Overzicht van Brontotherium (Megacerops)

Naam:

Brontotherium (Grieks voor "donderbeest"); uitgesproken bron-teen-THEE-ree-um; ook bekend als Megacerops

Habitat:

Vlaktes van Noord-Amerika

Historisch tijdperk:

Laat Eoceen-Vroeg Oligoceen (38-35 miljoen jaar geleden)

Grootte en gewicht:

Ongeveer 16 voet lang en drie ton

Eetpatroon:

Planten

Onderscheidende kenmerken:

Grote maat; gepaarde, stompe aanhangsels aan het einde van de snuit 

Over Brontotherium (Megacerops)

Brontotherium is een van die prehistorische megafauna-zoogdieren die steeds opnieuw is "ontdekt" door generaties paleontologen, waardoor het bekend is geworden met niet minder dan vier verschillende namen (de anderen zijn de even indrukwekkende Megacerops, Brontops en Titanops). De laatste tijd hebben paleontologen zich grotendeels gevestigd op Megacerops ("gigantisch gehoornd gezicht"), maar Brontotherium ("donderbeest") heeft bewezen meer duurzaam te zijn bij het grote publiek - misschien omdat het een wezen oproept dat zijn eigen aandeel in naamgevingsproblemen heeft meegemaakt, Brontosaurus.

De Noord-Amerikaanse Brontotherium (of hoe je het ook wilt noemen) was erg vergelijkbaar met zijn eigentijdse, Embolotherium, hoewel iets groter en met een ander hoofddisplay, dat groter was bij mannen dan bij vrouwen. Brontotherium had een ongewoon klein brein vanwege zijn gelijkenis met de dinosauriërs die er tientallen miljoenen jaren aan voorafgingen (met name de hadrosauriërs of eendensnaveldinosaurussen). Technisch gezien was het een perissodactyl (oneven hoefijzer), die het in dezelfde algemene familie plaatst als prehistorische paarden en tapirs, en er is enige speculatie dat het misschien op het lunchmenu van het enorme vleesetende zoogdier Andrewsarchus heeft gedacht.

Een andere vreemd-toed ungulate waaraan Brontotherium een ​​duidelijke gelijkenis vertoont is de moderne neushoorn, waaraan het "donderbeest" slechts verre voorouder was. Net als neushoorns vochten Brontotherium-mannetjes echter tegen elkaar om het recht om te paren - een fossiel exemplaar vertoont direct bewijs van een genezen ribblessure, die alleen had kunnen worden toegebracht door de twee neushoorns van een ander Brontotherium-mannetje. Helaas is Brontotherium, samen met zijn collega "brontotheres", uitgestorven rond het midden van het Cenozoïcum, 35 miljoen jaar geleden - mogelijk vanwege de klimaatverandering en de afname van zijn gebruikelijke voedselbronnen..