Definitie en voorbeelden van monomeren

Een monomeer is een molecuul dat de basiseenheid vormt voor polymeren, de bouwstenen van eiwitten. Monomeren binden aan andere monomeren om zich herhalende ketenmoleculen te vormen via een proces dat bekend staat als polymerisatie. Monomeren kunnen van natuurlijke of synthetische oorsprong zijn.

Oligomeren zijn polymeren die bestaan ​​uit een klein aantal (typisch minder dan 100) monomeersubeenheden. Monomere eiwitten zijn eiwitmoleculen die worden gecombineerd om multi-eiwitcomplexen te vormen. Biopolymeren zijn polymeren die bestaan ​​uit organische monomeren die in levende organismen voorkomen.

Omdat monomeren een enorme klasse moleculen vertegenwoordigen, worden ze gewoonlijk in verschillende subgroepen onderverdeeld, zoals suikers, alcoholen, amines, acryl en epoxiden.

De term "monomeer" combineert het voorvoegsel mono-, wat "één" betekent, en het achtervoegsel -mer, wat "deel" betekent.

Voorbeelden van monomeren

Glucose, vinylchloride, aminozuren en ethyleen zijn voorbeelden van monomeren. Elk monomeer kan op verschillende manieren koppelen om een ​​verscheidenheid aan polymeren te vormen. In het geval van glucose kunnen glycosidebindingen bijvoorbeeld suikermonomeren koppelen om polymeren te vormen zoals glycogeen, zetmeel en cellulose.

Namen voor kleine monomeren

Wanneer slechts enkele monomeren samen een polymeer vormen, hebben de verbindingen namen:

• Dimeer: Polymeer bestaande uit twee monomeren
• Trimer: Drie monomeereenheden
• tetrameer: Vier monomeereenheden
• pentameer: Vijf monomeereenheden
• hexameer: Zes monomeereenheden
• heptameer: Zeven monomeereenheden
• octameer: Acht monomeereenheden
• nonameer: Negen monomeereenheden
• decameer: 10 monomeereenheden
• dodecameer: 12 monomeereenheden
• Eicosamer: 20 monomeereenheden