Ontmoet de eerste vrouw in de ruimte!

Ruimteverkenning is iets dat mensen tegenwoordig routinematig doen, ongeacht hun geslacht. Er was echter een tijd meer dan een halve eeuw geleden dat toegang tot de ruimte als een "mannenwerk" werd beschouwd. Vrouwen waren er nog niet, tegengehouden door eisen dat ze testpiloten moesten zijn met een zekere ervaring. In de VS volgden 13 vrouwen een astronautentraining in het begin van de jaren zestig, om door die eis van de piloot buiten het corps te blijven.

In de Sovjetunie zocht het ruimteagentschap actief een vrouw om te vliegen, op voorwaarde dat ze de training kon passeren. En zo maakte Valentina Tereshkova haar vlucht in de zomer van 1963, een paar jaar nadat de eerste Sovjet- en Amerikaanse astronauten hun ruimtetochten maakten. Ze maakte de weg vrij voor andere vrouwen om astronaut te worden, hoewel de eerste Amerikaanse vrouw pas in de jaren tachtig in een baan rond de lucht vloog.

Vroege leven en interesse tijdens de vlucht

Valentina Tereshkova werd geboren in een boerenfamilie in de regio Yaroslavl van de voormalige Sovjet-Unie op 6 maart 1937. Kort nadat ze op 18-jarige leeftijd begon te werken in een textielfabriek, trad ze toe tot een amateurparachutistenclub. Dat wekte haar interesse in de vlucht, en op 24-jarige leeftijd solliciteerde ze om een ​​kosmonaut te worden. Net eerder dat jaar, 1961, begon het Sovjet-ruimtevaartprogramma te overwegen vrouwen de ruimte in te sturen. De Sovjets waren op zoek naar een nieuwe 'primeur' om de Verenigde Staten te verslaan, onder de vele ruimtevaartpremières die ze in die periode bereikten.

Onder toezicht van Yuri Gagarin (de eerste man in de ruimte) begon het selectieproces voor vrouwelijke kosmonauten medio 1961. Aangezien er niet veel vrouwelijke piloten in de Sovjet-luchtmacht waren, werden vrouwelijke parachutisten beschouwd als een mogelijk kandidatenveld. Tereshkova, samen met drie andere vrouwelijke parachutisten en een vrouwelijke piloot, werd geselecteerd om te trainen als een kosmonaut in 1962. Ze begon een intensief trainingsprogramma ontworpen om haar te helpen de ontberingen van lancering en baan te weerstaan. 

Van uit vliegtuigen springen tot ruimtevaart

Vanwege de Sovjet-voorliefde voor geheimhouding werd het hele programma stil gehouden, dus heel weinig mensen wisten van de inspanning. Toen ze naar training ging, vertelde Tereshkova naar verluidt haar moeder dat ze naar een trainingskamp ging voor een elite-skydivingteam. Pas toen de vlucht op de radio werd aangekondigd, hoorde haar moeder de waarheid van de prestaties van haar dochter. De identiteit van de andere vrouwen in het kosmonaut-programma werd pas in de late jaren tachtig onthuld. Valentina Tereshkova was echter de enige van de groep die op dat moment de ruimte inging.

Geschiedenis schrijven

De historische eerste vlucht van een vrouwelijke kosmonaut was gepland om samen te gaan met de tweede dubbele vlucht (een missie waarbij twee vaartuigen tegelijkertijd in een baan zouden zijn en grondcontrole hen binnen 5 km (3 mijl) van elkaar zou manoeuvreren ). Het was gepland voor juni van het volgende jaar, wat betekende dat Tereshkova slechts ongeveer 15 maanden had om zich klaar te maken. De basistraining voor de vrouwen leek sterk op die van de mannelijke kosmonauten. Het omvatte studie in de klas, parachutesprongen en tijd in een aerobatic jet. Ze kregen allemaal de opdracht als tweede luitenant bij de Sovjet-luchtmacht, die op dat moment de controle had over het kosmonaut-programma.

Vostok 6 Rockets into History

Valentina Tereshkova werd gekozen om aan boord te vliegen Vostok 6, gepland voor een lanceringsdatum van 16 juni 1963. Haar training omvatte ten minste twee lange simulaties op de grond, met een duur van 6 dagen en 12 dagen. Op 14 juni 1963 werd kosmonaut Valeriy Bykovsky gelanceerd Vostok 5. Tereshkova en Vostok 6 twee dagen later gelanceerd, vliegend met de roepnaam "Chaika" (Seagull). Vliegende twee verschillende banen, het ruimtevaartuig kwam binnen ongeveer 5 km (3 mijl) van elkaar en de kosmonauten wisselden korte communicatie uit. Tereshkova volgde de Vostok procedure van het uitwerpen van de capsule ongeveer 6.000 meter (20.000 voet) boven de grond en afdalen onder een parachute. Ze landde in de buurt van Karaganda, Kazachstan, op 19 juni 1963. Haar vlucht duurde 48 banen van in totaal 70 uur en 50 minuten in de ruimte. Ze bracht meer tijd door in een baan dan alle VS.. Kwik astronauten gecombineerd.

Het is mogelijk dat Valentina heeft getraind voor een  Voskhod missie die een ruimtewandeling moest omvatten, maar de vlucht is nooit gebeurd. Het vrouwelijke kosmonautenprogramma werd in 1969 ontbonden en pas in 1982 vloog de volgende vrouw de ruimte in. Dat was de Sovjet-kosmonaut Svetlana Savitskaya, die aan boord de ruimte inging Soyuz vlucht. De VS stuurde een vrouw pas in 1983 de ruimte in, toen Sally Ride, een astronaut en natuurkundige, aan boord van de space shuttle vloog Uitdager.

Persoonlijk leven en lofbetuigingen

Tereshkova was in november 1963 getrouwd met mede-kosmonaut Andrian Nikolayev. Geruchten waren er in overvloed toen de unie alleen voor propagandadoeleinden was, maar die zijn nooit bewezen. De twee hadden een dochter, Yelena, die het volgende jaar werd geboren, het eerste kind van ouders dat beiden in de ruimte was geweest. Het echtpaar is later gescheiden.

Valentina Tereshkova ontving de Orde van Lenin en Held van de Sovjet-Unie voor haar historische vlucht. Later diende ze als president van het Sovjet-vrouwencomité en werd ze lid van de Opperste Sovjet, het nationale parlement van de USSR en het Presidium, een speciaal paneel binnen de Sovjetregering. De afgelopen jaren heeft ze een rustig leven geleid in Moskou. 

Bewerkt en bijgewerkt door Carolyn Collins Petersen.