Veel mineralen en chemische verbindingen vertonen triboluminescentie, wat licht wordt geproduceerd wanneer chemische bindingen worden verbroken. Twee mineralen die triboluminescentie vertonen zijn diamant en kwarts. De procedure om het licht te produceren is zo eenvoudig, je zou het nu meteen moeten proberen! Gebruik gerust diamanten, maar houd er rekening mee dat het licht wordt geproduceerd wanneer het kristalrooster is beschadigd. Kwarts daarentegen is het meest voorkomende mineraal in de aardkorst, dus daar zou je waarschijnlijk mee moeten beginnen.
Je hebt elke vorm van kwarts nodig, dat is kristallijn siliciumdioxide (SiO)2). U hoeft voor dit project geen perfecte kwartskristalpunten op te offeren! Het meeste grind bevat kwarts. Speelzand is meestal kwarts. Ga naar buiten en vind twee halfdoorzichtige rotsen. De kans is groot dat ze kwarts zijn.
Triboluminescentie wordt soms "koud licht" genoemd omdat er geen warmte wordt geproduceerd. Materiaalwetenschappers geloven dat het licht het resultaat is van een combinatie van elektrische ladingen die worden gescheiden wanneer kristallen worden gebroken. Wanneer de ladingen weer bij elkaar komen, wordt de lucht geïoniseerd en ontstaat er een lichtflits. Gewoonlijk vertonen materialen die triboluminescentie vertonen een asymmetrische structuur en zijn slechte geleiders. Dit is echter geen harde regel, omdat andere stoffen het effect vertonen. Het is ook niet beperkt tot anorganische materialen, omdat triboluminescentie is waargenomen tussen wervelgewrichten, tijdens de bloedcirculatie en zelfs tijdens geslachtsgemeenschap.
Als het waar is dat het licht het gevolg is van ionisatie van lucht, zou je verwachten dat alle vormen van triboluminescentie in de lucht dezelfde lichtkleur produceren. Veel materialen bevatten echter fluorescerende stoffen die fotonen afgeven wanneer ze worden geëxciteerd door de energie van triboluminescentie. Zo kunt u voorbeelden van triboluminescentie vinden in zowat elke kleur.
Diamanten of kwarts aan elkaar wrijven is niet de enige gemakkelijke manier om triboluminescentie waar te nemen. Je kunt het fenomeen bekijken door twee stukken eendenband uit elkaar te trekken, door wintergroen snoepjes te pletten of door de plakband van de rol te trekken (die ook röntgenstralen produceert). De triboluminescentie van de tape en het snoep is een blauw licht, terwijl het licht van brekende kwarts een geel-oranje is.
Referentie
Orel, V.E. (1989), "Triboluminescentie als een biologisch fenomeen en methoden voor zijn onderzoek", Boek: Proceedings of the First International School Biological Luminescence: 131-147.