderen en het gebied moet worden gewassen met zeep en water en vervolgens worden gespoeld met zoet water.