Definitie van metaalverbindingen

Een metaalverbinding is een verbinding die een of meer metaalelementen bevat die aan een ander element zijn gebonden. Typisch werkt het metaalatoom als het kation in de verbinding en is het gebonden aan een niet-metalen anion of een ionische groep. Omdat het een positieve lading heeft, wordt het symbool van het metalen element eerst in de chemische formule vermeld.

Soms worden metaalcomplexen ook als metaalverbindingen beschouwd.

Wanneer metalen zich hechten aan andere metalen, vormen ze een legering. Een legering wordt niet als een metaalachtige verbinding beschouwd omdat de verhouding van elementen niet is vastgelegd zoals in een verbinding.

Voorbeelden van metaalverbindingen

• AgNO₃ - Zilvernitraat is een metaalverbinding. Zilver (Ag) is het metaal, gebonden aan de nitraatgroep.
• CaCl₂ - Calciumchloride is een metaalverbinding.
• H₂O (water) is niet beschouwd als een metaalverbinding. Hoewel waterstof soms als een metaal werkt, wordt het vaker als een niet-metaal beschouwd.