Is straling ooit echt veilig?

De groeiende bezorgdheid van het publiek over mogelijke stralingsblootstelling tijdens de nucleaire crisis van 2011 in Japan deed vragen rijzen over stralingsveiligheid:

• Wat is de relatieve veiligheid van straling op verschillende niveaus?
• Hoeveel straling is veilig?
• Hoeveel straling is gevaarlijk of, potentieel, dodelijk?

Dergelijke zorgen over stralingsveiligheid en volksgezondheid brachten ambtenaren in veel landen ertoe om snel de verzekering te bieden dat de blootstelling van mensen aan straling in de Verenigde Staten en andere landen, en de meeste delen van Japan, "veilig" is en geen gezondheidsrisico inhoudt.

In hun gretigheid om de angst van het publiek voor de veiligheid van straling en de gezondheidsrisico's op korte termijn van blootstelling aan de beschadigde kernreactoren in Japan te kalmeren, kunnen overheidsfunctionarissen de potentiële gezondheidsrisico's op lange termijn en cumulatieve effecten echter hebben genegeerd of verdoezeld van straling.

Straling is nooit veilig

"Er is geen veilig niveau van straling," zei Dr. Jeff Patterson, direct voormalig president van Physicians for Social Responsibility, een expert op het gebied van blootstelling aan straling en een praktiserend huisarts in Madison, Wisconsin. "Elke dosis straling kan kanker veroorzaken, en we weten dat er ook andere schadelijke effecten van straling zijn. De geschiedenis van de stralingsindustrie, helemaal terug tot de ontdekking van röntgenstralen ... is er een van dat principe begrijpen. "

Stralingsschade is cumulatief

"We weten dat straling niet veilig is. De schade is cumulatief, en daarom proberen we te beperken hoeveel blootstelling aan straling we krijgen," zei Patterson en merkte op dat patiënten zelfs tijdens medische procedures, zoals tandheelkundige of orthopedische röntgenfoto's, schildklier dragen schilden en loodschorten om ze tegen straling te beschermen. Radiologen kunnen aan hun beschermende kledingkast loodgevoerde handschoenen en een speciale bril toevoegen om hun hoornvliezen te beschermen "omdat u staar kunt krijgen van straling."

Patterson maakte zijn opmerkingen aan verslaggevers tijdens een paneldiscussie over de Japanse nucleaire crisis in de National Press Club in Washington, DC, op 18 maart 2011. Het evenement werd georganiseerd door Friends of the Earth en bestond uit twee andere nucleaire experts: Peter Bradford, die lid was van de US Nuclear Regulatory Commission tijdens het nucleaire ongeval op Three Mile Island in 1979 en een voormalig voorzitter is van de nutscommissies van Maine en New York; en Robert Alvarez, senior wetenschapper bij het Institute for Policy Studies en voormalig senior beleidsadviseur voor zes jaar bij de Amerikaanse minister van Energie en de adjunct-assistent-secretaris voor Nationale Veiligheid en Milieu.

Ter ondersteuning van zijn verklaringen citeerde Patterson een rapport van de National Academy of Sciences, "The Biological Effects of Ionizing Radiation", waarin werd geconcludeerd dat "straling een directe lineaire relatie is tussen dosis en schade, en dat elke dosis straling de potentie heeft om kanker veroorzaken. "

Stralingseffecten blijven voor altijd

Patterson heeft ook de moeilijkheid aangepakt om de risico's van kernenergie te beheersen en de gezondheid en milieuschade te beoordelen die is veroorzaakt door nucleaire ongevallen zoals Tsjernobyl, Three Mile Island en de door de aardbeving en tsunami veroorzaakte crisis in het nucleaire complex Fukushima Daiichi in Japan.

"De meeste ongelukken [en] natuurrampen, zoals orkaan Katrina, hebben een begin, een midden en een einde," zei Patterson. "We pakken in, we repareren dingen, en we gaan door. Maar nucleaire ongevallen zijn veel, veel anders ... Ze hebben een begin, en ... het midden kan een tijdje doorgaan ... maar het einde komt nooit. Dit gaat gewoon voor altijd door Omdat de effecten van straling voor altijd aanhouden.

"Hoeveel van deze incidenten kunnen we verdragen voordat we ons realiseren dat dit absoluut de verkeerde weg is? Het is een poging om het onhandelbare te beheersen," zei Patterson. "Er is geen manier om zeker te zijn dat dit niet meer zal gebeuren. In feite wel zullen opnieuw gebeuren. De geschiedenis herhaalt zich."

Meer eerlijkheid over stralingsveiligheid nodig

En over geschiedenis gesproken, "de geschiedenis van de nucleaire industrie is er een van minimalisatie en bedekken ... met betrekking tot de effecten van straling [en] wat er is gebeurd bij deze ongevallen," zei Patterson. "En dat moet echt veranderen. Onze regering moet open en eerlijk zijn over wat daar gebeurt. Anders worden de angst, de zorgen alleen maar groter."

Stralingsveiligheid en schade kunnen niet op korte termijn worden beoordeeld

Door een verslaggever gevraagd om uit te leggen dat het nucleaire ongeval in Tsjernobyl geen ernstige blijvende gevolgen heeft gehad voor mensen of dieren in het wild in het gebied, zei Patterson dat de officiële rapporten over Tsjernobyl niet overeenkomen met de wetenschappelijke gegevens.

Gedocumenteerde effecten van straling die vrijkomt tijdens het ongeval in Tsjernobyl zijn duizenden doden als gevolg van schildklierkanker, studies die genetische defecten aantonen bij veel insectensoorten rond Tsjernobyl en dieren honderden kilometers van Tsjernobyl die nog steeds niet kunnen worden geslacht vanwege het radioactieve Cesium in hun lichaam.